Puntius dunckeri (Ahl, 1929)
|
Rząd >> Rodzina:
(Cypriniformes) – Karpiokształtne >> (Cyprinidae) – Karpiowate
Występowanie:
Azja Południowo-Wschodnia, Singapur, Półwysep Malajski
Wielkość:
10-12 cm
Synonimy:
* Barbus dunckeri Ahl, 1929
Cechy charakterystyczne:
Ryba ta jest powszechnie mylona jako Puntius everetti. Dwie ryby można łatwo odróżnić, gdyż Puntius everetti jest mniej kolorowa o stosunkowo jasniejszych, ciemnych znakach na jej ciele, z charakterystyczną ciemną plamą w tylnej podstawie płetwy grzbietowej. Ponadto Puntius everetti jest bardzo rzadka w hodowlach hobbystycznych. Ryba ta może być hodowana z innymi rodzajami ryb rzecznych o podobnej wielkości: Puntius, Rasbora, Devario lub Barilius. Najlepiej zakupić 6 lub więcej ryb. Utrzymanie w większej grupie zmniejsza stres ryb i ułatwia ich wychowywanie. Dorosłe samce posiadają bardziej intensywne kolory niż samice. Dorosłe samice są trochę większe, grubsze i mniej kolorowe.
Ryba wszystkożerna, można karmić robakami, owadami, skorupiakami, pokarmami roślinnymi. W akwarium jest łatwa do wykarmienia, ale zbilansowana dieta zawierająca regularne posiłki małych żywych i mrożonych produktów spożywczych, takich jak larwa czarnego komara, dafnia i artemia a także dobrej jakości susze płatki i granulki są optymalną dietą do utrzymania ryb w dobrym stanie i wybarwieniu.
Warunki hodowlane:
Akwarium o wymiarach co najmniej 120 x 45 cm. Ryba łatwa w hodowli, choć jest zbiornik przypominający płynący strumień lub rzekę z podłożem z różnej wielkości rozmiarami żwirem oraz kilkoma większymi kamieniami. Jako ozdoby oraz kryjówki możemy zastosować korzenie oraz odporne rośliny takie jak: Microsorum, Bolbitis lub Anubias. Akwarium powinno posiadać bardzo dobra filtrację a woda powinna być dobrze napowietrzana. Tygodniowe podmiany 30-50% objętości zbiornika powinny być uważane za rutynowe.
Temperatura wody: 18-28°C Parametry wody: pH: 6,0-7,5 dH: 2 – 12°
Rozmnażanie:
Jak większośc karpiowatych nie wykazują opieki rodzicielskiej nad ikrą i narybkiem. Gdy ryby są w dobrym stanie a akwarium posiada dużo kryjówek można doczekać się wychowania samoistnego narybku w niewielkiej ilości. Do wychowania większej ilości należy przygotować oddzielny zbiornik około 80 cm długości wypełniony dojrzałą wodą. Akwarium powinno być bardzo słabo oświetlone a dno pokryte drobną siatką aby ziarenka ikry mogły spaść na dno, a tarlaki nie mogły do nich dotrzeć. Można także na dnie umieścić szklane kulki.
Zbiornik z dużą ilością pierzastych roślin przyniesie także dobre efekty. Woda powinna być lekko kwaśna do obojętnego odczynu o temperaturze górnej granicy zakresu sugerowanego powyżej. W zbiorniku umieszczamy gąbkowy filtr lub tylko kamień napowietrzający aby zapewnić natlenienie i przepływ wody. Wpuszczamy jedną lub dwie pary ryb, a tarło powinno mieć miejsce następnego dnia rano. Alternatywą jest tarło ryb w grupie z około 10 – 15 rybkami każdej płci, ale wtedy potrzebne jest większe akwarium. Dorosłe ryby po tarle usuwamy ze zbiornika. Narybek powinien wykluć się po 24 – 48 godzinach a po około 24 godzinach później zaczyna swobodnie pływać. Powinny one być karmione wymoczkami przez pierwsze kilka dni, do momentu aż będą na tyle duża aby zaakceptowały wylęg artemii lub podobnej wielkości pokarm.
Opis pochodzi ze strony: www. akwadrago.pl
Puntius dunckeri
Systematyka :
Rząd
karpiokształtne Cypriniformes
Rodzina
karpiowate Cyprinidae.
Nazwa:
Puntius dunckeri (Ahl, 1929)
Błędnie opisywana i pokazywana jako Puntius everetti, wcześniej jako Barbus.
Synonim:
Barbus dunckeri Ahl, 1929
FishBase
Występowanie :
Azja – Malezja.
Wielkość :
Ciężko stwierdzić różne wielkości są podawane, trzeba przyjąć około 10 cm.
Dymorfizm płciowy :
Psy mniejsze smuklejsze i mocniej wybarwione, suki pełniejsze w partii brzusznej.
