Moje doświadczenia w zakresie hodowli Roloffia brueningi
Roloff, 1971
Peter Schneider
Gatunek Roloffia został odkryty i naukowo opisany w latach 70. przez pana Roloffa. Roloffia brueningi, pomimo swego miłego ubarwienia, nie mogła zdobyć sobie wcześniej takiego uznania, na jakie moim zdaniem zasługuje. Dopiero w ostatnich latach szczep o znaczeniu RL93 wpadł w ręce akwarystów i stał się obiektem nieco większego zainteresowania tym gatunkiem. Tak jak i w przypadku innych gatunków ryb, populacja z każdego znaleziska posiada odmienne zabarwienie. Roloffia brueningi osiąga wielkość 5 cm w przypadku osobników płci męskiej. Osobniki płci żeńskiej są o około jeden centymetr mniejsze. Przy dalszym przekazywaniu hodowcy powinni zachowywać oznaczenie RL93 dla zachowania czystości populacji.
Roloffia brueningi
Rejon występowania znajduje się w pobliżu m. Gema w afrykańskim państwie Sierra Leone. Roloffia brueningi zamieszkuje tam płytkie wody o średnim zagęszczeniu roślinności. Roloffia należy do gatunków niejednorocznych, a więc składa ikrę na roślinach. W związku z tym zalecane jest wykorzystanie wełnianej lub dederonowej szczotki jako podłoża dla ikry. Jeżeli takowej nie ma, to ryby składają swoją ikrę na dnie. Ale większość jajeczek znajdziemy zawsze po środku szczotki lub na wiszących w wodzie korzeniach roślin pływających. Ryby moje hoduję w wodzie o twardości 2°n oraz o wartości pH 6,8. Woda stosowana do wymiany pochodzi bezpośrednio z wodociągu. Przepływa ona jedynie przez bojler elektryczny, który podgrzewa ją do wymaganej temperatury ok. 23°C. Do karmienia ryb dorosłych stosuję karmę dla ryb stawowych, Enchytran, Grindal, larwy komarów (przeważnie mrożone). Spożywają one także chętnie rozdrobnione serca wołowe. Przy takim urozmaiconym odżywianiu samiczki bardzo dobrze składają ikrę. Gdy przewiduję hodowlę ryb, to przygotowuję akwarium o pojemności 10 litrów, do którego najpierw wpuszczam samca. Wyposażenie składa się ze wspomnianej już zielonej szczotki z włókna syntetycznego. Po upływie jednego dnia wpuszczam do samca 1-2 samiczki. Po przepięknej fazie tokowania następuje w krótkim czasie łączenie w pary. Uzysk z trzydniowego okresu wynosi od 10 do 15 ziaren ikry. W przypadku tria ilość jest oczywiście znacznie wyższa, a mianowicie ok. 20-30 ziaren ikry. Ziarna ikry są przez cały czas swego rozwoju składane w wodzie. Czas rozwoju przy temperaturze 23 stopni Celsjusza wynosi około trzech tygodni, po czym młode rybki opuszczają jajeczka. Ikra wykazuje dużą odporność i nie jest podatna na grzybienie. A zatem nie trzeba dodawać do wody środków hamujących grzybienie. Gdy młode rybki w początkowym okresie są karmione karmą Artemia-Salina-Nauplien, to wykazują one później lepszą intensywność ubarwienia oraz znacznie szybszy wzrost. Młode rybki karmione karmą Micro miały barwę bladej czerwieni i odcienie błękitu, która nie zmieniła się nawet w wieku dorosłym. W twardszej wodzie mogą wystąpić trudności z wydostawaniem się młodych rybek z jajeczek. Przypuszczam, że wapienne osady na jajeczkach utrudniają swobodne wydostawanie się młodych rybek lub czynią je wręcz niemożliwym. Jak wynika z moich doświadczeń, Roloffia brueningi nie wykazuje cech wyraźnie agresywnych. Obserwowałem nawet, jak młode rybki, znajdujące się we wspólnym akwarium z rybami starszymi, śmiało przepływały tuż przed ich otworami gębowymi. Przed omawianym tu pięknym gatunkiem Roloffia widzę pomyślną przyszłość. Wielu akwarystów zajmuje się już bowiem hodowlą tych urokliwych rybek. W niemieckim związku akwarystów (DKG) są one coraz częściej umieszczane na listach ofertowych. Tym samym każdy, kto pragnie hodować ten gatunek w swym domowym akwarium, może przyłączyć się do tej wspólnoty.
Literatura: Huber, Seegers, Wildekamp, 1983 Aktuelle Listę der Cyprinodontiden Ar-ten Seegers, 1980 Killifische, eierlegende Zahnkarpfen im Aquarium. E. Ulmer-Verlag, Stuttgart