Pangio myersi (Harry, 1949)
|
Rząd >> Rodzina:
(Cypriniformes) – Karpiokształtne >> (Cobitidae) – Piskorzowate
Występowanie:
Dopływy Amazonki, rzeki Gujany i Wenezueli
Wielkość:
5 cm
Synonimy:
* Acanthophthalmus myersi Harry, 1949
Cechy charakterystyczne:
Ryby z rodzaju Pangio są bardzo podobne do siebie a rodzaj ten obejmuje wiele gatunków i podgatunków. Charakterystyczne dla tych ryb jest wstęgowate, mocna bocznie spłaszczone ciało oraz trzy pary wąsików otaczających otwór gębowy. Piskorki zamieszkują strefy przydenne. Są aktywne głównie po zmroku, w dzień ciężko je zauważyć gdyż najczęściej przebywają w ukryciu. Piskorki to spokojne ryby, które doskonale nadają się do akwariów towarzyskich. Najlepiej trzymać je w gromadzie kilku osobników. Hodowane samotnie rzadko wychodzą z ukrycia.
Piskorki są wszystkożerne i chętnie jedzą każdy rodzaj pokarmu, zarówno suchy, żywy jak i mrożony. Należy starać się zapewnić zblansowaną dietę i karmić zróżnicowanym pokarmem – larwy ochotki, komarów, rureczniki, dafnia i pokarmy suche. Należy zauważyć, że piskorki żerują przede wszystkim przy dnie. Zjadają resztki pokarmu, a ze względu na budowę ciała łatwo im dostać się do miejsc niedostępnych dla innych mieszkańców akwarium. Z tego powodu piskorki są często uważane za pomocne przy „sprzątaniu” akwarium.
Warunki hodowlane:
Akwarium powinno być długie. Piskorki lubią korzystać z kryjówek i zakamarków i chować się pośród roślin, korzeni, kamieni. Preferują przyćmione światło. Dno powinno być miękkie, może zawierać torf i piasek. Piskorki przebywają głównie przy dnie, więc zbyt ostre podłoże może powodować otarcia lub skaleczenia brzucha. Na zmiany ciśnienia atmosferycznego piskorki reagują nieustannym pływaniem wzdłuż boków akwarium. Istotne jest, aby akwarium było szczelnie przykryte. Woda powinna być miękka i lekko kwaśna i świeża – dobrze jest dokonywać podmiany około 10% wody tygodniowo.
Temperatura wody: 24 – 28°C Parametry wody – pH: 6,5-7 raczej miękka do średnio twardej
Rozmnażanie:
Ryby te trą się pod powierzchnią wody, bok przy boku, w ruch ślizgowym tak szybkim, że na powierzchni powstają wiry i fale. Po wyrzuceniu z ciała produktów płciowych ryby gwałtownie opadają na dno, wypuszczając z pyska liczne pęcherzyki powietrza. Powtarzają ten proces co 5-10 minut przez dwie do czterech godzin. Zielonkawe jaja o średnicy 1 mm produkowane są w olbrzymiej ilości. Czasami zdarza się, że samice same spontanicznie wycierają się pośród roślin. W niewielkich odstępach czasowych „wystrzeliwują” jednorazowo ponad 100 białych (nie zielonych) jajeczek. Z zapłodnionych jaj po dobie wylęgają się larwy. Mają one pomocnicze, krzaczaste skrzela zanikające po dwóch tygodniach. Najodpowiedniejszym pokarmem dla nich są larwy solowca.
Artykuły z czasopisma AKWARIUM: 2/75
Opis pochodzi ze strony: www. akwadrago.pl
Pangio myersi
Systematyka :
Rząd
Karpiokształtne Cypriniformes
Rodzina
piskorzowate, kozowate Cobitidae
Nazwa :
Pangio myersi (Harry, 1949)
Cierniooczek Myersa
Synonim:
Acanthophthalmus myersi Harry, 1949
FishBase
Występowanie :
Azja –
Wielkość :
Do 10 cm.
Dymorfizm płciowy :
Dojrzałe samice są pełniejsze w partii brzusznej.
Woda :
Znalazłem opinie że nie powinno się ich wpuszczać do świeżej wody. Do świeżej czyli do niedojrzałych zbiorników. A które ryby można?
twardość 5 -11°dH
pH 7,0 – 7,5
temperatura 22 – 26°C
Akwarium :
Szkoda że te ciekawe rybki trafiają często do 25 litrowych spłuczek od kibla, a jeszcze bardziej szkoda że ich właściciele się tym chwalą. Jednak o inteligencji, i innych rzeczach pisałem u innych ryb więc nie będę się powtarzał. Według mnie akwarium powinno mieć przynajmniej 100 cm długości, oraz 50 cm szerokości wysokość nie ma znaczenia 30 cm wystarczy zupełnie. Jako umeblowanie podaje się często wkładanie torfu na dno, jako że podobno ryby się tam ukrywają. I w naturalnym środowisku zamieszkują zamulone zbiorniki. Na pewno tak jest, tyle tylko że ukrywają się tam bo nie mają innych miejsc. Chciałbym tutaj obalić ten mit, w moim akwarium testowym o długości 290 cm są porobione różne, odpowiedniki biotopów. Są gładkie kamienie i otoczaki z zatapialną pompą która wytwarza prąd wody, plaża z piachu i korzenie oraz gałęzie, są też rośliny i różne oświetlenie. W tym akwarium obserwuje preferencje ryb co do ich wymagań umeblowania. I co się okazało, otóż wszystkie gatunki cierniooczków miały gdzieś rośliny, torfy, oraz otwartą przestrzeń, czy korzenie. Wszystkie co do jednego urzędują miedzy otoczakami. Dlatego czy mógłby mi to ktoś wyjaśnić, dlaczego wszystkie osobniki, wszystkich gatunków preferują taki wystój, a nie zalecany?
