Apteronotus albifrons (Linnaeus, 1766)
|
Rząd >> Rodzina:
(Gymnotiformes) – Strętwokształtne >> (Apteronotidae) – Apteronowate
Wielkość:
25cm, w naturze dorasta nawet do 50 cm.
Występowanie:
Ameryka Południowa – Brazylia, Gujana, Peru, Ekwador, Wenezuela
Synonimy:
* Apteronotus passan Lacepède, 1800
* Gymnotus albifrons Linnaeus, 1766
* Sternarchus albifrons (Linnaeus, 1766)
* Sternarchus lacepedii Castelnau, 1855
* Sternarchus maximilliani Castelnau, 1855
Cechy charakterystyczne:
W naturze duch amazoński dorasta nawet do 50 cm długości, w akwarium zazwyczaj znacznie mniejszy. Kształt ciała przypomina kształt noża (do tego nawiązuje angielska nazwa knifefish, ryba-nóż). Płetwa odbytowa silnie wydłużona i umięśnona. Duch amazoński jest ślepy – używa elektrolokacji.
Zjada zarówno żywe jak i mrożone larwy owadów, skorupiaków, rureczniki i inne. Nie gardzi również suchymi pokarmami w postaci płatków czy granulatu.
Warunki hodowlane:
Wymaga dużego akwarium. Jeśli chcemy trzymać razem dwa osobniki musimy zapewnić im zbiornik o długości przynajmniej 120 cm. Zalecane jest drobnoziarniste podłoże, np. piasek lub niewielki żwirek. Duchy amazońskie wymagają dużej liczby kryjówek. Możemy do tego wykorzystać korzenie, kamienie, lignity czy łupiny orzecha kokosowego. Oświetlenie nie powinno być zbyt jaskrawe, dlatego też można zastosować pływające rośliny, które nieco przytłumią światło. Ryba jest bardzo wrażliwa na obecność azotanów.
Woda miękka do twardej, pH 6,0 – 8,0 Temperatura 23-28°C
Rozmnażanie:
Wyłącznie w dużym zbiorniku hodowlanym. Ikra jest przylepiana do ścian zbiornika, roślin i dekoracji. Rodzice opiekują się potomstwem.
Opis pochodzi ze strony: www. akwadrago.pl
Apteronotus albifrons
Systematyka :
Rząd
Strętwokształtne Gymnotiformes
Rodzina
Apteronotidae.
Nazwisko :
Apteronotus albifrons (Linnaeus, 1766)
Duch amazoński
Nazwa duch prawdopodobnie wzięła się stąd że, kilka plemion indiańskich wierzyło iż w tych rybach zamieszkują duchy ich przodków.
Synonim:
Gymnotus albifrons Linnaeus, 1766
Sternarchus albifrons (Linnaeus, 1766)
Apteronotus passan Lacepède, 1800
Sternarchus lacepedii Castelnau, 1855
Sternarchus maximilliani Castelnau, 1855
FishBase
Występowanie :
Ameryka Południowa – Brazylia, Kolumbia, Ekwador, Paragwaj, Gujana, Boliwia, Argentyna, Surinam, Wenezuela, Peru.
Wielkość :
Do 50 cm, jednak w akwariach znacznie mniejszy.
Dymorfizm płciowy :
Prawdopodobnie nie występują żadne różnice morfologiczne pomocne w rozróżnieniu płci. Chociaż podobno samica ma krótszą szczękę, jest grubsza, szersza i większa ale krótsza, samiec ma szczękę dłuższą jest chudszy i dłuższy. Najlepiej rozpoznać po impulsach elektrycznych, u suk częstotliwość impulsów EOD jest wyższa niż u psów, ale do tego potrzebna jest aparatura podsłuchowa.
Woda :
Nie stanowi wyzwania. Jednak parametry nie mogą się zmieniać nagle, przed wpuszczeniem ryb do nowego akwarium koniecznie trzeba przeprowadzić aklimatyzację. Polega ona na tym że do worka z rybą trzeba dolewać pomału małymi porcjami wodę z akwarium docelowego. Czas takiej operacji powinien trwać co najmniej 40 minut. Zresztą taką operację powinno się przeprowadzać z każdą rybą, a nie siup z wora do baniaka. W czasie wpuszczania ducha do nowego akwarium w pierwszy dzień najlepiej wyłączyć całkiem oświetlenie.
