Enteromius hulstaerti (Poll, 1945)
|
Rząd >> Rodzina:
(Cypriniformes) – Karpiokształtne >> (Cyprynidae) – Karpiowate
Występowanie:
Afryka
Wielkość:
3,5 cm
Synonimy:
Barbus hulstaerti Poll, 1945
Capoeta hulstaerti (Poll, 1945)
Puntius hulstaerti (Poll, 1945)
Cechy charakterystyczne:
Są to ryby spokojne i nieśmiałe więc powinny być łączone z gatunkami o tej samej wielkości oraz temperamencie. Chociaż towarzyskie z natury to jednak ustalają hierarchie wśród samców. Powinny być utrzymywane w grupie 8 lub więcej, ale zbiornik musi być odpowiedniej wielkości, co pozwoli słabszym osobnikom na chwilę wytchnienia od dominujących samców tego samego gatunku i urządzone w taki sposób, aby słabsze mogły się ukryć przed wzrokiem innych.
W akwarium przyjmują suszone pokarmy o odpowiedniej wielkości, ale nie powinny być karmione nimi wyłącznie. Codzienne podawanie pokarmów żywych i mrożonych, takich jak Daphnia , Artemia i tym podobnych spowoduje ich piękne wybarwienie i zachęcają ryby do tarła.
Warunki hodowlane:
Ten gatunek może być utrzymywany z powodzeniem w dobrze obsadzonym zbiorniku z miękką wodą , ale aby zobaczyć go w pełnej krasie najlepiej urządzić zbiornik w stylu biotopu. Miękkie, piaszczyste podłoże jest chyba najlepszym wyborem, do którego można dodać kilka korzeni. Korzenie powinny być tak umieszczone aby utworzyć wiele zacienionych miejsc. Mogą być gałęzie z buka lub dębu, jeśli są dokładnie wysuszone i pozbawione kory. Dodatek suszonych liści (buk, dąb lub liście migdałecznika odpowiednie; możemy stosować mieszaninę wszystkich trzech), będzie podkreślać naturalny wygląd oraz oferuje jeszcze więcej ukryć dla ryb, niesie ze sobą wzrost kolonii drobnoustrojów ze swojego rozkładu. Te małe istoty mogą stanowić cenne źródło pożywienia dla narybku, kiedy te garbniki i inne substancje są uwalniane przez rozkładające się liście są uważane za korzystne dla czarnych wód. Liście mogą być pozostawione w zbiorniku aż do całkowitego rozkładu lub usunięte i zastąpione nowymi co kilka tygodni. Ten gatunek prezentuje się najlepiej w oświetleniu dość słabym. Można dodać kilka afrykańskich roślin, które mogą przetrwać w takich warunkach, takich jak Anubias lub Microsorum pteropus. Kilka sztuk roślin pływających byłyby bardzo przydatne, aby rozproszyć światło wpadające do zbiornika. Filtracja wody nie powinna być zbyt silna. Zasilany powietrzem filtr gąbkowy powinien całkowicie wystarczyć. Nie należy umieszczać ryb w biologicznie niedojrzałym zbiorniku gdyż są wrażliwe na wahania właściwości wody.
Temperatura wody: 17 – 24°C Parametry wody: pH: 5,0 – 6,5 miękka 4 – 10°n
Rozmnażanie:
Ten gatunek jest sezonowy i ma dwa okresy tarła każdego roku, w okresie od marca do czerwca i od września do listopada. Podobnie jak wiele innych małych ryb karpiowatych jest ikrzakiem, więc wykazuje zerową opiekę rodzicielską. W prawidłowo urządzonym akwarium, możliwe jest że niewielka ilość narybku może się wychować bez ingerencji człowieka. Jednak jeśli chcemy zwiększyć ilość wyhodowanego narybku trzeba przygotować kilka zbiorników tarliskowy 30 x 20 x 20cm/12.5 litra z wodą o parametrach wody takich w jakiej pływają ryby dorosłe w grupie. Wystrój może być bardzo prosty, kilka zatopionych tarłowych „mopów” z włóczki lub odpowiedniej wielkości kępy mchu da ryb do składania ikry i garść lub dwie prawdziwego torfu pomogą stworzyć odpowiednie warunki wodne. Można też zastosować wkład torfowy do filtra ale nie jest to konieczne. Dodanie kilku liści dębu, buka lub Ketapangu, jest również dobrym pomysłem. Pojedyncza para dorosłych ryb o dobrej kondycji powinna być następnie wprowadzone do pojemnika. Jajeczka powinny zacząć pojawiać się codziennie w godzinach wieczornych. Rośliny są potrzebne także po to aby samica mogła się schronić przed natarczywością samca. Tarlaki mogą być pozostawione do pierwszego pływającego malucha. Powinno to być w ciągu 7-10 dni i w tym momencie dorosłe ryby najlepiej usunąć. Przez około 2-3 dni ryby posiadają woreczki żółtkowe, potem należy je dokarmiać wymoczkami oraz innymi pokarmami mikro. Po 6-7 dniach powinny być wystarczająco duże, aby zaakceptować wylęg artemii. Podmiany wody najlepiej zacząć wykonywać gdzieś po około tygodniu, aby nie stresować młodych ryb i nie narażać ich na zmianę warunków.