Lagarosiphon major (Ridley) Moss (1928)
– Lagarosyfon wielki
SYNONIMY : Elodea crispa; Lagarosiphon muscoides var. major zwany także kiedyś moczarką kędzierzawą.
POCHODZENIE : Roślina występuje w Afryce południowej, została również zawleczona do Europy i Nowej Zelandii
OPIS : Ogólnie przypomina wyglądem moczarkę. Jej pędy dorastają do długości 180 cm, są dość sztywne i łamliwe. Rozmieszczenie liści na łodydze jest nieregularne, naprzemianległe, sprawiające często wrażenie ułożenia spiralnego lub okółkowego. Są jasnozielone do ciemnozielonego koloru, siedzące, linearne, o zaostrzonym szczycie. Ich długość wynosi 1 – 2 wyjątkowo do 3 cm, szerokość 0,2 – 0,3 cm, brzeg jest drobno ząbkowany, a cała blaszka liściowa jest łukowato wygięta ku dołowi, zwłaszcza mocno w pobliżu szczytu.
UPRAWA : Jest to w zasadzie roślina zimno wodna, ale rośnie również przez krótki czas przy temperaturze powyżej 22°C. Można ją zakotwiczyć w podłożu lub może również rosnąć wolno pływając pod powierzchnią wody, a latem też w zbiornikach otwartych (baseny, stawy, oczka wodne). Zaleca się ja uprawiać w niskich zbiornikach gdyż wymaga intensywnego oświetlenia, co jest szczególnie potrzebne w okresie zimowym. W temperaturze powyżej 20°C łodyga staje się cieńsza, a liście nie osiągają dużych rozmiarów, są też mniej wygięte. Korzystnie na rozwój rośliny wpływa światło słoneczne. Roślina o intensywnej asymilacji, związki odżywcze czerpie wyłącznie z wody poprzez liście. Dobry producent tlenu. Pobierając węgiel z wodorowęglanów wytrąca dużo wapnia, przez co zmiękcza wodę w akwarium. Jej zapotrzebowanie na wapń jest także dość wysokie. Warunki hodowli w akwarium: czysta, sporadycznie odświeżana woda o twardości 5 – 12 °N i pH 6,8 – 8, dobre oświetlenie, temperatura 18 – 22°C. W akwariach spotyka się tylko okazy żeńskie tej rośliny więc rozmnażamy ją wegetatywnie z kawałków łodygi lub oddzielenie sadzonek.
Do klasyfikacji |