Epinephelus tukula Morgans, 1959
Granik ziemniaczany
Rząd >> Rodzina:
(Perciformes) – Okoniokształtne >> (Epinephelidae)
Wielkość:
200 cm
Występowanie:
Indo-Zachodni Pacyfik: Morze Czerwone i Afryka Wschodnia po południową Japonię i Queensland w Australii. Również z Wysp Paracelskich na Morzu Południowochińskim. Nie ma żadnych danych z Madagaskaru, Mauritiusa, Malediwów, Lakkadiwów oraz Sri Lanki, Indonezji i Filipin.
Synonimy:
Serranus dispar var. a Playfair, 1867
Epinephelus fuscoguttatus (non Forsskål, 1775)
Serranus fuscoguttatus (non Forsskål, 1775)
Cechy charakterystyczne:
Granik ziemniaczany ma standardową długość, która jest 2,9 do 3,5 razy większa od jego wysokości. Ma lekko wypukły obszar pomiędzy oczami, a profil grzbietowy głowy jest prosty. Pysk jest zaokrąglony lub półkątny i ma nieco powiększone ząbki w narożnikach, natomiast pokrywa skrzelowa ma prosty górny brzeg. W płetwie grzbietowej znajduje się 11 kolców i 14-15 promieni miękkich, a w płetwie odbytowej trzy kolce i osiem promieni. Błony pomiędzy kolcami płetwy grzbietowej są karbowane. Płetwa ogonowa jest zaokrąglona. Gatunek ten ma ogólnie bladobrązowo-szary kolor i jest pokryty dużymi ciemnymi, szeroko oddzielonymi plamami. Z oczu wychodzą promieniście ciemne linie, a na płetwach znajdują się małe ciemne plamki. Uważa się, że ciemne plamy na ciele przypominają kształtem ziemniaki i stąd wzięła się popularna nazwa.
Granik ziemniaczany występuje w rafach koralowych, w kanałach rafowych i wokół gór morskich na obszarach, gdzie występuje silny prąd. Młode osobniki wolą płytką wodę i często można je spotkać w basenach pływowych na rafie, podczas gdy dorosłe osobniki żyją na głębokościach od 10 do 150 metrów. Są samotnikami i zwykle pozostają w swoim zasięgu. Są to drapieżniki zasadzkowe, które polują na małe płaszczki, kraby, ryby, kalmary, ośmiornice i homary . Chowają się przed ofiarą, wykorzystując koralowiec jako osłonę i rzucają się, gdy ofiara znajdzie się w zasięgu, połykając ofiarę w całości. Są agresywne i bronią swojego terytorium ale mają stosunkowo niewielki zasięg.
Warunki hodowlane:
Jest to ryba bardzo duża więc nie nadaje się do domowych zbiorników.
Rozmnażanie:
Dojrzałość płciową osiągają w wieku od 90 do 99 centymetrów i wadze od 16 do 18 kilogramów w wieku około 12 lat. Osobniki trzymane w niewoli nakłoniono do zmiany płci z samicy na samca, więc granik ziemniaczany może, podobnie jak inne graniki, być protoginicznym hermafrodytą .
|