Oulophyllia sp.
Kolonie tych koralowców są masywne i tworzą kopce w kształcie kopuł, podobne do Favites , ale korality ułożone są w dolinach z szerokimi grzbietami pomiędzy nimi.
Obecnie wyróżniamy trzy gatunki:
Oulophyllia bennettae (Veron, Pichon & Best, 1977)
Oulophyllia crispa (Lamarck, 1816)
Oulophyllia levis (Nemenzo, 1959)
Kolonie tego koralowca tworzą masywne półkuliste kopuły, stosy lub płyty, które mogą mieć metr lub więcej średnicy, ale w Morzu Czerwonym rzadko przekraczają 20 centymetrów . Korality ułożone są w szerokie , kręte doliny, oddzielające je grzbiety o ostrych krawędziach. Przegrody są cienkie i równomiernie rozmieszczone i nachylone równomiernie w kierunku środkowej kolumny. Polipy rozszerzają się tylko w nocy; są duże i mięsiste i mają macki z białymi końcami. Kolor tego koralowca to zazwyczaj odcień brązu, szarości lub zieleni, czasem z kontrastującymi krążkami w jamie ustnej.
Koral ten występuje w tropikalnym zachodnim i środkowym regionie Indo-Pacyfiku. Jego zasięg rozciąga się od Morza Czerwonego, Zatoki Adeńskiej i Afryki Wschodniej po Australię, Japonię, Morze Wschodniochińskie i grupy wysp na zachodnim Pacyfiku. Występuje na rafach na głębokościach do około 30 metrów , głównie na skałach subpływowych i w lagunach.
Jest to koralowiec zooksantellatowy z jednokomórkowymi bruzdnicami osadzonymi w miękkich, przezroczystych tkankach. Wykorzystują one światło słoneczne do tworzenia cząsteczek węgla organicznego, które koralowiec może wykorzystać. W miarę wzrostu koralowca polipy nie dzielą się całkowicie, co powoduje, że w każdym dużym koralicie znajduje się kilka ujść. Gąbki ( Cliona spp.), wieloszczety i małże wywiercają dziury w koloniach tego koralowca, powodując bioerozję.