twardość do 10°dH
pH 6,0 – 7,0
temperatura 23 – 28°C
Akwen :
Wymiary akwariumvdla osobników do 30 cm długość i szerokość co najmniej 200×80 cm. Dla większych okazów chyba nie muszę pisać że odpowiednio większe, co najmniej 300×100 cm. Potrzebuje kilku kryjówek na tyle dużych żeby niezależnie od wielkości mogła się w nich schować cała ryba. Jak wspomniałem wyżej w kryjówkach powinno być ciemno, dobrze sprawdzają się zamaskowane rury plastykowe o odpowiedniej średnicy. Lub kora z drzew liściastych najlepiej ją zdjąć z metrów pociętych w lesie. Do dekoracji najlepiej korzenie i gałęzie, oświetlenie jaki i rośliny są zbędne, ale często sugerowane jest aby zbiornik był gęsto zarośnięty roślinami. Ciekawi mnie po co? Chyba po to żeby duchy miały gdzie się wypróżniać w tych krzakach, oczywiście jeżeli ktoś musi może posadzić rzadko kilka cieniolubnych krzaków w jednym końcu akwarium, i nad nimi umieścić oświetlenie. Reszta akwarium powinna być nieoświetlona.
Zachowanie :
Ten nożyk w akwariach pojawia się od kilu lat jednak nadal bardzo wielu ludzi ponosi porażki w utrzymaniu tych ryb przy życiu. Powód jest banalny, ryba ta jest bardzo podatna na stres. Zazwyczaj ludzie którzy kupują te ryby mało tego że wpuszczają je do słoików, to na dodatek chcą żeby pływały jak inne najpopularniejsze chwasty w ciągu dnia, i mało tego gdzie świeci co najmniej 0,5 W/l. Potem są bardzo zaskoczeni że ryba padła po kilku godzinach lub dniach. Tacy „akwaryści” nie powinni w ogóle nabywać tych ryb skoro nie są w stanie zauważyć faktu że, ryby szukają kryjówek gdzie mogły by się schować.
Jak wszystkie ryby z rzędu strętwokształtnych także i duchy są rybami typowo nocnymi. Koniecznie potrzebują kryjówek dopasowanych do ich wielkości w których jest całkowicie ciemno. Są pomysły żeby kryjówki robić z szyby tak żeby można było oglądać duchy w środku, moim zdaniem to głupi pomysł bo co to za kryjówka gdzie jest widno. Jeżeli ktoś nie potrafi się pogodzić z faktem że to ryba nocna i w dzień będzie można ją oglądać rzadko nie powinien jej nabywać i zamiast tego oglądać ciążę u gupika, naprawdę niezapomniane wrażenia. Bo żadne ryby do akwarium się nie pchają i to nie jest tak że one muszą spełniać nasze zachcianki, tylko akwaryści muszą spełniać wymagania ryb.
Zanim sam stałem się posiadaczem tych ryb czytałem tylko czyjeś opisy ich zachowań, wszędzie pisano że można trzymać tylko jednego osobnika bo są bardzo agresywne wobec siebie. Jednak ja opieram się na własnych doświadczeniach i obserwacjach, które nie raz i nie dwa nijak się miały do bzdetów które wyczytałem. I tak młode osobniki są tolerancyjne wobec siebie natomiast starsze to już zależy od temperamentu. Zdarzają się przypadki zwiększonej agresji, możliwe że były przetrzymywane w zbyt ciasnych bańkach i stąd ta agresja. W małych akwariach powinno się trzymać jednego osobnika, natomiast w większych, zwłaszcza długich i szerokich można spróbować kilka sztuk. Jednak nigdy nie ma pewności że dane osobniki będą ze sobą egzystować, zależy to głównie temperamentu poszczególnych osobników. U mnie było tak że dwie sztuki w akwarium 750 l toczyły bezustanne boje więc je oddałem. Potem nabyłem pięć innych i co ciekawe tolerowały się wzajemnie i płetwy nie szły w strzępy. Raz widziałem w sklepie dwa osobniki większy 45 cm, mniejszy 43 cm, sprzedawca twierdził że to para i że je rozmnaża. Pływały w małym szkle 200×60 cm, nie zauważyłem miedzy nimi jakichś sprzeczek. Sprzedawca też twierdził że są zgodne, ale im to trudno wierzyć. Ryby elektryczne są w skrócie zwane EOD Electric organ discharge ,na temat tych ryb powstają dyrdymały związane z wytwarzaniem