Acipenser stellatus Pallas, 1771
Siewruga, Jesiotr gwiaździsty
Rząd >> Rodzina:
(Acipenseriformes) – Jesiotrokształtne >> (Acipenseridae) – Jesiotrowate
Występowanie:
Morze Czarne, Azowskie i Kaspijskie wraz z ich dopływami. Pojedyncze egzemplarze siewrugi spotykane są również w Adriatyku (koło Zadaru) w rzece Maricy i Jeziorze Aralskim
Wielkość:
100-200 cm
Synonimy:
* Acipenser helops Pallas, 1814
* Acipenser ratzeburgii Brandt, 1833
* Acipenser rostratus Brandt & Ratzeburg, 1833
* Acipenser seuruga Bonnaterre, 1788
* Acipenser stellatus danubialis Brusina, 1902
* Acipenser stellatus donensis Lovetsky, 1834
* Acipenser stellatus illyricus Brusina, 1902
Cechy charakterystyczne:
Ciało bardzo wysmukłe, wydłużone, na przekroju okrągłe. Dolna warga jest zawsze pośrodku dzielona. Grzbiet rdzawobrązowy o niebieskoczarnym odcieniu, boki ciała czerwonawe. Brzuch biały o srebrzystym połysku. Spotykane są również osobniki o prawie czarnym ubarwieniu ciała z żółtoszarym brzuchem. Dolna strona ryja jest cielista, kostne płytki brudnobiałe.
Odżywianie: Larwy owadów, stawonogi i małe ryby.
Warunki hodowlane:
Ryba wędrowna, u której wyróżnia się formy letnią i zimową. Forma letnia nie wędruje daleko w górę rzeki.
Rozmnażanie:
Jej miejsca tarła leżą w ujściu rzek lub często na żwirowiskach tworzących się w rzece bezpośrednio powyżej delty. Tarło odbywa się w czerwcu. Po wylęgu ryby natychmiast spływają do morza. Forma zimowa wstępuje daleko w górę rzeki. Jej tarło trwa od czerwca do września.
|