Gymnothorax tile (Hamilton, 1812)
Murena słodkowodna
Rząd >> Rodzina:
(Anguliformes) – Węgorzokształtne >> (Muraenidae) – Murenowate
Występowanie:
Indonezja – Bangladesz, Indie, estuaria rzeki Gangesu, Sumatra, Borneo, Sri Lanka, Hawaje, Filipiny, Malezja
Wielkość:
60 cm
Synonimy:
* Muraenophis tile Hamilton, 1822
* Lycodontis tile (Hamilton, 1822)
* Muraena tile (Hamilton, 1822)
* Strophidon maculata McClelland, 1844
* Strophidon punctata McClelland, 1844
* Lycodontis literata McClelland, 1844
* Muraena gracilis Richardson, 1848
* Muraena vermiculata Richardson, 1848
* Thyrsoidea microdon Kaup, 1856
* Gymnothorax borneensis Bleeker, 1863
Cechy charakterystyczne:
Drapieżnik. Gatunek śmiertelnie niebezpieczny dla ryb o podłużnej budowie ciała. Nie wykazuje agresji wobec przedstawicieli własnego gatunku jak i ryb, będących poza zasięgiem ich możliwości konsumpcyjnych. Należy jednak zaznaczyć, że pyski Gymnothorax tile mają budowę jak u węży i gatunek ten potrafi połknąć ofiarę na pozór nie mieszczącą się w jego pysku. Nie wykazuje zachowań terytorialnych, dużą kryjówkę może dzielić z kilkoma rybami. Z powodu słabego wzroku może zaatakować inną rybę w przypadku walki o kawałek mięsa.
Aktywna nocą, gdy patroluje całość akwarium, we wszystkich jego poziomach. Jeśli przyzwyczaimy do regularnego karmienia wieczorem to po zwęszeniu pokarmu wyjdzie z kryjówki. Czasami wychodzi w ciągu dnia z kryjówki i „leżakuje” wśród dekoracji. Może przekopywać dno i czasem sporadycznie zakopywać się w dnie wystawiając tylko pysk.
Pokarmy mrożone: stynka, filety ryb morskich i morskie skorupiaki jak krewetka koktailowa. Nie pobiera pokarmów sztucznych.
Kupując dorosłą Gymnothorax Tile z odłowu musimy liczyć się z jej wejściem w formę głodową. Wtedy należy zachęcać rybę do konsumpcji za pomocą chwytaka – poruszamy kawałkiem pokarmu przed pyskiem. Ryba nie musi dostawać żywego pokarmu, aczkolwiek może on skrócić formę głodową. Nie mniej przyzwyczajenie ryby do żywego pokarmu spowodować może radykalne zaprzestanie pobierania pokarmów mrożonych! Podając pokarmy żywe narażamy także podopiecznych na zarażenie się drobnoustrojami! Mrożonki powinny być wcześniej rozmrożone i lekko podgrzane. Nie zaleca się stosowania mięsa ssaków lądowych i drobiu, ze względu na ich tłuszcze które są ciężkostrawne dla ryb i prowadzą do otłuszczenia wątroby. Młode ryby łatwo przyzwyczaić do mrożonek, potrafią także skusić się na ochotkę. Karmienie co 3-4 dni.
Warunki hodowlane:
Minimum 150x50x50 dla dorosłego osobnika. Nie mniej w ciągu dnia wystarczy jej kryjówka wielkości wydrążonego kokosu. Akwarium odporne na ucieczki. Wlot do filtra zewnętrznego musi być dobrze zabezpieczony. Filtracja wydajna ze względu na duży metabolizm. Potrzebne napowietrzanie. Rośliny zbędne, aczkolwiek nie przeszkadzają. Dekoracje z kamieni, konieczne kryjówki. Podłoże: piach.
Woda: Nie jest to murena słodkowodna, a słonawowodną. Zamieszkuje estuaria rzek, czyli przebywa w wodzie o zmiennym, ale jednak zasoleniu. Im osobnik starszy, tym więcej potrzebuje zasolenia wody, ostatecznie: 1,006 do 1,022 czyli 100-300g soli morskiej na 10 l wody. Może dłuższy czas przebywać w czysto słodkiej wodzie, ale co jakiś czas musi trafić do zasolonego zbiornika aby uzupełnić sól, którą pobiera z wody.
Parametry wody: twardość 12 – 25 °n, pH 7,5 – 8,5, temperatura 23 – 28 °C
Rozmnażanie:
Nie rozmnaża się w niewoli.
|
Opis pochodzi ze strony: www. akwadrago.pl
Gymnothorax tile
Systematyka :
Rząd
Węgorzokształtne Anguilliformes
Rodzina
murenowate, mureny Muraenidae.
Nazwa :
Gymnothorax tile (Hamilton, 1822)
Murena, niestety nie słodkowodna.
Synonim:
Muraenophis tile Hamilton, 1822
Lycodontis tile (Hamilton, 1822)
Muraena tile (Hamilton, 1822)
Gymnothorax polyuranodon (non Bleeker, 1853)
FishBase
Występowanie :
Indonezja – Bangladesz, Indie estuaria rzeki Gangesu, Sumatra, Borneo, Sri Lanka, Hawaje, Filipiny, Malezja.
