Esox lucius Linnaeus, 1758
Szczupak pospolity
Rząd >> Rodzina:
(Esociformes) – Szczupakokształtne >> (Esocidae) – Szczupakowate
Występowanie:
Europa
Wielkość:
1,5 m
Synonimy:
* Trematina foveolata Trautschold, 1884
* Lucius lucius (Linnaeus, 1758)
* Luccius vorax Rafinesque, 1810
* Esox estor Lesueur, 1818
* Esox lucius variegatus Fitzinger, 1832
* Esox lucioides Agassiz & Girard, 1850
* Esox boreus Agassiz, 1850
* Esox nobilior Thompson, 1850
* Esox reichertii baicalensis Dybowski, 1874
* Esox lucius atrox Anikin, 1902
* Esox lucius bergi Kaganowsky, 1933
* Esox lucius lucius wiliunensis Kirillov, 1962
Cechy charakterystyczne:
Ciało szczupaka pospolitego jest spłaszczone, opływowe. Głowa wydłużona, ze zwężającymi się szczękami i bardzo szerokim spłaszczonym pyskiem. Zęby szczupaka na żuchwie są skierowane do środka i bardzo ostre, szczęka jest ich pozbawiona. Ponadto liczne zęby występują na kości podniebiennej, kościach międzyszczękowych, lemieszu, kości gnykowej oraz łukach skrzelowych.
Łuski są dosyć małe, owalne, mocno osadzone w skórze. Linia boczna dobrze rozwinięta, często poprzerywana, posiada dwa lub trzy rozgałęzienia wzdłuż boków. Na głowie znajdują się liczne jamki zmysłowe. Płetwy grzbietowa i odbytowa są przesunięte mocno do tyłu i położone blisko siebie. Ubarwienie zmienne w zależności od warunków środowiska. Młode osobniki są zwykle jasnozielone, brązowawe lub srebrzyste. Ciemne plamy na bokach zlewają się czasami w poprzeczne smugi. Starsze osobniki mają ciemnozielony grzbiet, jaśniejsze nakrapiane żółtymi plamami boki i biały brzuch.
Płetwy parzyste są czerwonawe i jasne, na nieparzystych występują ciemne poprzeczne paski. W dobrych warunkach rośnie bardzo szybko.
Ryba drapieżna. Pokarmem są głównie ryby. W akwarium można przyzwyczaić go do pobierania ryb mrożonych – stynka.
Warunki hodowlane:
Zbiornik duży do bardzo dużego. Akwarium dla szczupaka powinno posiadać dużo kryjówek. Boki i tył akwarium najlepiej obsadzić kępami długolistnej roślinności. Na powierzchni wody powinny znaleźć się rośliny pływające. Zbiornik zabezpieczyć przed wyskakiwaniem ryb. Podłoże najlepiej piaszczyste.
Rozmnażanie:
Tarło odbywa wczesną wiosną – w marcu i kwietniu, na zarośniętych płyciznach, starorzeczach i zalanych łąkach. Ikra jest bardzo drobna, jest ona przytwierdzana do roślinności wodnej. Wylęg następuje po 12–15 dniach. Do tarła przystępują już osobniki roczne 30-35 cm. Jednak ilość złożonej ikry przez tak młode osobniki jest mała.
|
Opis pochodzi ze strony: www. akwadrago.pl
Esox lucius
Systematyka
Rząd
Esociformes Szczupakokształtne
Rodzina
Esocidae Szczupakowate
Gatunek
Esox lucius Linnaeus, 1758
Szczupak.
Synonim
Trematina foveolata Trautschold, 1884
Lucius lucius (Linnaeus, 1758)
Luccius vorax Rafinesque, 1810
Esox estor Lesueur, 1818
Esox lucius variegatus Fitzinger, 1832
Esox lucioides Agassiz & Girard, 1850
Esox boreus Agassiz, 1850
Esox nobilior Thompson, 1850
Esox reichertii baicalensis Dybowski, 1874
Esox lucius atrox Anikin, 1902
Esox lucius bergi Kaganowsky, 1933
Esox lucius lucius wiliunensis Kirillov, 1962
FishBase
Występowanie
Europa, Azja, Ameryka Północna, introdukowany w Afryce.
Wielkość
Samice większe do 150 cm, samce mniejsze do 90 cm.
Dymorfizm płciowy
Różnice w budowie brodawek płciowych, samce mają węższe i dłuższe, samice krótsze i szersze.
Woda
Nie stawia żadnych większych wymagań.
twardość do 15°dH
pH 6,5 – 7,5
temperatura 15 – 25 °C
Akwen
No tutaj wszystko zależy od tego, od jakiej do jakiej wielkości tą rybę chce się chować w akwarium. Osobnikom do 20 cm długość i szerokość 180x60cm, takim od 25 do 50 cm minimalna długość i szerokość powinna wynosić 250×120 cm. Wystrój powinien się składać głównie z kęp roślin, najlepsze pod tym względem będą Rogatek sztywny, Moczarka kanadyjska, Strzałka wodna. Krzaki należy posadzić kępami tak żeby miedzy nimi była wolna przestrzeń do przepłynięcia, nie należy też z tym przesadzać, i powinno pozostać sporo wolnego miejsca do pływania. Akwarium trzeba koniecznie przykryć, najlepiej plastykową siatką rozciągniętą na drewnianej ramie.
Zachowanie
Jest to bardzo stateczna i spokojna ryba, większość czasu stoi w toni lub przy dnie bez ruchu obserwując co się wokół niego dzieje. Jako zajadły kanibal najlepiej trzymać pojedynczo, no chyba że ryby są tej samej wielkości wtedy można trzymać dwie lub trzy, jednak wielkość akwarium powinna być wtedy dużo większa. Śmiało można z nim chować inne ryby, jednak muszą być duże i najlepiej wygrzbiecone.
Dieta
Przede wszystkim ryby, na początku będzie pewnie przyjmował tylko żywe, jednak bardzo szybko uczy się pobierania filetów. Małe sztuki można też dokarmiać dżdżownicami, jednak nie wolno karmić dojrzałymi płciowo rosówkami dość często, chociaż nimi najszybciej by się najadły. Z nieznanych mi przyczyn ryby często karmione rosówkami padają, dlatego powinny to być średniej wielkości robaki.
Seks
Na wiosnę po przezimowaniu gdy woda osiąga temperaturę około 5°C na zalanych łąkach, substratem do składania ikry są rośliny. Na jedną samice przypada dwa – trzy samce. Młode na początku żywią się zooplanktonem, potem przechodzą na larwy ryb karpiowatych.
Wymagania
Chyba jedynie odpowiednia przestrzeń życiowa i rośliny.
|