pola elektrycznego. Jest bardzo ciekawa teoria zresztą beznadziejna, powielana wszędzie gdzie się da która mówi że „ze względu na posiadaną umiejętność elektrolokacji możemy w zbiorniku hodować tylko jednego osobnika, ponieważ większa ilość spowodowałaby nakładanie pól elektrycznych, co skutkowałoby zdezorientowaniem wszystkich ryb”. Chciałbym żeby autor tej teorii mi wyjaśnił jak ją stworzył, jakiego wzoru użył, na pole powierzchni koła? Ryby pseudo elektryczne czyli takie które wytwarzają około 1 V nie obejmują tym polem całego akwarium, tylko zaledwie kilka cm od ryby. Poza tym gdyby to była prawda to duchy oferowane w sklepach ( zazwyczaj jest ich kilka sztuk ) nie mogły by pływać. Właśnie dlatego że były by tak zdezorientowane że leżały by na dnie. Druga teoria mówi że podczas tarła samica ‘’wyłącza’’ pole elektryczne. Nie ma jak na razie istotnych informacji co do tarła, a już wiadomo że się wyłączają. Ryby te mają zarówno receptory wysyłające jak i odbierające bodźce elektryczne, więc skoro mogą je odbierać to dlaczego miały by one dezorientować te ryby. Najlepiej widać to umieszczając w akwarium dwa cieniutkie druciki podłączone do baterii paluszka, jeden do + drugi do – oczywiście impulsy z baterii nie będą wykrywane w całym akwarium. Tylko w najbliższym otoczeniu drutów. Ale nie od dziś wiadomo że impulsy elektryczne tym rybom są potrzebne nie tylko do orientacji w otoczeniu. Mają szereg innych zastosowań między innymi wyszukiwanie pokarmu, zwłaszcza drapieżniki polujące na małe rybki z rodziny strętwowatych Gymnotidae. Poza tym pomagają w porozumiewaniu się osobników swojego gatunku np. rozróżniając płeć, przystępować do tarła, określać wielkość i wiek. A także w prowadzeniu walk np. o terytorium, te impulsy są w skrócie nazywane AFRs abrupt frequency rises, nagłe zwiększenie częstotliwości.
Dieta :
Przede wszystkim mięsna wszelkiego rodzaju larwy i skorupiaki wodne, żywe i mrożone, małe ryby i mięso ryb. Chociaż tutaj zdania są podzielone, są ludzie którzy twierdzą że ich duchy ryb nie jedzą. U mnie bardzo chętnie jadły zarówno gupiki jak i krojone w kostkę filety rybne. Dżdżownicami jednak nie wolno karmić dojrzałymi płciowo rosówkami dość często, chociaż nimi najszybciej by się najadły. Z nieznanych mi przyczyn ryby często karmione rosówkami padają, dlatego powinny to być średniej wielkości robaki. Ponadto podobno jedzą suche pokarmy, z moich obserwacji wynika że nie tykają takiego żarcia. Jednak skoro spożywają taką karmę to muszą być naprawdę głodne. Najlepiej nowo wprowadzone ryby karmić po wyłączeniu światła, po aklimatyzacji jedzą także przy świetle, a nawet z ręki.
Seks :
Nie ma konkretnych info na temat rozrodu. Ponieważ nie wiadomo dokładnie jak określić płeć najlepiej umieścić kilka ryb które przekroczyły 20 cm i się tolerują w sporym baniaku ze znaczną ilością kryjówek. Najlepsze do tego celu będą plastykowe rury o odpowiedniej średnicy. I zasymulować pory roku, tak jak inne nożowce i mruki tylko warunkach zmniejszającej się przewodności elektrycznej wody dojrzewają gonady i oocyty u tych ryb. Więc okres sztucznej suszy powinien trwać od 2 do 6 tygodni, podczas których jakość i poziom wody w zbiorniku stopniowo spadają, temperatura rośnie, a ilość pokarmu staje się obfitsza. w tym czasie ryby obficie karmimy wysoko kalorycznymi pokarmami takimi jak dżdżownice, wazonkowce, małe ryby oraz ich mięso. Okres suszy należy zakończyć uzupełnieniem wody w zbiorniku poprzez dodanie wody z filtra ro .
Wymagania :
Kryjówki, słabe oświetlenie.
Uwagi :
Jest to ryba wrażliwa na leki zwłaszcza zawierające w składzie miedź, błękit metylenowy i zieleń malachitową.