Pipa pipa (Linnaeus, 1758) – Grzbietoród amerykański
Grzbietoród amerykański zamieszkuje północną część Ameryki Południowej (Brazylia, Gujana, Surinam)
Długość ciała wynosi około 105-171 mm. Kształt ciała niezgrabny, grzbietobrzusznie spłaszczone. Głowa krótka, płaska o trójkątnym zarysie. Zakończenie pyska szpiczaste, tułów szeroki o zarysie kwadratowym. Występuje u niego zupełny brak powiek i języka oraz występowanie linii bocznej u dorosłych osobników dla orientacji przestrzennej. Zewnętrzne otwory nosowe umiejscowione są na końcu pyska. Oczy małe, szeroko rozstawione skierowane w górę, umieszczone są na skraju głowy. Otwór gębowy duży. Przednie kończyny długie i cienkie, bez błony pływnej między palcami. Palce długie, zaopatrzone są w czułe narządy dotykowe w postaci nitkowatych wyrostków gruczołowych zwanych narządami gwiaździstymi. Tylne kończyny silne i umięśnione, zakończone dużymi stopami o palcach połączonych błoną pływną sięgającą aż po końce palców. Skóra na grzbiecie zbudowana jest z gąbczastej struktury, jest pomarszczona z małymi brodawkami. Kolor grzbietu żółtoszary lub oliwkowoszary z dość dużymi, nieregularnie porozrzucanymi ciemnobrązowymi lub też czarnymi plamami. Strona brzuszna jest szara w białawe plamy z czarną i cienką linią wzdłużną biegnącą środkiem brzucha od mostkowej części po koniec ciała.
Środowiskiem życia jest tylko i wyłącznie woda, na ląd nigdy nie wychodzą. Zamieszkuje tereny wód stojących, o dnie zamulonym w płytkich rozlewiskach rzek i ich dopływów z gęsto zarośniętą roślinnością. W porze deszczowej przemieszcza się z jednego zbiornika do drugiego bez wychodzenia z wody, gdy teren zostanie zalany wodą deszczową. Płaz ten toleruje wody o niskiej zawartości tlenu.
Pokarmem są rozmaite organizmy wodne.