Nymphaea alba L.
– Grzybień biały
POCHODZENIE : Rozpowszechniona w Europie. Spotykana w strefie przybrzeżnej w jeziorach i stawach. Są to lilie klimatu umiarkowanego i odporne są na niskie temperatury. W środowisku naturalnym rosną na głębokości od 20 cm do 3 m. W głębszych miejscach tworzą tylko liście podwodne i szybko gniją. W wypadku wyschnięcia zbiornika wodnego mogą tworzyć formę naziemną, lecz zawsze rosną w pobliżu zbiornika wodnego lub miejscu o dostatecznej wilgotności. Liście odmiany naziemnej są twardsze, znacznie mniejsze, z wierzchu brązowo-czerwonawe.
OPIS : Kłącze pełzające, w młodym wieku czerwonawe, później ciemnobrązowe, długości do 3 m i szerokości do 10cm, leży na powierzchni gruntu lub jest lekko zagłębione. Od kłącza odrastają białe do żółtych, mięsiste korzenie pomocnicze, którymi mocno przyczepia się do gruntu. Na kłączu widoczne są ślady po opadłych liściach. Roślina ma dwa typy liści – podwodne i pływające. Najpierw rozwijają się podwodne liście o kształcie sercowatym, delikatne, prawie przezroczyste, bladozielone. Później tworzą się pływające, owalne, z sercowatym wcięciem. Blaszka liściowa gładka, ciemnozielona, pokryta jest warstwą woskową, co powoduje że unerwienie nie jest widoczne, od spodu w barwie fioletowej z wyraźnymi żyłkami, pokryta jest mnóstwem włosków wydzielających śluz. Śluz ten zwiększa zdolność pływania oraz zabezpiecza liść przed wysychaniem. Liście osadzone na długich wiotkich ogonkach leżą na wodzie. Średnica liści 15-30 cm a długość ogonków zależy od głębokości wody. Kwiaty na bezlistnej łodydze wystają ponad lustro wody, otwierają się wcześnie rano a zamykają wieczorem. Trwałość jednego kwiatu 3-4 dni. Kwiat biały o średnicy 5-9 cm. Cztery działki kielicha są tylko nieznacznie krótsze od płatków korony. Korona złożona jest z ułożonych skrętolegle 12-20 płatków oraz licznych działek i pręcików. Kwiaty są słabo pachnące i pozbawione nektaru, ale bogate w pyłek. Zapylane są przede wszystkim przez owady, ale występuje też samopylność. Owoc zielony kulopodobny. Owoce z dojrzałymi nasionami opuszczają się w toń wodną. Po pewnym czasie owoc pęka i nasiona stopniowo się uwalniają i w sprzyjających warunkach kiełkują i wyrastają młode roślinki. Rośliny rozmnażają się też wegetatywnie poprzez odrosty na kłączu.
UPRAWA : Najczęściej uprawiana jest w sadzawkach przydomowych lub oczkach wodnych. Sadzi się je wtedy w doniczki napełnione mieszaniną ziemi i gliny, a wierzchni warstwę uzupełnia się żwirkiem. Doniczki opuszcza się na dno, jednak na zimę lepiej je wyjąć i przechować do wiosny w naczyniu z czystą wodą o temperaturze 4-12°C. Możliwości uprawy w akwarium są dość ograniczone. Najlepszym materiałem są rośliny wyprowadzone z nasion zebranych w stanie półdojrzałym. Nasiona wysiewa się do naczyń o poziomie wody 15-20 cm i gruncie z gruboziarnistego piasku z dodatkiem gliny i torfu. Podrośnięte rozsadki najlepiej posadzić w oddzielnych doniczkach napełnionych piaskiem z torfem i gliną. Górna warstwę uzupełniamy żwirkiem i umieszczamy naczynie w dobrze oświetlonym miejscu akwarium. Jednak na zimę w listopadzie należałoby roślinę przenieść do pomieszczenia o temperaturze 3-4°C przy wyższej nadal rośnie lecz z czasem niknie i ginie. Przed posadzeniem roślin pobranych z lokalnych zbiorników, należy uprzednio dobrze skontrolować i odciąć wszystkie pływające liście i czarne korzenie. Korzeń należy wyciąć bardzo krótki, aby była tylko niewielka część ze stożkiem wzrostu. Jeśli roślina przez cały czas znajduje się w akwarium bez okresu spoczynku to żyje nie dłużej niż 3 lata. Do hodowli białych lilii wodnych potrzebne jest dość duże akwarium. Parametry wody powinny być następujące: temperatura 22-24 ° C, twardość 9-15 ° dH, odczyn pH 5,5-7,0. Oświetlenie powinno być bardzo jasne, intensywności nie mniejszej niż 0,9 W / L. Czas trwania dnia co najmniej 12 godzin na dobę. Wskazane jest, aby umożliwić systematycznie bezpośrednie działanie promieni słonecznych na liście roślin.
Do klasyfikacji
|