Hygrophila angustifolia R.Brown
– Nadwódka wąskolistna
SYNONIMY : Hygrophila salicifolia (Vahl) Nees
POCHODZENIE : Występuje w Indonezji, Australii i Nowej Zelandii w miejscach raczej cienistych jako wieloletni krzew.
OPIS : Dorasta do 1,5 m wysokości. System korzeniowy rozwinięty silniej niż u innych roślin tego rodzaju. Łodyga sztywna, zdrewniała, okrągła, długa, w węzłach łatwo wypuszcza korzenie. Liście lancetowate dorastają do 15 cm długości i 1,8 cm szerokości. Wierzchołek jest zaostrzony a podstawa długo zbiegająca. Są barwy zielonej z brązowawym nerwem głównym. Swym wyglądem przypominają liście wierzby. Międzywęźla są dość długie. Uprawiana pod wodą roślina zmienia swój wygląd. Łodyga jest cieńsza, liście staja się mniejsze i są wąskolancetowate, dorastają do 12 cm długości i 8-10 mm szerokości. Blaszki liściowe i łodyga są zielone, często jednak przy dorastaniu do powierzchni wody w akwarium przybierają odcień czerwonawo-brązowy. W okółkach wyrastają po dwa liście. W węzłach z których wyrastają liście powstają grona małych, białych kwiatków nad wodą.
UPRAWA : Łatwa w uprawie i w zasadzie rośnie prawie w każdych warunkach jakie są w akwariach. Optymalna temperatura 22-25°C. Jeżeli temperatura spada poniżej 22 ° C, to prowadzi to do zatrzymania wzrostu. Woda powinna być średniej twardości (nie mniej niż 8 °). Odczyn wody obojętny lub lekko zasadowy (pH 7-8,5). Roślina rozwija się w sposób zadowalający w jakiejkolwiek wodzie, ale o wiele lepiej rośnie w wodzie o średniej twardości (miękka woda szybko się rozpadają liście i roślinę często trzeba przesadzać i odmłodzić). W bardzo twardej wodzie staje się krucha. Co najmniej raz na tydzień jest konieczne zastąpienie 25% objętości wody. Oświetlenie wymaga bardzo jasne (0.7-1 W/L). Przy braku światła rozmiar liści jest zmniejszony, stają się żółtawe. Starsze liście są bardzo szybko zniszczone. W jasnym świetle główny nerw liścia staje się czerwonawo-brązowy. Dzień świetlny powinien wynosić około 12 godziny. Podczas sadzenia w nowym podłożu pożądane jest, aby dodać gliny może być połączona z torfem. Jako podłoże można stosować piasek i kamienie o małych i średnich rozmiarach. Dodatkowe nawożenie mineralne nie jest konieczne, ponieważ roślina nawozy pobiera z gleby. Nie można dopuścić aby w gruncie tworzyły się strefy beztlenowy i tworzył się siarkowodór, powoduje to śmierć rośliny, gnicie korzeni i podstawy łodygi.
Jest stosunkowo mało wymagająca, a w akwarium rośnie przez cały rok. Dzięki swojej oryginalnej formie w akwarium wygląda bardzo ładnie. W dobrych warunkach roślina rośnie bardzo szybko i tworzy gęste zarośla w których lubią się ukryć, zarówno ryby jak i narybek. Najpiękniej roślina wygląda, gdy jest obsadzony w tle jub przy ściankach bocznych. Najlepiej rośnie w wysokim zbiorniku.
Ważne jest, aby monitorować stan w wodzie. Roślina osiąga pełną krasę tylko w krystalicznie czystej wodzie. Najmniejszy zmętnienia negatywnie wpływają na jego rozwój. Najbardziej i najszybciej cierpią stare, dolne liście. W bardzo mętnej wodzie rośliny mają nagie, długie łodygi z pozostającym wierzchołkiem, wyglądają bardzo nieatrakcyjnie. Roślina rośnie równie dobrze zarówno pod wodą jak i nad powierzchnią wody.
Rozmnażanie wegetatywne przez podział łodygi. Nie trzeba odcinać łodygi na małe kawałki, ponieważ wtedy roślina rozwija się wolno. Lepiej wziąć całe pędy nie krótsze niż 10-12 cm. Każdy powinien mieć 4-5 węzły liściowe do ich szybkiego i pomyślnego ukorzenienia.
W MOIM AKWARIUM
Roślina o długich, wąskich jasnozielonych liściach wyrastających ze zdrewniałej łodygi. Dobrze się ukorzenia w podłożu. Możemy ja rozmnażać poprzez skracanie łodygi. Pozostawiona łodyga wypuszcza przeważnie dwa nowe odrosty. Odcięty pęd również można posadzić w podłożu, który w krótkim czasie się ukorzenia. Trzeba pamiętać aby roślina nie była zbytnio zacieniona gdyż wtedy szybko traci liście od dołu i wyciąga się do góry zwiększając odległości między liśćmi co nie wygląda ładnie. Najlepiej prezentuje się pojedynczo lub w niewielkiej kępce dobrze wyeksponowana. Przy intensywnym oświetleniu górne liście przybierają żółto-brązowego zabarwienia.
Do klasyfikacji |