Cesarska tetra należy do rodziny ryb kąsaczowatych (Characidae). Pochodzi z leśnych strumieni wybrzeża Kolumbii. Należy do spokojnych ryb, lubiących półcień. Hodowcy określają ją jako „łatwiejszą, problemową rybę”. Dobrze czuje się w akwarium o ciemnym podłożu, dobrze zarośniętym roślinami. Samce zajmują i bronią swych rewirów, dlatego w małych akwariach nie można hodować więcej samców, gdyż najsilniejszy zajmuje całe akwarium. Ryba ma kształt wydłużony, linia grzbietu i brzucha regularnie wypukła, ciało bocznie lekko spłaszczone. Brak płetwy tłuszczowej. Barwy ryb przedstawia fotografia. Samiec dorasta do 6 cm długości, samica jest mniejsza. Dyformizm płciowy jest wyraźny; samce mają płetwę grzbietową wydłużoną w sierp, a płetwa ogonowa posiada wydłużone środkowe i skrajne promienie. Znoszą wodę o twardości ogólnej do 25°n. Jednak lepiej czują się w wodzie do 10°n, a najchętniej rozmnażają się w wodzie o twardości ogólnej około 3°n. Natomiast woda winna mieć pH 6-6,5. Przenosząc ryby z twardej wody pamiętajmy, że nie można ich przenosić od razu z 20°n do 3°n gdyż ryby mogą zginąć. Ryby trzeba stopniowo przenosić do coraz bardziej miękkiej wody, obniżając twardość np. co 3°n.
Cesarska tetra
Przyjmują pokarm drobny, żywy i suchy. Szczególnie lubią polować na pokarm pływający po powierzchni wody. Do rozmnażania najlepiej przygotować akwarium co najmniej o długości 40 cm. Akwarium należy starannie wymyć i ewentualnie wypłukać roztworem soli lub nadmanganianu potasu (po czym akwarium trzeba wypłukać także czystą wodą). Zbiornik napełnia się do poziomu około 20 cm wodą o twardości ogólnej około 5°n i pH 6,5 do 6,8. Do tarła nadaje się szczególnie woda źródlana, o podobnych parametrach. Na dno akwarium wkłada się ruszt, wygotowany torf włóknisty, rośliny drobnolistne np. mech jawajski, zdrojek, świecznicę. Mogą to też być sztuczne włókna o kolorze zielonym. Rośliny płucze się starannie lub dezynfekuje w kąpieli ałunowej. Kąpiel taką przygotowuje się następująco: 1 łyżeczkę od herbaty ałunu rozpuszcza się w 1 litrze przegotowanej wody. Kąpiel nie może trwać dłużej niż 5 minut. Rośliny wyjęte z kąpieli trzeba dokładnie wypłukać w przegotowanej i ochłodzonej wodzie. Postępować można następująco: przed kąpielą przygotowujemy naczynie z roztworem ałunu, i np. 3 naczynia z wodą. Wyjmując roślinę z kąpieli ałunowej przekładamy ją kolejno do przygotowanych naczyń z wodą przegotowaną i ochłodzoną do temperatury pokojowej. Takie postępowanie jest wskazane przy roślinach delikatnych np. przy świecznicy (Nitella flexilis). W akwarium uruchamiamy drobno-perlisty przewietrzacz. Temperatura stała około 26°C. Do tarła wybieramy parę, która już w akwarium ogólnym „chodziła” koło siebie. W czasie tarła samiec może być bardzo natarczywy, dlatego w kotniku trzeba urządzić kąt gęsto obsadzony roślinami, aby samica mogła się w nich schronić. W kotniku tarlaków nie karmimy. Ryby wycierają się najczęściej w godzinach przedpołudniowych, tarło trwa około 4 godzin. Po tarle talaki odławiamy a akwarium zaciemniamy. Po około 26 godzinach lęgną się larwy i wiszą na roślinach i szybach kotnika. W piątym dniu po tarle odsłaniamy przednią szybę, a w dniu następnym odsłaniamy całkowicie akwarium i przystępujemy do karmienia narybku. Narybek karmimy pływikami oczlików, a nawet świeżo wylęgłymi larwami solowca, gdyż narybek jest dostatecznie duży i może je zjadać. Narybek jednak nie szuka pokarmu, dlatego drobnoperliste przewietrzanie winno zapewnić ruch wody i „przenoszenie” pokarmu w pobliże narybku. Pokarm zwykle gromadzi się w najjaśniejszym miejscu akwarium i tam trzeba umieścić kamień rozpylacza powietrza. Narybek po około 15 dniach winien osiągnąć 10 mm a czarna linia powinna już być widoczna na jego ciele. W miarę wzrostu narybek karmimy coraz większym pokarmem. Obowiązuje regularna wymiana części wody o tych samych parametrach. Przy dobrej opiece i urozmaiconym pokarmie para może być już po 12 dniach przygotowana do kolejnego tarła. Do Europy po raz pierwszy sprowadzono cesarską tetrę w roku 1959.