Gymnothorax javanicus (Bleeker, 1859)
Murena olbrzymia
Rząd >> Rodzina:
(Anguilliformes) – Węgorzokształtne >> (Muraenidae) – Murenowate
Wielkość:
300 cm
Występowanie:
Ma bardzo szeroką dystrybucję w tropikalnych wodach Oceanu Indyjskiego i Pacyfiku Aby dać wyobrażenie, spotykamy ją od Republiki Południowej Afryki i Madagaskaru po Morze Czerwone i Morze Arabskie, Seszele, Malediwy, Indie, Sri Lankę, Andamany, Tajlandię, Malezję, Indonezję, wyspy Kokosowe, Wyspa Bożego Narodzenia, Australia, Nowa Gwinea, Filipiny, Tajwan i południowa część Japonii. Na wschodzie dociera do Markizów i Hawajów, a na południowej półkuli Pacyfiku do Nowej Kaledonii i Markizów z pozostałymi Wyspami Południowymi.
Synonimy:
Muraena javanica Bleeker, 1859
Lycodontis javanicus (Bleeker, 1859)
Gymnothorax javonica (Bleeker, 1859)
Lycodontis flavomarginatus (non Rüppell, 1830)
Cechy charakterystyczne:
Nazwa rodzaju Gymnothorax pochodzi od greckiego „gymnos” = nagi i od łacińskiego „thorax” = klatka piersiowa; Krótko mówiąc, ta ryba ma nagą klatkę piersiową, ponieważ nie ma łusek. Nazwa gatunku javanicus po łacinie „of Java” przywołuje na myśl wyspę Jawa, gdzie jest bardzo pospolita.
Gatunek bentosowy, zamieszkuje laguny i zewnętrzne stoki raf koralowych, do głębokości 50 metrów. Murena olbrzymia, podobnie jak pozostałe murenowate, jest drapieżnikiem nocnym, przez co w dzień pozostaje nieaktywna, kryjąc się w szczelinach rafowych. Polując nocą, żywi się głównie mniejszymi rybami, a także innymi gatunkami murenowatych, rzadziej głowonogami, mięczakami i skorupiakami.
Gatunek w fazie dojrzałości osiąga masę do 30 kilogramów, co czyni go największym wśród wszystkich murenowatych. Ubarwienie ciała poszczególnych osobników zależy od ich dojrzałości. Młode osobniki mają barwę żółtobrązową, pokrytą dużymi plamami w odcieniach barwy brązowej. Wraz z dojrzałością osobnika, skóra przyjmuje charakter „lamparci”, spowodowany małymi czarnymi plamkami w różnych odcieniach. Z tyłu głowy pojawiają się pojedyncze niesymetryczne czarne plamy z każdej ze stron głowy widoczne przy otwartych skrzelach. Płetwa grzbietowa osobników rozciąga się na długości całego ciała, poczynając od tylnej części głowy, a kończąc na połączeniu z płetwą ogonową; gatunek ten nie ma ani płetwy piersiowej, ani brzusznej.
Jej wzrok jest słaby, ale ma cztery rurkowate nozdrza z wibrującymi rzęskami, zapewniającymi doskonały przepływ wody i informacji. Pierwsze dwa, nad pyskiem, są skierowane do przodu, a pozostałe nad oczami, patrzą w tył, aby zapewnić doskonałą percepcję dookoła. Rezultatem jest wyjątkowy zmysł węchu, znacznie bardziej przydatny niż oczy podczas nocnych polowań. Otwory skrzelowe są zredukowane do prostych otworów, pośrodku znajdują się dwie ciemne plamy znajdujące się na końcu głowy na linii szczęk. W paszczy z ogromnym otworem widać również solidne rzędy ostrych lub haczykowatych zębów na podniebieniu, które służą do trzymania i rozdzierania ofiary.
Warunki hodowlane:
Zbiornik do hodowli tego gatunku musi mieć minimum 2000 litrów pojemności. Woda powinna mieć temperaturę od 23°C do 28°C i stabilne parametry.
Gymnothorax javanicus często żyje w symbiozie z krewetkami, które w zamian za resztki jedzenia czyszczą zęby i usuwają pasożyty skórne.
Ryby mogą być niebezpieczne dla człowieka, dlatego spotykając je na wolności, lub hodując w akwarium należy zachować szczególną ostrożność.
Rozmnażanie:
Zagadnienia dotyczące rozmnażania się owego gatunku muren nie są do końca poznane. Do rozrodu dochodzi wśród nich tylko raz na cały okres ich życia, po nim giną. Osobniki tego gatunku mogą być dichogamiczne lub równocześnie hermafrodytyczne. Mureny, aby dokonać rozrodu, pod koniec życia przemierzają w tym celu około 7200 kilometrów, co trwa według szacunków około siedmiu miesięcy. W czasie zalotów dwa lub więcej osobników przeciwnych płciowo oplata się nawzajem, ostatecznie samica składa ikrę pelagiczną w liczbie około 10 tysięcy sztuk, która swobodnie dryfuje w oceanie. Ze złożonej ikry wylęgają się leptocefalne larwy muren, które osiągają dojrzałość po dwóch, trzech latach.
|