Percnon gibbesi (H. Milne-Edwards, 1853)
P. gibbesi to jeden z najpowszechniejszych krabów występujący po obu stronach Oceanu Atlantyckiego i na wybrzeżu Pacyfiku w Ameryce Północnej. Tam jego zasięg rozciąga się od Kalifornii po Chile, natomiast na Atlantyku występuje naturalnie od Florydy po Brazylię i od Madery po Zatokę Gwinejską. Niedawno zaatakował Morze Śródziemne, a po raz pierwszy odkryto go w Linosa na Sycylii w 1999 r. Następnie odnaleziono go na Balearach, w Grecji, w Libii, na Malcie i w Izraelu.
Co niezwykłe wśród krabów strefy umiarkowanej, P. gibbesi jest wyłącznie roślinożerny. Na Morzu Karaibskim P. gibbesi jest kojarzony z jeżowcem Diadema antillarum. W Morzu Śródziemnym P. gibbesi żyje prawie wyłącznie wśród głazów i wypiera go rodzimy gatunek Pachygrapsus marmoratus.
Krab posiada na odnóżach równo rozmieszczone żółte lub pomarańczowe plamki. Karapaks jest okrągły. Krab jest zazwyczaj koloru beżowego, brązowego lub bordowego. Szczypce są bardzo małe natomiast odnóża (pokryte drobnymi kolcami) względem karapaksu są bardzo długie.
Jego pancerz jest bardzo płaski, co pozwala na ukrycie się w niewielkich szczelinach w skale.
Preferuje miejsca o silnym przepływie wody, wymaga dużego akwarium z dużą ilością skał, gdzie może się ukrywać i zjadać glony. Duże osobniki mogą stać się agresywne i w rezultacie będą polować na małe bezkręgowce i ryby.
Zjada Valonię z racji czego jest mocno pożądanym elementem „ekipy czyszczącej”.
Jeśli ilość glonów nie jest wystarczająca dietę P. gibbesi należy uzupełnić w suszone wodorosty.
Kraby te przyjmują również pokarm mięsny.
Parametry wody: 22-26°C, dKH 8-12, pH 8.1-8.4, sg 1.023-1.025