Wielkość :
Wielkość do 60 cm.
Dymorfizm płciowy :
Prawdopodobnie nie występują żadne różnice morfologiczne pomocne w rozróżnieniu płci, lub widoczny dymorfizm płciowy nie występuje.
Woda :
No i jedna z najważniejszych rzeczy przy udanym chowie tych ryb. Wodę trzeba posolić, zasolenie od 100 do 300 g soli na 10 l wody, czyli od około 1,006 do 1,022, łyżka stołowa zawiera około 20 g. Sól najlepiej morska, kamienna tylko tymczasowo w przypadku braku morskiej, na kamiennej nie pociągną zbyt długo. I odczyn musi być zasadowy najłatwiej podnieść pH dosypując trochę sody oczyszczonej do wody. Tylko trzeba to robić powoli, żeby nie przesadzić, najlepiej najpierw do wody w wiaderku wsypać odmierzoną ilość wymieszać i następnego dnia zmierzyć. Potem już do każdej podmienianej wody wsypuje się taką samą ilość. Przez pewien krótki okres wytrzymają też w wodzie słodkiej o dużej twardości i pH jednak prędzej czy później upomną się o sól.
Najlepiej wsypać odpowiednią ilość soli do wiadra i wlewać wodę cały czas mieszając, nierozpuszczone drobiny soli też wlewamy do akwarium, wodę należy podmieniać około 30 – 40 %. Jako że zamieszkuje wody o zmiennym zasoleniu często można ją spotkać w rzekach wpływa tam jednak na krótko i trzymanie jej w wodzie słodkiej to dla niej pewna śmierć.
gęstość 1,006 – 1,022 g/cm³
pH 8,0 – 8,4
temperatura 23 – 26°C
Akwen :
O jak największej powierzchni dna minimalne wymiary dna dla pojedynczego osobnika 150×70 cm wysokość ma drugorzędne znaczenie, dla 2 – 3 osobników wielkość zbiornika powinna wzrosnąć x2. Powinno mieć wiele kryjówek najlepiej z plastykowych rurek o długości około 50 cm. Które należy zamaskować kamieniami lub lawą wulkaniczną, można też kupić wapień filipiński lub koralowiec morski, lub martwą skałę. Nadają się one idealnie jako zamaskowanie kryjówek oraz jako dekoracje. Światło minimalne, nie lubią jaskrawego.
Zachowanie :
Chodzą opinie że są bardzo agresywne moim zdaniem to bzdura. Oczywiście podczas prac w zbiorniku trzeba na nie uważać bo mogą ugryźć, jednak zwykle chowają się głębiej w kryjówkach. Nie robią sobie krzywdy jeżeli są podobnej wielkości, więc można je trzymać pojedynczo lub po kilka, wszystko zależy od wielkości baniaka. Są to typowe drapieżniki o nocnej aktywności, dzień spędzają w kryjówkach z których wystawiają tylko głowę. Jako towarzystwo najlepiej duże ryby których nie zjedzą, niestety ryb zamieszkujących ekoton jest bardzo mało w sklepach więc pozostają najczęściej spotykane. Argus i Selenotoca multifasciata , jednak te ryby nadają się do minimalnego baniaka 1000 l. Na dodatek mają bardzo dużą przemianę materii co w połączeniu z dochodami muren daje dużo amoniaku i substancji z jego rozkładu co = bardzo częsta wymiana wody jeżeli jest małe akwarium. Z innych ryb to pozostaje Monodactylus lub Strzelczyk, chyba że ktoś ma szczęście nabyć przedstawiciela rodzaju Terapon. Każda ryba przebywająca z murenami powinna być duża, mniejsze ryby będą zjadane.
Dieta :
Tylko i wyłącznie mięsna te ryby nie będą jadły suchych pokarmów. Więc najlepiej żywe ryby słodkowodne wielkością pasujące do pyska, ryby mrożone oraz filety rybne ich przysmakiem jest mięso ośmiornicy, oraz skorupiaki . Jeżeli są z nimi inne ryby najlepiej podawać je długą pęsetą. Można tez próbować podawać mrożonki takie jak, kryl, ochotka, krewetki, gammarus, najlepsza pora karmienia to wieczór.
Seks :
Nieznane.
Wymagania :
Przede wszystkim zasolona woda, kryjówki i umiarkowane oświetlenie.
Uwagi :
Jest to ryba dostępna od niedawna i już doczekała się kretyńskiej nazwy murena słodkowodna, przez tą nazwę jest polecana do zbiorników słodkowodnych, jednak żadna murena nie jest słodkowodna potrzebują soli. Druga bzdura to że jest bardzo agresywna i najlepiej nadaje się do baniaków z pielęgnicami hm ciekawa teoria, najbardziej mnie ciekawi co za tłok to wymyślił.
I teraz ważna rzecz ryby te często przyjmują formy głodowe, nie przyjmują pokarmu i po jakimś czasie padają z głodu. Dlatego na początku powinny być karmione żywymi rybami, i dopiero stopniowo przyzwyczajane do innych pokarmów.
|