Gymnothorax fimbriatus (Richardson, 1845)
Murena plamista, ciemna
Rząd >> Rodzina:
(Anguilliformes) – Węgorzokształtne >> (Muraenidae) – Murenowate
Wielkość:
93 cm
Występowanie:
Murena plamista jest szeroko rozpowszechniona w wodach tropikalnych obszaru Indo-Pacyfiku, głównie na przybrzeżnych rafach wysp oceanicznych od Madagaskaru po Polinezję i od południowej Japonii po Nową Kaledonię.
Synonimy:
Muraena fimbriata Bennett, 1832
Gymnothorax fimbriata (Bennett, 1832)
Muraena bullata Richardson, 1848
Thyrsoidea bullata (Richardson, 1848)
Muraena isingleenoides Bleeker, 1852
Muraena isingleenoïdes Bleeker, 1852
Enchelycore tamarae Prokofiev, 2005
Lycodontis undulatus (non Lacepède, 1803)
Muraena reevesii (non Richardson, 1845)
Cechy charakterystyczne:
Gymnothorax fimbriatus to średniej wielkości murena, która może osiągnąć maksymalną długość 93 cm. Jego wężowaty kształt ciała ma kolor od białego kremu do jasnobrązowego, usiany licznymi czarnymi plamami, które różnią się rozmiarem i kształtem w zależności od osobnika i dojrzałości. Jego głowa ma zwężający się pysk i jest zielonkawo-żółta z czarnymi kropkami, kąciki ust są białe. Zamieszkuje obszary chronione na zewnętrznych zboczach raf koralowych, szczytowych raf, lagun i portów. W ciągu dnia siedzi w osłoniętych szczelinach na głębokości od 1 do 50 metrów.
Warunki hodowlane:
Zbiornik do hodowli tego gatunku musi mieć minimum 2000 litrów pojemności. Woda powinna mieć temperaturę od 23°C do 28°C i stabilne parametry.
Akwarium musi być przykryte, ponieważ może wychodzić z akwarium przez bardzo małe otwory. Budowle skalne w akwarium powinny być dość stabilne, ponieważ mogą podważyć konstrukcje skalne i ich przewrócić.
Murena ta jest mięsożerna, nocą opuszcza swoje legowisko, aby aktywnie polować na swoje ofiary wzdłuż rafy. Żywi się głównie małymi rybami i skorupiakami.
Dość nieśmiała i najlepiej utrzymać w słabo oświetlonym akwarium z żywą skałą, kryjówkami/jaskiniami i współlokatorami na tyle dużymi, że nie może ich zjeść. Jeśli chodzi o karmienie to świeża ryba i/lub mięso skorupiaków nadziane na długi patyk i machane w pobliżu głowy, która zwykle wystaje z kryjówki, zachęci je do chwytania pokarmu i może być oferowane dwa razy w tygodniu.
Rozmnażanie:
Brak danych
|