Tramitichromis intermedius (Trewavas, 1935)
|
http://www.aquariumfinatics.com |
Rząd >> Rodzina:
(Cichliformes) – Pielęgnicokształtne >> (Cichlidae) – Pielegnicowate
Synonimy:
* Lethrinops intermedia Trewavas, 1935
* Trematocranus intermedius (Trewavas, 1935)
Wielkość:
do 16 cm
Występowanie:
Afryka: endemiczna do jeziora Malawi.
Cechy charakterystyczne:
Zwykle występuje w płytkiej wodzie nad piaszczystym lub błotnistym dnem bogatym w osady, gdzie przesiewa substrat w poszukiwaniu pożywienia.
Pokojowy gatunek, który nie nadaje się do społeczności mbuna, chociaż staje się terytorialny podczas tarła. Odpowiedni współlokatorzy to Aulonocara, Copadichromis i inne spokojne gatunki Malawi o podobnych rozmiarach. Wszystkie powinny być mniejsze niż Tramaitichromis. Samce są terytorialne i aby posiadać więcej niż jednego trzeba mieć duży zbiornik, ponieważ w naturze ich terytoria mogą mierzyć 1,5 lub 2 m średnicy. Lepiej jest też trzymać kilka samic na jednego samca.
Dominujące samce są znacznie bardziej kolorowe i wydają się być nieco większe od samic.
Mikropredator w naturze; W akwarium utrzymujemy na zróżnicowanej diecie zawierającej wiele zamrożonych i żywych pokarmów. Można je uzupełnić produktami suszonymi dobrej jakości, ale powinny one być podawane w sposób oszczędny.
Piaszczyste gatunki pielęgnic z Malawi takie jak ten mogą być nieco delikatne w akwarium. Zaleca się rygorystyczny harmonogram sprzątania w zbiorniku, aby utrzymać go w doskonałym stanie; mała, regularna częściowa wymiana wody jest koniecznością. Należy również zachować ostrożność podczas karmienia. Jest prawdopodobne, że ten gatunek zostanie ostatecznie przypisany do innego rodzaju, ponieważ istnieje pewne zamieszanie wokół Tramitichromis i jego naukowej przynależności. Ryby zawarte w rodzaju różnią się od gatunków Lethrinops tylko w niewielkiej części uzębienia dolnej szczęki . Niektóre autorytety twierdzą, że nie jest to właściwy sposób definiowania rodzajów. Na razie jednak istnieje 5 gatunków Tramitichromis .
Warunki hodowlane:
Akwarium powinno posiadać wymiary 120 cm x 40 cm x 40 cm – 170 litrów, ale większe są preferowane. Miękkie, piaszczyste podłoże jest niezbędne, aby ryby mogły się naturalnie pobierać pokarmy, a powierzchnia akwarium powinna być jak największa. Nie zaleca się stosowania żwiru lub innych materiałów o ostrych krawędziach. Można położyć kilka pojedynczych skał..
Woda o twardości: 10-25 °n, pH 7,6-8,8 Temperatura 24-28 ° C
Rozmnażanie:
Duży zbiornik, jak sugerowano powyżej, jest idealny. Duże obszary piaszczystego podłoża są szczególnie istotne. Ryby powinny być trzymane w grupach z kilkoma samicami dla każdego samca. Najbardziej opłacalną metodą uzyskania takiej grupy hodowlanej jest zakupienie grupy młodych ryb i umożliwienie im wspólnego dorastania, ponieważ dorosłe ryby mogą być kosztowne. Prowadzimy ryby na dobrej, zróżnicowanej diecie żywych i mrożonych pokarmów. Gdy samiec będzie gotowy, wykopie miejsce tarła w podłożu. Wybarwi się wokół niego, pokazując intensywne kolory, a następnie spróbuje zachęcić samice do połączenia się z nim. Może być dość agresywny w swoich poszukiwaniach. Gdy samica jest chętna, zbliży się do miejsca tarła i położy tam swoją ikrę, pozwalając samcowi na zapłodnienie, zanim zabierze je do pyska. Samica może nosić potomstwo przez 3-4 tygodnie przed uwolnieniem narybku swobodnie pływającego. Nie będzie jadła w tym okresie i może być łatwo zauważona przez jej rozdęty pysk. Jeśli samica jest nadmiernie zestresowana, może przedwcześnie wypluć potomstwo lub je zjeść, więc należy zachować ostrożność, jeśli zdecydujemy się przenieść rybę, aby uniknąć drapieżnictwa. Niemniej jednak zazwyczaj powoduje to wyższy wskaźnik przeżywalności wśród narybku . Niektórzy hodowcy sztucznie odbierają młode z pyska ryby po około 2 tygodniach, ale takie podejście jest tylko dla eksperta. Narybek jest wystarczająco duży, aby karmić go wylęgiem solowca i zmieloną spiruliną od dnia uwolnienia.
|