Hyphessobrycon eos Durbin, 1909
|
Rząd >> Rodzina:
(Characiformes) – Kąsaczokształtne >> (Characidae) – Kąsaczowate
Występowanie:
Ameryka Południowa: Gujana
Wielkość:
do 4,5 cm
Synonimy:
Brak
Cechy charakterystyczne:
Kobiety można odróżnić od samców przez większą brzuchu, jeśli w warunkach hodowli. . Delikatne kolory ciała tej rybki są zmienne i zauważalne w odpowiednich warunkach. Niemniej jednak kolor ciała jest zazwyczaj ciepło złoty do miedziano-brązowego, z wydźwiękiem czerwonego lub pomarańczowego. Rybki te w przeciwieństwie do Hyphessobrycon scholzei maja wygaszony środkowy pas. Pozostaje jednak dobrze widoczna ciemna plama przy nasadzie płetwy ogonowej. Płetwy są lekko zabarwione na żółto. Jak zwykle, samiec ma intensywniejsze kolory, jest on również szczuplejszy od samicy.
Rybki wszystkożerne; pokarmy żywe, suche lub mrożone ale drobne.
Warunki hodowlane:
Ryby mogą być hodowane w małych i średnich zbiorników lub w zbiornikach wielogatunkowych. Grupa 6 lub więcej ryb powinny być trzymana razem w zbiorniku, który zapewnia kryjówki, a także wolne miejsce do pływania. Zazwyczaj ryby zamieszkują środkowe i górne rejony zbiornika, w sąsiedztwie dużych grup roślin, w których od razu może się schować w razie zagrożenia. Hyphessobrycon eos lubi lekko przyciemnione obszary i najlepiej czuje się w zbiornikach z roślinami pływającymi na powierzchni wody. Woda najlepiej filtrowana przez torf, lekko kwaśna, z lekkim prądem wody.
Parametry wody: pH: 6,0-7,5 dH: 2-8°; Temperatura – 24-28°C
Rozmnażanie:
Tarło odbywa się pośród roślin wodnych.Tarlaki nie zjadają ikry. Temperatura wody 26-27 ° C, pH 6,5 do 7, bardzo miękka woda. Tarło odbywa się w godzinach wieczornych. Kleista ikra koloru szklisto żółtawego wielkości 0,3mm, jest składana na dolnej stronie liścia Za każdym razem samica składa od 4 do 6 jaj powtarzając to wielokrotnie. Ikra jest bardzo wrażliwa na światło w ciągu pierwszych 10 dni. Narybek karmiony bardzo drobnym pokarmem dość szybko rośnie przy stonowanym oświetleniu.
Artykuły z czasopisma AKWARIUM: 6/85,