Pomacea bridgesii czyli popularna Ampularia
obecnie Pomacea diffusa
Ampularia, jeden z najbardziej popularnych, słodkowodnych ślimaków akwariowych. Popularny ze względu na swoją użyteczność w akwarium, jest łatwy w rozmnożeniu oraz posiada atrakcyjny wygląd i zachowanie. W akwarystyce spotykanych jest kilka odmian i form barwnych.
Pomacea bridgesii giant
Ślimaki ampularie, które żyją w naszych akwariach pochodzą z regionów tropikalnych. Największy ze ślimaków występujących w akwarium to ampularia gigant. Jej ojczyzną są wody południowej części Ameryki Północnej i dorzecze Amazonki. Długość wąsów tego ślimaka może sięgać do 12 cm, długości stopy do 10-12 cm, szerokość stopy do 4 cm. Niesamowite ślimaki zostały po raz pierwszy importowane z Ameryki Południowej do Europy w roku 1904. Na początku pojawiły się w Niemczech, a następnie zaczęli je hodować w innych krajach. Ten typ jest nazywany Ampularia australis i odnosi się do rodziny Ampulariidae, która jest powszechna w całym pasie tropikalnego świata. W rodzinie tej jest podklasa olbrzymich ślimaków takich jak Ampularia gigas, ich wielkość przekracza wielkość pięści ludzkiej ręki. Wygląd zewnętrzny przypomina nasze krajowe skorupiaki z rodzaju Viviparus, które należą do tej samej podklasy. Spiralnie zakręcona muszla – blado-brunatnego koloru w szerokie ciemne pasy. Ogólny kolor może być jasny i ciemny. Na tylnej części stopy mięczaków jest ciemna pokrywka, który jest zamykana, gdy ślimak ukrywa się w muszli. Ampularie są dobrze przystosowane do tego stylu życia. Oddychają tlenem zarówno z wody i z powietrza. W tym celu, jama wewnętrzna jest podzielona przegrodą: jedna część jest do wodnego oddychania, a druga część działa jak płuca. Po podejściu do powierzchni wody, ślimak wypuszcza tak zwany syfon (wydłużona na kształt rurki krawędź płaszcza)
Otwiera otwór na jej końcu i zdobywa zapas powietrza poprzez rytmiczne ruchy przedniej części ciała. Długość syfonu dorosłego ślimak osiąga 9-10 cm. Ślimak ma dwie pary dotykowych macek i oczy koloru złoto-brązowego. Zmysł powonienia ma bardzo dobry. Dlatego ślimak szybko gromadzą się w miejscu karmienia. Ślimaki te są bardzo żarłoczne. Cały dzień poszukują pokarmu i go zjadają. Ich pokarmem są pozostałości organicznych i stare liście roślin. W czasie karmienia suchym pokarmem, ślimaki często podchodzą do do powierzchni wody, tworzą lejek ze swojego ciała i wciągają tak karmę dla ryby. Jeśli ślimak pływa lub pełza w pobliżu powierzchni, a jedzenie spadło na dno, to ślimak natychmiast jak na spadochronie, spada w dół i przykrywa pokarm, blokując go rybom. Jeśli mamy ślimaki giganty w akwarium, dbamy aby były one karmione, w przeciwnym razie te żarłoki mogą niszczyć rośliny, szczególnie rośliny z delikatnymi liśćmi. Pomimo faktu, że w naturze żywią się pokarmami roślinnymi w akwarium wolą żywność pochodzenia zwierzęcego (Bloodworm, Tubifex, skrobane mięso). Niemniej jednak wprowadzenie tych ślimaków w akwarium z cennych roślinami jest niewskazane. W związku z tym, możemy utrzymywać 2-3 sztuki w dużych, mocno zarośniętych akwariach, typu ogólnego. Będą one wspierać utrzymanie czystości, niszcząc glony i zjadając pozostałości pokarmów. Ale musimy być bardzo ostrożni, ponieważ brak pokarmu dla ślimaków może przyczynić się do zjadania roślin wyższych. Zalecane jest aby utrzymać je w specjalnie zaprojektowanych zbiornikach, może być razem z małymi żyworódkami lub kiryskami, które nie przynoszą szkody dla tych mięczaków. Sadzimy w takim akwarium najlepiej roślinę rodzaju Elodea. Sok z tej rośliny jest trujący i nikt nie uszkadza