Macrognathus circumcinctus (Hora, 1924)
|
Rząd >> Rodzina:
(Synbranchiformes) – Szczelinokształtne >> (Mastacembelidae) – Długonosowate
Występowanie:
od Indii po Wyspy Sundajskie
Wielkość:
do 20 cm
Synonimy:
* Mastacembelus circumcinctus Hora, 1924
Cechy charakterystyczne:
Jest to ryba drapieżna o zmierzchu i w nocy. Można go hodować z innymi rybami o podobnych rozmiarach.
Warunki hodowlane:
W akwarium podłoże powinno być o grubości około 10 cm z drobnego piasku. Rybki zagrzebują się w nim w razie zagrożenia. Temperatura wody: 22-28°C Parametry wody: pH: 5,8-8,5; twardość 3 – 15°n
Rozmnażanie:
Rozród w akwarium możliwy.
Opis pochodzi ze strony: www. akwadrago.pl
Macrognathus circumcinctus
Systematyka :
Rząd
Węgorze mułowe, węgorze błotne, szczelino kształtne Synbranchiformes
Rodzina
długonosowate Mastacembelidae.
Nazwa :
Macrognathus circumcinctus (Hora, 1924)
Węgorzyk
Synonim:
Mastacembelus circumcinctus Hora, 1924
FishBase
Występowanie :
Azja – Indonezja, Kambodża, Malezja, Tajlandia.
Wielkość :
Do 20 cm.
Dymorfizm płciowy :
Dojrzałe samice są nieco bardziej pełniejsze w partii brzusznej.
Woda :
Znaleziono je zarówno w strumieniach jak i wolno płynącej lub stojącej wodzie obfitującej w muł, w którym to szukają pokarmu. Zaleca się również dodawanie soli do wody, jednak to wierutna bzdura bo ten gatunek nie zamieszkuje ekotonu.
twardość do 11°dH
pH 6,5 – 7,5
temperatura 23 – 27°C
Akwen :
Tutaj też panuje opinia że zadowolą się byle czym, są nawet sugestie że dla 15 cm węgorzyka może być 80 l. Najważniejsza jest powierzchnia dna więc akwarium powinno być przede wszystkim długie i szerokie, wymiary 100×60 cm wysokość ma tu drugorzędne znaczenie. U mnie w akwarium mają kryjówki z korzeni cienkich plastykowych rurek, oraz otoczaków. Z tego co obserwuję najbardziej lubią przebywać właśnie w tych rurkach lub między kamieniami. No ale patrząc po środowisku które miedzy innymi zamieszkują to nic w tym dziwnego. Dlatego przynajmniej część akwarium powinna być wyłożona otoczakami, poukładanymi jeden obok drugiego jak pokazane jest to na zdjęciu. Oraz można między nimi zamaskować plastykowe kawałki rurek o długości około 20 cm. Na podłoże najlepszy będzie drobny piach o granulacji 1mm, o mniej więcej 3 centymetrowej grubości, żadnego grysu. Oczywiście jakieś korzenie też nie zawadzi włożyć, zwłaszcza takie pod którymi mogły by znaleźć kryjówki. Rośliny w zasadzie potrzebne są węgorzykom do rozrodu, ale to najlepiej przeprowadzić w akwarium tarliskowym. Oświetlenie jest całkowicie zbędne, jednak nad zieleniną można coś zaświecić reszta akwarium powinna pozostać w cieniu. Akwarium lepiej przykryć bo może się zdarzyć że znajdziemy go na podłodze.
Zachowanie :
Podobno są bardzo agresywne zarówno wobec siebie jak i innych ryb, welonom nawet podskubują płetwy. Od razu widać że takie wiadomości posiadają ludzie którzy tych ryb nie posiadają. Generalnie są to węgorzyki bardzo spokojne, chociaż u mnie na 8 sztuk trafił się jeden agresor. Jednak jednostkowe przypadki zwiększonej agresji są możliwe w każdej populacji. Z tym że agresja u tego osobnika objawiała się wewnątrzgatunkowo, innych ryb nie ruszał ani nie podskubywał płetw, tak samo inne osobniki. Nawet bardzo małych głowaczyków barwnych o długości 1 – 1,5 cm, chociaż według informacji ogólnie dostępnych tak małe ryby zjadają. Nie testowałem tego u siebie, bo nie mam siana w akwarium, ale możliwe że świeżo wylęgły narybek np. ryb jajożyworodnych będą spożywać. Dlatego można je trzymać zarówno pojedynczo jak i po kilka sztuk. Według informacji zakopują się w piasku, ja u siebie tego nigdy nie zaobserwowałem, wolą kryjówki o których wspomniałem wyżej. Jednak nie znaczy to że tego nie robią, zwłaszcza gdy nie mają się gdzie schronić. Największa aktywność przypada na pory wieczorowe i nocne, chociaż w akwariach słabo oświetlonych bardzo często można je zobaczyć również w dzień.
Dieta :
Przede wszystkim mięsna wszelkie żywe jak i mrożone larwy i skorupiaki wodne, oraz siekane dżdżownice. Suchych pokarmów u mnie nie przyjmowały.
Seks :
Najlepszą stymulacją tarła jest spora podmiana starej wody na świeżą. Do rozmnażania należy zastosować metodę pór roku ,do tego celu powinny zostać sztucznie stworzone warunki okresu suszy. Okres sztucznej suszy powinien trwać 2 – 6 tygodni, podczas których pomału odlewamy wodę, a temperatura rośnie, w tym czasie ryby obficie karmimy wysoko kalorycznymi pokarmami takimi jak dżdżownice, wazonkowce, może nawet narybek ryb jajożyworodnych. Okres suszy kończy się powolnym uzupełnieniem wody w zbiorniku poprzez dodanie wody deszczowej lub wody uzyskanej z filtra ro. Która powinna wynosić, twardość ogólna 3 – 5°dH, twardość węglanowa jak najniższa. W zbyt dużej twardości węglanowej utrudnione jest zapłodnienie ikry i jej rozwój, pH 6,5 – 7,0. Parę ryb lub dwa samce jedną samicę należy przenieść najlepiej z wodą z akwarium w którym do tej pory przebywały. Na dno trzeba wsypać cienką warstwę grubszego żwiru lub ruszt ikrowy, ponieważ rodzice zjadają ikrę i umieścić pierzaste rośliny. Jako kryjówki jakiś mały korzonek lub kilka kamieni. U samicy pojawia się niewielkie pokładełko, ryby odbywają godowy taniec wśród roślin o pierzastych liściach. Lub ganiają się i samica składa ikrę na podłożu akwarium powinno pozostać nieoświetlone. Po mniej więcej 6 dniach od wylęgu młode należy karmić larwami solowca. Przeżywalność narybku nie jest duża ponieważ są podatne na infekcje grzybicze.
Wymagania :
Najistotniejsze to kryjówki z cienkich rurek plastykowych lub między otoczakami, słabe oświetlenie.