Blennius ocellaris Linnaeus, 1758
Ślizg oczyk
Rząd >> Rodzina:
(Blenniiformes) >> (Blenniidae)
Wielkość:
20 cm
Występowanie:
Występuje w północnym Atlantyku od wybrzeża zachodnioafrykańskiego do północnej Szkocji, w Morzu Śródziemnym i Czarnym.
Synonimy:
Blennius occelaris Linnaeus, 1758
Cechy charakterystyczne:
Ryba żyjąca w strefie przydennej, na dnie żwirowatym, na głębokości od 10 do 100 m. Dorasta maksymalnie do 20 cm, przeważnie do 14 cm. Ciało wydłużone, bocznie spłaszczone. Głowa wysoka o pionowym profilu, oczy umieszczone wysoko nad nimi dwa płaskie rozgałęzione czułki. Ciało bezłuskie, skóra śluzowata. Płetwa grzbietowe długa, wysoka, z wyraźnym dużym wcięciem które prawie rozdziela ją na dwie części, podparta 10–20 nitkowatymi twardymi promieniami, pierwszy z nich wyraźnie wystaje poza krawędź płetwy, oraz 14–16 miękkimi promieniami. Płetwa odbytowa podparta 1–2 twardymi i 15–16 miękkimi promieniami. Płetwa piersiowa duża, silna. Płetwy brzuszne z jednym krótkim twardym promieniem i 1–3 miękkimi promieniami. Płetwa ogonowa zaokrąglona.
Ubarwienie: grzbiet i boki brązowo- lub szarozielone, z 5–7 ciemnymi poprzecznymi pręgami, zachodzącymi na płetwę grzbietową. Na płetwie grzbietowej między 5 a 8 twardym promieniem zaznaczona wyraźnie niebieskoczarna plama z białą obwódką.
Warunki hodowlane:
Odżywia się wieloszczetami, drobnymi skorupiakami i innymi drobnymi organizmami żyjącymi na dnie.
.
Rozmnażanie:
Rozród odbywa się w zależności od temperatury, w południowej części występowania w miesiącach zimowych. Złożonej ikry pilnuje samiec.
|