Pelvicachromis subocellatus (Günther, 1872)
Barwniak purpurowy
Rząd >> Rodzina:
(Cichliformes ) – Pielęgnicokształtne >> (Cichlidae) – Pielęgnicowate
Występowanie:
Afryka: Nigeria, Gabon, Kongo
Wielkość:
8 cm. Samica mniejsza
Synonimy:
* Hemichromis subocellatus Günther, 1872
* Pelmatochromis pulcher subocellatus (Günther, 1872)
* Pelmatochromis subocellatus (Günther, 1872)
Cechy charakterystyczne:
Zamieszkuje baseny i wolno płynące strumienie. Niektóre z tych siedlisk zawierają słonawą wodę.
Zalecane do zbiornika ogólnego, ale pamiętać należy, że ryby stają się terytorialne w czasie tarła. Nie powinno się ich hodować z bardzo energicznymi i dużymi gatunkami. Dobre towarzystwo dla nich to małe kąsaczowate, danio, rasboras, Corydoras, Gurami i Loricariids. Mogą to być inne pielęgnice małe z Afryki Zachodniej są idealne, ale muszą mieć wystarczająco dużo miejsca. Gatunek ten powinien być hodowany w parach. Jeśli wiecej niz jedna para to zbiornik musi być większy..
Samce są większe od samic i mają spiczastą płetwę grzbietową i płetwę odbytową. Samice mają charakterystyczny różowy kolor po bokach, przed tarłem są okrąglejsze od samców..
Ryby akceptują większości produktów spożywczych oferowanych ale żywe i mrożone pokarmy powinny stanowić większą część diety.
Warunki hodowlane:
Zbiornik o wymiarach 60 x 40 x 30cm – około 70 litrów jest odpowiedni dla jednej pary.
Zbiornik powinien zawierać mnóstwo kryjówek i potencjalnych miejsc do tarła. Mogą być wykorzystane gliniane doniczki i jaskinie, korzenie i kawałki korzeni. Rośliny nie są niezbędne, ale ryby docenią dodatkową osłonę. Piasek lub drobny żwir powinny być wykorzystane jako podłoże gdyż ryby lubią kopać dołki w czasie tarła.
Temperatura wody: 22 – 26 °C Parametry wody: pH: 5,5-7,5 dH: 5-20 °n
Rozmnażanie:
Relatywnie łatwy. Ryby monogamiczne hoduje się w parach, a najlepszym sposobem na uzyskanie takiej pary jest zakup grupy 6 lub więcej młodych ryb, dzięki czemu parowanie występuje naturalnie.
Trzeba rybo zapewnić mnóstwo ukryć, jako potencjalne tarliska. Delikatna filtracja poprzez zasilany powietrzem filtr gąbkowy.
Sygnałem do tarła jest intensywne wybarwienie się zwłaszcza samicy która pierwsza inicjuje tarło. Gdy para jest gotowa wybiera ukrycie lub grotę, w której ma się odbyć się tarło lub robi wykop pod jednym z kawałków wystroju. Mogą one również kopać liczne płytkie zagłębienia w wokół miejsca tarła. Samica składa do 200 jaja które są zwykle układane na dachu lub na ścianie wybranej groty. Samica opiekuje się ikrą, podczas gdy samiec broni terytorium przed intruzami. Tak więc, jeśli samica znika na kilka dni, często jest to dobry znak, że nastąpiło tarło.
Jaja wylęgają się po 2-3 dniach a młode zaczynają samodzielnie pływać po 7-8 dniach. W tym czasie larwy mogą być przemieszczane pomiędzy wyżej wymienionymi dołkami lub do różnych ukryć kilka razy. Gdy zaczną samodzielne pływanie, samica gromadzi je wokół siebie, podczas gdy samiec nadal bronić granic terytorium.
Młode są wystarczająco duże, aby zaakceptować jako pierwszych pokarm wylęg solowca, a także interesują się glonami. Powinny one zostać z rodzicami, aż wystąpią objawy następnego tarła a rybyi mogą stać się agresywne w stosunku do swojego partnera.
|