Scyllarus arctus (Linnaeus, 1758) – Łopaciarz mniejszy
Scyllarus arctus to gatunek homara żyjącego w Morzu Śródziemnym i wschodnim Oceanie Atlantyckim.
S. arctus występuje w całym Morzu Śródziemnym i we wschodniej części Oceanu Atlantyckiego, od Azorów, Madery i Wysp Kanaryjskich aż po kanał La Manche.
Scyllarus arctus może osiągnąć długość do 16 centymetrów, chociaż bardziej typowe są rozmiary 5–10 cm. Ma czerwonawo-brązowy kolor z ciemnobrązową plamką pośrodku każdego somitu odwłokowego, chociaż nie jest ona wyraźnie określona. Pereiopody mają ciemnoniebieski pierścień wokół każdego segmentu. Można go odróżnić od bliskiego krewnego Scyllarus pygmaeus, który żyje w sympatii z S. arctus, głównie po większym rozmiarze, ale także po innych cechach, takich jak kształt guzka na ostatnim sternicie klatki piersiowej; jest ona spłaszczona u S. arctus, ale stożkowata u S. pygmaeus. S. arctus ma jeden z najmniejszych zmierzonych rozmiarów genomu w rzędzie dziesięcionogów, wynoszący mniej niż jedną trzecią wielkości obserwowanej u pokrewnego rodzaju Scyllarides.
S. arctus jest podatny na zespół białych plam, a jego drapieżnikami jest wiele gatunków ryb dennych. Żyje na głębokościach 4–50 m na podłożach błotnistych lub skalistych oraz na łąkach Posidonia. Jest przedmiotem rybołówstwa na małą skalę, ale jego niedobór i niewielkie rozmiary sprawiają, że jest nieatrakcyjnym celem.