Barklaja występuje w Tajlandii, Birmie, Wietnamie i innych rejonach Azji. Osiąga w akwarium do 40 cm wysokości. Korzenie białe, sznurowate, dobrze rozwinięte. Liście delikatne, proste, strzałkowate o długości 35 cm i szerokości 3,5 cm. Górna strona liścia gładka, bordowa, dolna dobrze unerwiona bordowo-fioletowa. Liść u podstawy sercowato wycięty, wierzchołek tępo zaostrzony, brzeg słabo pofalowany. Ogonek liściowy 5-7 cm długości. Kwiat umieszczony jest przeważnie na krótkiej łodydze. Zazwyczaj nie osiąga powierzchni wody. Płatki kwiatów zielone. Roślina samopylna. Pod wodą płatki nie rozchylają się, mimo to następuje zapylenie (klejstogamia). Owoc ma posłać różowo-brązowej kuli o średnicy około 1,5 cm. Po okresie około 3-4 tygodni pęka i wysypują się z niego ciemnobrązowe pokryte kolcami kuliste nasiona. Średnica nasion do 2 mm. Po wydaniu 5-6 kwiatów (owoców) roślina najczęściej ginie. Aby temu zapobiec, praktycznie, po wydaniu 2-3 kwiatów, następne trzeba usunąć. Barklaja rośnie szybko, wydaje nasiona w dobrze oświetlonych (najlepiej światłem naturalnym) zbiornikach o temperaturze wody latem 25-28°C, zimą 20-22°C Twardość wody 6-8°n i pH 6,5-7. Z powodzeniem można trzymać roślinę również w wodzie twardszej np. 10-15°n, Należy jednak uważać przy przenoszeniu rośliny z jednej wody do drugiej! ponieważ jest ona bardzo kapryśna i często przy zmianie, nawet nieznacznie, warunków – zrzuca wszystkie liście i ginie. Z tego powodu również należy zaopatrywać się i przesadzać rośliny młode o ładnych i zdrowych korzeniach. Cięcie korzeni często prowadzi również do utraty rośliny. Zebrane nasiona najlepiej doprowadzić do kiełkowania w oddzielnym, małym naczyniu, a dopiero potem pikować siewki do specjalnie przygotowanych, małych, dobrze oświetlonych zbiorników. Jako podłoże najlepiej zastosować gruboziarnisty piasek lub drobny żwirek z dodatkiem gliny i torfu.
Młode siewki rosną wolno i w tym okresie należy chronić je przede wszystkim przed zaglonieniem. Gdy osiągną wielkość 5-8 cm przesadzamy je do większych, lub nawet ogólnych zbiorników. W naszych akwariach hodujemy często również odmianę zieloną. Barklaja tej odmiany jest dużo większa od odmiany czerwonej. Trudno rozmnaża się generatywnie (za pomocą nasion), natomiast łatwo wegetatywnie.