jej. Zbiornik może być mały (10-12 litrów dla pary ślimaków), ale woda w nim powinna być filtrowana. Karmimy ślimaki sałatą, skrobanym mięsem i parzona kaszą. Ślimaki te mają ciekawe urządzenie – rodzaj układu oddechowego w kształcie trąbki, który pozwala ślimakowi z wody oddychać powietrzem atmosferycznym. Ma to miejsce w przypadku, gdy tlen rozpuszczony w wodzie, z jakiejś przyczyny nie jest wystarczający. W tym przypadku, ślimak, wyciągając rurkę do oddychania ponad wodę, od czasu do czasu kołysze się jak huśtawka. Ampularie mają wieczko, którym zamykają wejście do swojej skorupy, gdy całe ciało schowane jest w muszli. W tym stanie, ślimak może przetrwać długotrwałą suszę w przyrodzie, wchodząc w rodzaj hibernacji. Ampularie rozmnażają się składając ikrę. W akwarium samica składa jaja na szklanej ściance, powyżej poziomu wody, lub na roślinach które wzrosły powyżej poziomu wodny. Tak więc, widząc kokon ikry ampulari wiszący nad wodą, nie ruszamy go mimo że jest suchy to ikra jest dobrze chroniona. Składane jaja nie są w wodzie, a na liściach roślin lądowych ponieważ w ich ojczyźnie żarłoczne ryby, zjadały im ikrę. Akwarium koniecznie trzeba szczelnie przykryć aby w czasie podróży po ściankach akwarium ślimak nie spadł na podłogę przez co może uszkodzić sobie muszlę. W literaturze, istnieją doniesienia że niektóre rodzaje ampulari mogą przetrwać dwa lata suszy. Ale z innych doświadczeń wynika ze młode A. australis, podczas transportu bez wody umierają w kilka godzin. Ogólnie rzecz biorąc, te ślimaki są bardzo delikatne. Skład wody wydaje się nie mieć znaczenia. Temperatura może zmieniać się od 15 do 33 ° C. Ślimaki są rozdzielnopłciowe i składają jaja nad wodą. Interesująca jest obserwacja ich rozmnażania. Zapłodniona samica wychodzi z wody i szuka miejsca do złożenia ikry (a zatem jest pożądane niedopełnianie zbiornika 10-15 cm). Składa ona jaja raczej w godzinach wieczornych. Jajka są duże (do 2 mm średnicy), a na początku bardzo miękkie i elastyczne. Wychodzą z narządów rodnych samicy i są przyklejone do szyby. Delikatnie samica dociska je swoją nogą tworząc gęsty kokon przypominający kiść winogron lub kolbę kukurydzy. Po upływie około 20-30 godzin kokon twardnieje. Jaja przestają błyszczeć nawet podczas składania; powłoka staje się srebrna wykończenie matowe, i jako całość stają się różowę. Z biegiem czasu, kokon ciemnieje, a na krótko przed wylęgiem młodych ślimaków jaja stają się całkowicie czarne. Rozwój jaj w bardzo dużym stopniu zależy od temperatury wody. W temperaturze 24-26 ° rozwijają się w ciągu 12-16 dni w temperaturze 18-20 ° opóźnia się wylęg do 20-24 dni. Drugim ważnym czynnikiem, który wpływa na sukces rozwoju jaj – jest wilgoć. Brak wilgoci wysusza kokon ai zarodki zamierają. Jednocześnie nie może być narażony na skraplanie wody, która uszkadza warstwę powierzchniową jaj i zabija zarodki. Młode ślimaki same przebijają powłokę kokonu i przemieszczają się do wody. Hodować je najlepiej w płytkich zbiornikach, podając im rzęsę wgłębkę, posiekaną sałatę i cyklop. Rosną one przy takim pokarmie wystarczająco szybko. Konieczne jest, aby stale monitorować jakość wody, która musi być filtrowane oraz okresowo, regularnie podmieniana. Ampularie rozmnażają się przez cały rok. W ciągu kilku dni, w krótkich odstępach czasu, samica składa kilka kokonów. Rozmiar kokonu stopniowo maleje. Po aktywnym okresie następuje przerwa, a następnie powtarza się proces składania jaj. Jeśli samica napotyka na wcześniej złożone przez nią lub innego ślimaka kokony to ich nie rusza. A. australis dojrzewa wieku około 12-15 miesięcy.
