Carcharhinus acronotus (Poey, 1860)
Rekin czarnonosy
Rząd >> Rodzina:
(Carcharhiniformes) >> (Carcharhinidae)
Wielkość:
200 cm
Występowanie:
Zachodni Atlantyk: Karolina Północna, USA, południowa Brazylia i Urugwaj, w tym Zatoka Meksykańska i Karaiby.
Synonimy:
Squalus acronotus Poey, 1860
Prionodon cucuri Castelnau, 1855
Prionodon curcuri Castelnau, 1855
Cechy charakterystyczne:
Zamieszkuje płytkie przybrzeżne wody do głębokości zazwyczaj 18–64 m. Posiada wrzecionowaty, lekko zbudowany korpus oraz wydłużoną wąską głowę o ostro zakończonym pysku ze stosunkowo dużym, U-kształtnym otworem gębowym. Dorosłe osobniki osiągają zwykle 1,3–1,4 metra długości przy masie ciała 10 kg, przy czym samice są nieco większe od samców. Cechą charakterystyczną dla tego gatunku jest ciemna (najczęściej czarna) plamka na czubku pyska oraz druga znajdująca się na drugiej płetwie grzbietowej w pobliżu dystalnej krawędzi.
Warunki hodowlane:
Ryba bardzo duża i nadaje się do hodowli tylko w ogrodach zoologicznych lub oceanariach. Często są wystawiane w akwariach. Toleruje temperatury w zakresie 20,8-33,6 °C, zasolenie w granicach 19-32,1 ppt oraz zawartość tlenu niekiedy na poziomie jedynie 2 mg/l. Jest to gatunek amfidromiczny, przystosowany do życia w wodzie słodkiej i słonej, okresowo przemieszczający się między wodami morskimi i słodkimi. Wpływa do słonawych i słodkowodnych zatok i ujść rzek
Rozmnażanie:
Podobnie jak inne żarłaczowate jest żyworodny. Zapłodnienie odbywa się za pomocą pterygopodium, narządu wykształconego z dystalnych fragmentów płetw brzusznych samców. Embriony w ciele matki zużywają zapasy żółtka z pęcherzyka żółtkowego, który później łączy się ze ścianą macicy, tworząc tzw. łożysko żółtkowe, dzięki któremu dostarczane jest pożywienie z organizmu matki. Samice rodzą od 1 do 6 młodych. Poród ma miejsce w płytkich przybrzeżnych wodach w pobliżu zatok lub lasów namorzynowych. Noworodki mają długość 38–50 cm. Samice rosną wolniej od samców, lecz dzięki temu osiągają większe rozmiary i żyją dłużej.
|