Według mnie właśnie gładkie otoczaki, poukładane jak w strumieniu powinny stanowić ponad połowę akwarium, dlatego sugeruję przynajmniej 100 cm. Reszta powinna być wysypana drobnym piaskiem, niektóre gatunki się w nim zakopują oraz udekorowana leżącymi na dnie gałęziami. Oświetlenie jak i wszelkie krzaki są całkowicie zbędne. Wszędzie można znaleźć informacje że akwarium musi być szczelnie przykryte, większość opinii jednak w tym także i moja, stwierdza że nie jest to koniecznością.
Jako że nie doczekałem się żadnej odpowiedzi na temat środowiska w jakim występują, sam jak zwykle musiałem temat zgłębić i muszę trochę sprostować to co napisałem. Natknąłem się zarówno na film gdzie odławiane są w strumieniu, jak i w można powiedzieć w błotnistych dołach. Które są pozostałością po tym jak strumienie podczas ulewy po prostu wylewają i po opadnięciu wody ryby zostają. Najczęściej w takich błotnistych dołach i tym podobnych, a nawet bardzo wolno płynących ciekach poławiane są
Pangio semicincta
Pangio anguillaris
Pangio shelfordii
Pangio malayana
Pangio malayana i Pangio semicincta były identyfikowane jako Pangio kuhlii który rzekomo był najczęściej dostępnym gatunkiem w sprzedaży. I stąd wzięło się stwierdzenie że ryby te żyją w mule.
Zachowanie :
Bardzo wiele pytań pojawia się na temat ich agresji. Informuję wszem i wobec że to ryby bardzo grzeczne, nie wykazują agresji ani wewnątrz, ani zewnątrz gatunkowej. Nie są też jakimkolwiek zagrożeniem dla rąk opiekuna. Pojawia się stwierdzenie że są stadne, ale co to oznacza ? Stadne to są ssaki z rodziny krętorogich np. gnu, ryby są ławicowe jednak cierniooczki nie spełniają kryteriów ławicy. Oczywiście powinny być trzymane w grupie przynajmniej 6 osobników. Bardzo lubią swoje towarzystwo czują się wtedy wyraźnie lepiej i pewniej. Są to ryby o aktywności wieczorowej i nocnej, w jasno oświetlonych palmiarniach do których najczęściej trafiają są bardzo rzadko widoczne. No ale utarła się bzdura że akwaria muszą być gęsto zarośnięte i jasno oświetlone, a ryby na ciągłym widoku, niestety nie da się tego poglądu już wykorzenić za bardzo wrósł w świadomość. Stąd też wielu kretynów przeoruje akwaria niepotrzebnie stresując ryby, w poszukiwaniu piskorków, tragedia tych ryb. A wystarczy zmniejszyć intensywność oświetlenia. W nocy można je obserwować przy ledowym oświetleniu, rybki te są bardzo ruchliwe i żywiołowe, dlatego też między innymi proponuję akwarium o takich wymiarach. Tak jak pisałem wyżej uwielbiają buszować między otoczakami, na otwartą przestrzeń nie wychodzą zbyt chętnie nawet przy karmieniu. Dlatego na dnie w takich miejscach powinny leżeć gałęzie, żeby ryby czuły się bezpieczniej. Doskonale zwalczają ślimaki, oczywiście wielkie ampularie pozostaną.
Dieta :
Nie są jakoś bardzo wybredne jednak preferują pokarmy pochodzenia zwierzęcego, najlepiej podawać im żywe rozwielitki oraz mrożone larwy i skorupiaki wodne. Jednak przed podaniem mrożonki wyjęte z zamrażarki najlepiej poskrobać drobno nożem, dlatego że cierniooczki mają stosunkowo niewielki otwór gębowy, i nie będą w stanie zjeść gammarusa czy ochotki, a zwłaszcza młode. Szame najlepiej wrzucać nad kamieniami, rybki bez problemu ja wyszukają między nimi, poza tym będzie niedostępna dla innych ryb. jako uzupełnienie można podawać suche.
Seks :
Najlepiej zasymulować pory roku. Przykładowy opis można znaleźć u Rhamphichthys rostratus.
Wymagania :
Często podmieniana woda, otoczaki jako umeblowanie, brak oświetlenia i kilka sztuk.
Uwagi :
Ten gatunek jest często mylony z innymi więc podaje klucz do identyfikacji. Posiada 8 – 11 szerokich ciemnych pionowych pręg opasających dookoła całe ciało bez widocznych przerw na brzuchu. Poprzedzielane są cienkimi pomarańczowymi pionowymi pręgami.
Inne niezydentyfikowane gatunki rodzaju Pangio