Scophthalmus maximus (Linnaeus, 1758)
Turbot, Skarp
Rząd >> Rodzina:
(Carangiformes) >> (Scophthalmidae ) – Nagładowate
Wielkość:
41 cm
Występowanie:
Północno-wschodni Atlantyk: w całym Morzu Śródziemnym i wzdłuż wybrzeży Europy aż do koła podbiegunowego; występuje także w większości Morza Bałtyckiego. Podgatunek Psetta maxima maeotica w Morzu Czarnym.
Synonimy:
Pleuronectes maximus Linnaeus, 1758
Psetta maxima (Linnaeus, 1758)
Psetta maxima maxima (Linnaeus, 1758)
Rhombus maximus (Linnaeus, 1758)
Pleuronectes turbot Lacepède, 1802
Pleuronectes cyclops Donovan, 1806
Rhombus magnus Minding, 1832
Rhombus stellosus Bennett, 1835
Rhombus aculeatus Gottsche, 1835
Scophthalmus ponticus Ninni, 1932
Pleuronectes maeoticus (non Pallas, 1814)
Psetta maeotica (non Pallas, 1814)
Rhombus maeoticus (non Pallas, 1814)
Scophthalmus maeoticus (non Pallas, 1814)
Cechy charakterystyczne:
Ciało wygrzbiecone, w zarysie tułowia niemal koliste. Ubarwienie zależne od podłoża (mimetyzm), spodnia strona ciała nie zawiera pigmentu. Strona wierzchnia jest pokryta nieregularnie rozłożonymi, ostro zakończonymi wzgórkami kostnymi. Osiągane rozmiary są zależne od warunków środowiskowych.
Warunki hodowlane:
Ze względu na wielkość utrzymywana tylko w oceanariach i akwariach publicznych. Na pożywienie turbotów składają się głównie małe ryby.
Rozmnażanie:
Populacja bałtycka dojrzewa w trzecim roku życia, populacje oceaniczne – w piątym. U turbota tarło następuje latem. Dorosła samica składa kilka milionów jaj. Ikra i larwy pelagiczne.
Psetta maxima
|