Ctenolucius hujeta (Valenciennes, 1850)
|
|
Opis pochodzi ze strony: www. akwadrago.plCtenolucius hujetaSystematyka :Rząd Nazwa:Ctenolucius hujeta (Valenciennes, 1850) Szczupieniec Synonim :Xiphostoma hujeta Valenciennes, 1850 Występowanie :Ameryka Południowa – Kolumbia, Wenezuela. Wielkość :Do 23 cm, tu zaczyna się pierwsza bzdura w opisach są wiadomości jakoby ryba ta dorastała do 70 cm w warunkach naturalnych. Nie wiem kto to wymyślił ale nie zależnie od tego czy na wolności czy w akwarium ryby te nie przekroczą 23cm, a jeżeli ktoś miałby większe to proszę o zdjęcie ryby przy linijce. Dymorfizm płciowy :Słabo zaznaczony ,samice większe bardziej zaokrąglone, płetwy odbytowe równe, samce mniejsze, smuklejsze, płetwy odbytowe mają większe z lekko powcinanymi brzegami gdzie promienie wewnętrzne są dłuższe od zewnętrznych. Woda :Nie mają jakichś specjalnych wymagań, poza tym że należy co tydzień wymienić około 20% twardość do 10°dH pH 6,0 – 7,0 temperatura między 22 – 26°C Akwen :Spotkałem się z informacją że wystarczy im 120 l (pozostawię to bez komentarza). Przede wszystkim długie i szerokie minimum 150×60 wysokość nie ma większego znaczenia 40 cm wystarczy. Należy je przykryć ponieważ spłoszone mogą z niego wyskakiwać. Trzeba je odpowiednio urządzić w jednym końcu powinny być posadzone rośliny najlepiej trawiaste o liściach kładących się na powierzchnię wody ,lub inne które nie tworzą gęstych kęp. Oczywiście trzeba je posadzić z głową , nie na kupie żeby ryby musiały się szarpać by mogły przepłynąć, lub żeby musiały sobie wycinać drogę maczetą. Tylko tak aby mogły swobodnie miedzy nimi pływać , rośliny mogą dochodzić mniej więcej do połowy akwarium. Na tylną ścianę można dać grube gałęzie między którymi lubią pływać. Pozostała przestrzeń powinna zostać wolna. Podłoże najlepiej ciemne tak samo tło, oświetlenie powinno być tłumione roślinami pływającymi, lub pływającym drewnem, które wygląda bardzo naturalnie. Kolejna bzdura opisywana wszędzie to filtr powodujący ruch wody który to ryby podobno lubią, ja dla doświadczenia zamontowałem nawet dodatkową głowicę. Okazała się jednak zbędna bo ryby wcale tego nie potrzebują , no i nic dziwnego w środowisku naturalnym znajdowane są na łachach a nie w strumieniach. Poza tym szczupakowaty kształt ciała zaprojektowany przez naturę eliminuje te ryby jako krenofile. Przesunięte daleko w tył ciała płetwy grzbietowa i odbytowa mają za zadanie wprawić rybę w bardzo szybki wyrzut w przód w celu złapania zdobyczy a nie siłowania się z prądem wody. Cechy zachowania :Następne farmazony podobno jest agresywna ja bym nawet był skłonny twierdzić że agresją dorównuje pielęgnicy niebieskołuskiej Rocio octofasciata. Nic bardziej mylnego są to ryby bardzo spokojne, a nawet płochliwe oczywiście małe ryby pożrą ale to w końcu drapieżniki. Jest to ryba ławicowa należy trzymać chociaż 8 lub więcej sztuk, no chyba że w sklepie będzie mniej, jeżeli więcej osobników to oczywiście zbiornik wtedy powinien być większy. Pojedyncze sztuki są płochliwe, chowają się lub starają się pływać z rybami przypominającymi ich kształty i kolor. Można z nimi trzymać wszystkie ryby oprócz agresywnych które będą za duże do zjedzenia. Najczęściej przebywają w środkowej i przypowierzchniowej warstwie wody, ale też zapuszczają się blisko dna. Szczupieńce są dosyć płochliwe i ryby agresywne przeganiając je mogą spowodować ich śmierć, zwłaszcza w małych i krótkich akwariach. Po prostu podczas ucieczki mogą się porozbijać o szyby. Dlatego niewskazane jest trzymanie ich z pielęgnicami, takie rozwiązanie można stosować w sporych akwariach, gdzie pielęgnice zajmą tyle przestrzeni że inne ryby bez problemu pomieszczą się poza terenem tarłowym. Dieta :Drapieżnik małe można karmić wszelkiego rodzaju mrożonymi larwami owadów, dżdżownicami narybkiem ryb żyworodnych, dorosłe najlepiej żywymi lub mrożonymi rybami i ich mięsem ponadto dżdżownicami i jako dodatek mielonym mięsem ryb wraz z wszelkiego rodzaju mięsnymi mrożonymi pokarmami dla ryb. Seks :Rzadko ma miejsce najlepsza symulacja to obfite karmienie żywymi rybami i obniżenie twardości i pH wody. Do tarła przystępują dwa samce i jedna samica ikra składana między roślinami. Młode wylęgają się mniej więcej po upływie doby, a po 4 do 5 dni zaczynają aktywnie pływać w poszukiwaniu pokarmu. Na pierwszy rzut należy im dać larwy solowca najlepiej karmić kilka razy dziennie przechodząc stopniowo na plankton. Młode rosną nierównomiernie dlatego trzeba je segregować. Wymagania :Najistotniejsze to ławica kilku lub kilkunastu osobników.
|
|