Chelidonichthys lucerna (Linnaeus, 1758)
Kurek czerwony
Rząd >> Rodzina:
(Perciformes) – Okoniokształtne >> (Triglidae) – Kurkowate
Występowanie:
Wschodni Atlantyk: od Norwegii do Cape Blanc (wzdłuż wybrzeża Afryki); nie odnotowano na Maderze i Azorach. Również na Morzu Śródziemnym i Czarnym.
Wielkość:
82,8 cm
Synonimy:
Trigla lucerna Linnaeus, 1758
Chelidonichthys lucernus (Linnaeus, 1758)
Chlidonichthys lucernus (Linnaeus, 1758)
Trigla hirundo Linnaeus, 1758
Trigla corvus Rafinesque, 1810
Trigla corax Bonaparte, 1834
Cechy charakterystyczne:
Kurek czerwony jest rybą morską. Prowadzi przydenny tryb życia, przy dnie mulistym, piaszczystym, żwirowym lub kamienistym, obserwowany na głębokości do 318 m. Cechą charakterystyczną są trzy pierwsze promienie płetw piersiowych, które są przekształcone w wolne i ruchliwe, palczaste wyrostki pełniące funkcje motoryczną, tzn. ułatwiają rybie poruszanie się po dnie i czuciową, przede wszystkim smakową. Ubarwienie zmienne. Grzbiet od żółtego przez intensywny czerwony do ciemnobrązowego z poprzecznym ciemnym prążkowaniem. Boki od czerwonawych przez pomarańczowe do żółtawych. Brzuch różowy do białawego. Płetwy piersiowe ciemnoniebieskie lub zielonkawe, jasno obrzeżone. Płetwy brzuszne, odbytowa i ogonowa czerwonawe. Poławiany jako ryba konsumpcyjna – gospodarczo i w wędkarstwie, spotykany w akwariach publicznych. Mięso jest uważane za smaczne.
Warunki hodowlane:
Kurki ze względu na swój nietypowy kształt często są utrzymywane w bardzo dużych zbiornikach i oceanariach publicznych.
Żerując, C. lucerna przejawia zachowania oportunistyczne. Jego dieta jest zróżnicowana. Żywi się głównie małymi rybami, skorupiakami i mięczakami. Obserwuje się sezonową zmienność diety – zimą przeważają ryby, latem skorupiaki.
Rozmnażanie:
Okres godowy w różnym czasie w zależności od lokalizacji. Ikra i larwy są pelagiczne. Młode osobniki przebywają głównie w litoralu, nierzadko w ujściach rzek, starsze obecne także w pelagialu.
|