Woda :
Na każdej stronie jaką można odwiedzić pisze że to ryba ciepłolubna. Zastanawia mnie dlaczego? Jednak ta ryba z tego co obserwuję u siebie lubi szybki prąd wody, a takie cieki sugerują się znacznie niższymi temperaturami niż wody stojące. Znajdują się też często w wyżej położonych rejonach. Weźmy dla przykładu ryby z rodziny przylgowatych Balitoridae, piskorzowate kozowate Cobitidae, Nemacheilidae, nie brakuje ich i w tym kraju, dla których temperatury wody maksymalnie wynoszą 25°C. U mnie śmigały w temperaturze od 20°C i nie zauważyłem żeby to im przeszkadzało. Nie były ospałe, apatyczne ani żeby przestały żerować, wręcz przeciwnie śmigały jak przecinaki. Wskazane są duże i częste podmiany wody.
twardość 5 – 11°dH
pH 7,0 – 7,8
temperatura 20 – 26°C
Akwen :
Standardowe długość i szerokość 150×60 cm moim zdaniem jest absolutnym minimum, dla grupy 10 osobników tych szybkich ryb. Proponowane od 30 l lub 80 cm długości zbiorniki, to nie wiem jak to można nazwać, poza obozem przetrwania. Na dodatek sugerowane, obsadzenie roślinami tyłu i boków. Ciekaw jestem po co? W moim akwarium testowym o długości 290 cm, gdzie porobiłem takie mini biotopy o imitacji od strumienia poprzez rzekę do starorzeczy lub bajor, wybrały sobie jedno siedlisko. Ciekaw jestem drodzy czytelnicy czy wiecie które? Patrząc po opisach wystroju zbiornika dla tych ryb, na każdej stronie taki sam, na pewno będziecie zaskoczeni. Otóż wybrały sobie siedlisko imitujące strumień, lub potok. Przebywały tylko w rejonie gdzie były na dnie otoczaki i kamienie, oraz pompa wywołująca nurt wody. Nawet wtedy gdy wyłączałem pompę, nie wypływały nigdzie dalej, a do dyspozycji miały jeszcze prawie 200 cm długości. Dlaczego? Prawdopodobnie dlatego że tak wygląda ich naturalne środowisko. Więc dlaczego proponowane są, nie dość że bardzo małe akwaria, to jeszcze zupełnie odbiegające wystrojem, czyli obsadzone do połowy roślinami od potrzeb i wymagań tych ryb? Pewnie dlatego, że taki obraz akwarium został już chyba na stałe zakorzeniony w umysłach ludzi. Wszak akwarium obsadzone roślinami musi być dla każdej ryby, niezależnie od wymagań i wielkości czyż nie tak?
Wystrój powinien przypominać strumień, na dnie otoczaki oraz większe gładkie kamienie. Konieczna będzie pompa lub falownik wywołująca nurt wody, który te ryby bardzo lubią. Jakieś krzaki typu nurzaniec można śmiało posadzić nie przeszkadza im za bardzo nurt wody. Jednak nie za dużo, żeby pozostało jak najwięcej przestrzeni do pływania.
Zachowanie :
Są to dosyć ruchliwe ryby które należy trzymać w grupach minimum 10 sztuk, ale więcej też nie zaszkodzi. Oczywiście zbiornik wtedy musi być o wiele większy. Jak na brzanki, dosyć spokojne nie zauważyłem aby zaczepiały inne ryby.
Dieta :
Oportunista, czyli żywe i mrożone larwy i skorupiaki wodne, większe bardzo chętnie też wezmą dżdżownice. Ale też dodatek roślinnego jest bardzo wskazany.
Seks :
Od tyłu. Poszukajcie sobie na necie.
Wymagania :
Przede wszystkim odpowiedni wystrój zbiornika imitujący strumień, wolna przestrzeń do pływania, kilka osobników własnego gatunku, dodatek paszy roślinnej.
Uwagi:
Tak jak już wspomniałem wyżej, ta ryba została źle zidentyfikowana i przez bardzo długi czas oferowana pod inna nazwą. Więc podaje krótki klucz do identyfikacji chociaż nie wiem czy będzie potrzebny bo P. everetti jest bardzo rzadko dostępna.
Puntius dunckeri – posiada trzy wydłużone ciemne plamy na korpusie, oraz trzy mniejsze, pod płetwą grzbietową, nad odbytową i na trzonie ogonowym.
Puntius everetti – posiada kilka mniejszych ciemnych plam, z czego najważniejsze do identyfikacji są cztery. Jedna znajduje się pod okiem, druga nad płetwami brzusznymi, trzecia na dole z tyłu płetwy grzbietowej, czwarta na płetwie ogonowej. Nie na trzonie jako ma miejsce u dunckeri tylko na płetwie.
Dziękuję za uwagę.