Symphodus mediterraneus (Linnaeus, 1758)
Wargacz śródziemnomorski
Rząd >> Rodzina:
( Perciformes) – Okoniokształtne >> (Labridae) – Wargaczowate
Wielkość:
18 cm
Występowanie:
Wschodni Atlantyk: od Portugalii po północne Maroko, w tym Azory i Maderę, a także całe Morze Śródziemne.
Synonimy:
Perca mediterranea Linnaeus, 1758
Crenilabrus mediterraneus (Linnaeus, 1758)
Lutjanus mediterraneus (Linnaeus, 1758)
Labrus serpentinus Bonnaterre, 1788
Labrus coeruleovittatus Bonnaterre, 1788
Labrus unimaculatus Gmelin, 1789
Lutjanus massiliensis Lacepède, 1802
Lutjanus brunnichii Lacepède, 1802
Crenilabrus brunnichii (Lacepède, 1802)
Labrus pittima Rafinesque, 1810
Crenilabrus boryanus Risso, 1827
Crenilabrus nigrescens Risso, 1827
Crenilabrus pictus Lowe, 1838
Cechy charakterystyczne:
Ryba żyjąca w wodach przybrzeżnych, na rafach skalnych i łąkach trawy morskiej, na głębokości do 50 m.
Ciało wydłużone o dużej głowie i spiczastym pysku. Mały otwór gębowy z grubymi wargami. Szczęki wysuwalne na każdej z nich uzębienie w postaci dwóch dużych stożkowatych zębów, kość podniebienia bezzębna, natomiast dolna kości gardłowe zrośnięte w silną płytkę żującą. Płetwa grzbietowa długa z 15-18 twardymi kolcami i 9-11 miękkimi. Ubarwienie samców czerwonobrązowe, czerwonofioletowe (w okresie godowym) z niebieskimi plamkami i liniami. Samice mają jasnobrązowe ubarwienie. U nasady płetwy piersiowej ciemna plama z żółtym brzegiem. Druga ciemna plama znajduje się u nasady ogona. Plama ta u samca ma niebieski kolor i żółtą obwódkę, u samicy zaś jest brązowa.
Ubarwienie odmienne dla płci. Samce przeważnie czerwonawobrązowe, w okresie godowym fioletowoczerwone z opalizującymi niebieskimi plamami i smugami. Samice jasnobrązowe bez pasków. U nasady płetwy piersiowej oraz na trzonie ogonowym wyraźne ciemne plamy, z obrzeżeniem, żółtym u samców i ciemnobrązowym u samic.
Warunki hodowlane:
Wargacz może być trzymany w dużym akwarium. Odżywia się drobnymi zwierzętami żyjącymi na dnie.
Rozmnażanie:
Tarło odbywa się od maja do czerwca. Samiec buduje z fragmentów glonów gniazdo, które obsypuje piaskiem. Następnie broni złożonej ikry.
|