Eucidaris tribuloides (Lamarck, 1816) – Jeżowiec łupkowy
Jeżowca łupkowego można spotkać po obu stronach Atlantyku i na całych Karaibach . Po zachodniej stronie Atlantyku jeżowiec łupkowy spotykany jest aż do Cape Hatteras w Północnej Karolinie] i na południe aż do Rio de Janeiro . W Zatoce Meksykańskiej odnotowano populacje na rafie Alacran w Campeche Bank . Po wschodniej stronie Atlantyku blisko spokrewniony podgatunek Eucidaris tribuloides var. africana odnotowano na Wyspach Zielonego Przylądka w Zatoce Gwinejskiej oraz na Azorach i Wyspach Wniebowstąpienia .E. tribuloides stał się gatunkiem inwazyjnym w niektórych częściach świata, w tym w wodach Malty, gdzie występuje od 1998 r. Był to pierwszy przypadek stwierdzenia tego gatunku w Morzu Śródziemnym i przypuszcza się, że został tam przywieziony wraz z wodami balastowymi. McPherson opisał E. tribuloides jako „powolnego echinoida”, który prowadzi nocny tryb życia w warunkach bentosowych . W ciągu dnia jeżowiec łupkowy wykorzystuje swoje duże kolce pierwotne do zakotwiczenia się pod skałami lub na nich lub do osadzenia się w szczelinach. Osoby rzadko oddalają się od swojego miejsca zamieszkania. Nocą żywią się między innymi koralowcami i gąbkami .
Wydaje się, że rozmnażanie się E. tribuloides jest wrażliwe na cykle sezonowe, cykle słoneczne i cykl księżycowy. Stwierdzono , że w Florida Keys E. tribuloides osiąga szczytową płodność późnym latem i wczesną jesienią. Stwierdzono jednak, że populacje w Panamie są w ciąży wiosną, latem i jesienią, a szczyt ciążenia przypada na okolice pełni księżyca.