Altolamprologus calvus (Poll, 1978)
|
Rząd >> Rodzina:
(Cichliformes) – Pielęgnicokształtne >> Cichlidae – Pielęgnicowate
Występowanie:
Tanganika
Wielkość:
13 – 15 cm
Synonimy:
* Lamprologus calvus Poll, 1978
* Lamprologus compressiceps (non Boulenger, 1898)
* Neolamprologus calvus (Poll, 1978)
Cechy charakterystyczne:
Jeden z dwóch gatunków rodziny Altolamprologus; drugim jest Altolamprologus compressiceps. Obie ryby różnią się od siebie, ubarwieniem, zachowując identyczną budowę ciała. Ich głowy mają nieco inne kształty i jest to cecha pozwalająca je odróżnić. Czoło A. compressiceps jest bardziej strome, krótsze i ma wyraźne wklęśniecie na wysokości oka. Niewprawne oko uznałoby je za różne odmiany barwne jednego i tego samego gatunku. Podstawowe ubarwienie ryby jest ciemnoszaro – brunatne, z białymi kropkami na tułowiu i płetwach. Na bokach występuje kilka ciemnych pręg, widocznych bardziej lub mniej w zależności od nastroju ryby. Ciało silnie bocznie spłaszczone, wygrzbiecone, ze spiczastą głową i dużym otworem gębowym. Wysoka płetwa grzbietowa. W jeziorze Tanganika występują cztery różne formy barwne tych ryb.
Jest gatunkiem spokojnym. Można go trzymać w parach lub haremach (dwie do czterech samic na jednego samca) w towarzystwie innych spokojnych ryb o odpowiedniej wielkości, które są przez „calvusy” ignorowane. W większych akwariach można hodować kilka samców, mogą one jednak walczyć miedzy sobą. Ryba drapieżna, czatująca na małe ryby, podkradająca ikrę innych gatunków. Zaliczana do szczelinowców i muszlowców, ponieważ chętnie zajmuje puste muszle ślimaków z rodzaju Lanistes. Wykazuje silną agresję wewnątrzgatunkową, w akwarium powinno się hodować tylko jedną parę. Należy do ryb pięknych, ale niezwykle wymagającą. Rozróżnianie płci: Trudne do odróżnienia, jednak samce są większe i ciemniejsze, mają dłuższe płetwy brzuszne, grzbietową i odbytową.
Po przyzwyczajeniu przyjmuje każdy rodzaj pokarmu, ochotka, wodzień, solowiec, mrożone mięso z wyjątkiem mięsa ssaków.
Warunki hodowlane:
Zalecana pojemność akwarium: 250 litrów. Na dnie powinien być wysypany drobny żwirek lub piasek. W zbiorniku należy wydzielić dwie strefy: skalną, z typowym, tanganikańskim gruzowiskiem oraz piaszczystą, zapewniającą miejsce do swobodnego pływania. Wystrój to o duże muszle, które nie tylko posłużą jako miejsce złożenia ikry, ale pozwolą się schronić samiczce przed napastliwością samca. Rośliny nie są koniecznie, ale też nie będą niszczone. Oświetlenie słabe.
Temperatura wody: 24-27°C ph: 7.5-9; woda twarda
Rozmnażanie:
Do tarła przystępują dobrane pary (gatunek monogamiczny). Calvus jest rybą o wylęgu otwartym, tzn. że ikra nie jest noszona w pysku samicy, lecz składana w szczelinach skalnych lub pustych muszlach ślimaków. Ten ostatni sposób jest preferowany i czyni z Calvusów fakultatywne muszlowce. Z jednego tarła uzyskać można ponoć 100 sztuk młodych. Opiekę nad ikrą i narybkiem sprawuje samica, samiec natomiast chroni obejmowane przez rodzinę terytorium.