Palinurus elephas (Fabricius, 1787) – Langusta pospolita
Nazywana czerwoną langustą lub langustą europejską. Zamieszkuje dno morskie mórz strefy gorącej i ciepłej. Zwierzęta te odbywają sezonowe wędrówki na zimę, przemieszczając się w głębsze miejsca. Posiadają 5 par odnóży (dziesięcionóg) i liczne, twarde kolce na twardym i zwapniałym karapaksie okrywającym szczelnie przednią część ciała, czyli głowotułów. Odwłok także jest pokryty pancerzem, składającym się z ruchomych wobec siebie poprzecznych segmentów, zakończony jest szerokim wachlarzem ogonowym. Langusty nie mają szczypiec. Odnóża tułowiowe są niemal jednakowo rozwinięte. U samic ich ostatnia para jest często zakończona dwuwierzchołkowym członem. Odnóża te służą głównie do przytrzymywania jajeczek. Rozwinięte czułki są dłuższe niż głowotułów i odwłok razem wzięte, jest to przekształcona druga para odnóży. Ubarwienie od pomarańczowego do purpurowego. Co roku gubi swój pancerz, aby mogła urosnąć. Żywi się innymi skorupiakami. Dotychczas poznano około 120 gatunków langust, zamieszkujących morza tropikalne i subtropikalne. Żyją one tylko w wodach czystych, więc ich obecność świadczy o niskim stopniu zanieczyszczenia środowiska. Większa część z nich zasiedla płytkie dna mórz w sąsiedztwie rafy koralowej.
Palinurus elephas to pospolity gatunek langusty, występujący we wschodnim Oceanie Atlantyckim, od południowej Norwegii po Maroko i Azory oraz w Morzu Śródziemnym, z wyjątkiem jego wschodnich krańców. Żyje na odsłoniętych skalistych wybrzeżach poniżej strefy pływów, głównie na głębokościach od 20 do 70 metrów. Jej nazwa pochodzi od starożytnego rzymskiego tyrreńskiego portu morskiego Palinurus (dzisiejsze Palinuro, Kampania, Włochy), gdzie występują one w obfitości u wybrzeży cypla.
Langusty to dość duże skorupiaki morskie. Osiągają do 9 kg masy ciała i długość do 45 cm.
Dorosłe osobniki są czerwonawo-brązowe z żółtymi plamami. Pancerz jest lekko ściśnięty i nie ma bocznych grzbietów. Jest pokryty kolcami skierowanymi do przodu, z widocznymi kolcami nadoczodołowymi. Czułki są bardzo ciężkie i kolczaste, zwężają się, a nawet są dłuższe niż ciało. Pierwsza noga chodząca (pereopod) jest zaopatrzona w subchelę (dalszy koniec kończyny rozwinięty jako struktura chwytna). Czwarty segment (merus) tej nogi ma charakterystyczny rząd kolców.
Okres lęgowy przypada na wrzesień i październik, kiedy samica wysiaduje czerwonawe jaja. Jaja te wylęgają się około sześć miesięcy później na wiosnę jako spłaszczone larwy planktonu w kształcie liścia ( larwy phyllosoma ). P. elephas przechodzi przez dziesięć stadiów phyllosoma i stadium puerulus przed osiągnięciem dorosłości.
Prowadzi nocny tryb życia i żywi się małymi robakami, krabami lub martwymi zwierzętami, w ciągu dnia ukrywając się w szczelinach skalnych lub jaskiniach.
Jest to bardzo poszukiwany przysmak i jest powszechnie łowiony w celach spożywczych w okolicach Morza Śródziemnego, głównie z homarami, a także mniej intensywnie łowiony u wybrzeży Atlantyku w Irlandii, Portugalii, Francji i Anglii.