Caranx melampygus Cuvier, 1833
Makrela błękitnopłetwa
Rząd >> Rodzina:
( Carangiformes) >> (Carangidae) – Ostrobokowate
Wielkość:
117 cm
Występowanie:
Indo-Pacyfik: Morze Czerwone i Afryka Wschodnia do wyspy Ducie, na północ do wysp Riukiu, na południe do Nowej Kaledonii. Wschodni Środkowy Pacyfik: od Meksyku do Panamy
Synonimy:
Carangichthys melampygus (Cuvier, 1833)
Carangus melampygus (Cuvier, 1833)
Caranx melampyges Cuvier, 1833
Carynx melampygus (Cuvier, 1833)
Caranx stellatus Eydoux & Souleyet, 1850
Caranx valenciennei Castelnau, 1873
Caranx medusicola Jordan & Starks, 1895
Cechy charakterystyczne:
Budowa ciała makreli błękitnopłetwej jest nieco wysoko osadzona, wydłużona i bocznie ściśnięta, ich najwyższa część ciała znajduje się mniej więcej poniżej początku drugiej płetwy grzbietowej. Grzbietowy profil głowy jest prawie prosty i kończy się prawie spiczastym pyskiem (bardziej spiczastym niż u innych gatunków tego rodzaju) Łuski makreli błękitnopłetwej są stosunkowo małe i częściowo osadzone w skórze. Górna część ciała, w tym plecy, aż do środka ciała ma kolor srebrzystobrązowy. Pod spodem (poniżej linii bocznej ) kolor staje się srebrzystobiały. Brzuszna strona makreli błękitnopłetwej jest biaława. Gdy tylko makrela błękitnopłetwa osiągnie długość ok. 15-17 cm, po bokach ciała pojawiają się niebiesko-czarne kropki. Tylna, prosta część linii bocznej jest koloru ciemnego. Płetwy grzbietowe, odbytowe i ogonowe dorosłych osobników są jasnoniebieskie, płetwy brzuszne są białe, a płetwy piersiowe żółtawe. Płetwy młodych makreli błękitnopłetwych są ciemne, z wyjątkiem płetw piersiowych. Ich płetwy piersiowe są żółtawe. Młode okazy mogą wykazywać do 5 poprzecznych pasów na bokach ciała. Płetwy piersiowe są długie i sierpowate, płetwa ogonowa jest mocno rozwidlona. Linia boczna makreli błękitnopłetwej ma nieregularny kształt: początkowo za głową zakrzywia się ku górze, aż do początku drugiej płetwy grzbietowej. Następnie biegnie w linii prostej mniej więcej na wysokości środka tułowia do płetwy ogonowej. Łuski w tylnej części linii bocznej zaopatrzone są w długie kolce.
Warunki hodowlane:
Makrele są rybami ławicowymi i można je utrzymać tylko w bardzo dużych zbiornikach najczęściej wystawowych publicznych.
W naturze makrela błękitnopłetwa (Caranx melampygus) żeruje głównie na rybach, ale czasami także na głowonogach i skorupiakach . Młode osobniki żywią się głównie skorupiakami .
Rozmnażanie:
Makrela osiąga dojrzałość płciową przy długości około 30-40 cm i wieku około 2 lat. Okres tarła różni się w zależności od lokalizacji: w Afryce od września do marca, na Hawajach od kwietnia do listopada. Nigdy nie zaobserwowano naturalnego zachowania tarłowego tego gatunku. Osobniki trzymane w niewoli składają tarło co najmniej 8 razy w roku i do 2 razy w ciągu 5 dni. Gatunek ten prawdopodobnie składa tarło w nocy. W niewoli stwierdzono, że samice mogą rocznie złożyć ponad 6 milionów jaj o średnicy około 0,8 m
|