Pomacea bridgesii white, dark, pink, purple,violet
Zamieszkuje słodkowodne wolnopłynące i stojące wody rzek, stawów i bagien zlokalizowanych w Azji i Ameryce Południowej.
Zewnętrznie przypominają nasze rodzime ślimaki. W naturze, kolor muszli spiralnie zwiniętej jasnobrunatny o szerokich ciemnych koncentrycznych pasmach. Ogólny ton koloru może być jasny lub ciemny. Ale najbardziej popularne okazały się albinosy żółtego koloru. W przypadku niebezpieczeństwa lub niekorzystnych warunków ampularia stosuje klapkę, która jest zamykana gdy ślimak ukrywa się w muszli. Te mięczaki zdolne do życia na pograniczu wody i powietrza, dobrze przystosowane do tego stylu życia. Nawet jajka aby chronić przed wodnymi drapieżnikami składają nad wodą. Ślimaki oddychają tlenem w powietrzu i w wodzie. Do tego celu mają przystosowane specjalne wnęki podzielone za pomocą przegrody, jedną część podobną do skrzeli ryby, przystosowaną do oddychania tlenem rozpuszczonym w wodzie, a druga część jest podobna do płuc. Po dojściu do powierzchni wody za pomocą syfonu w kształcie rury jako wydłużona krawędź płaszcza i upewniając się, że nie ma niebezpieczeństwa, otwiera otwór na jej końcu i pompuje powietrze do płuc za pomocą rytmicznych ruchów ciała. Syfon dorosły ślimak może wypuścić na długość do 9-10 cm. I rzeczywiście jest to dość duży ślimak. Średnica muszli może wynosić do 7 cm, a długość nogi do 8 – 9 cm i szerokości do wysokości 3,5 cm. Na głowie ślimak ma oczy żółte i dwie pary dotykowych macek. Ślimaki te mają bardzo wyostrzony zmysł węchu. Dlatego też od razu wyczuwają podany pokarm i zaskakująco szybko przemieszczają się do niego.
Z karmieniem nie ma problemu, w rzeczywistości są wszystkożerne. W naturze, prawdopodobnie zjadają głównie pokarmy roślinne, w akwarium często preferowane są pokarmy pochodzenia zwierzęcego, na równi z rybami akwariowymi. Jednak pomimo faktu, że ślimaki te są bardzo zwinne, przy konkurencji z rybami podczas karmienia w ogólnym akwarium może okazać się że są ciągle głodne. Dlatego utrzymywanie tych ślimaków w akwarium z drogimi i cennymi roślinami jest niewskazane. Przede wszystkim mogą one zniszczyć młode rośliny z miękkimi liśćmi. A niektóre ze względu na swoja masę mogą po prostu połamać. W poszukiwaniu pożywienia często poruszają podłoże wykopując drobne rośliny.
Dlatego te interesujące mięczaki lepiej trzymać kilka sztuk w dużym, tropikalnym akwarium ogólnego typu, z dużymi roślinami. Na ogół jest pożądane, aby je karmić pokarmem roślinnym, którego nie jedzą ryby. Jako takie, można użyć sałatę, marchew, kapustę, ogórek. Błonnik, z którym one sobie nie radzą, trzeba sparzyć wrzątkiem. W tym przypadku ślimaki będą najedzone i nie będą niszczyć roślin. Biorąc pod uwagę, że te ślimaki są rozdzielnopłciowe, a płeć jest trudna do określenia, ich liczba w akwarium powinna wynosić co najmniej trzy, jeśli mamy zamiar je rozmnożyć. Będą one utrzymać czystość, niszcząc glony z szyb i szczątków roślin oraz pozostałości paszy dla ryb.
Ogólnie rzecz biorąc, te mięczaki są dość delikatne. Skład wody dla nich nie jest bardzo istotny, ale nie powinna być zbyt miękka. W wodzie miękkiej u dorosłych ampularii następuje uszkadzanie skorupy. Na powierzchni płaszcza formują się wgłębienia, które przypominają rany. Temperatura może zmieniać się od 15 do 33°C, a optimum powyżej 20°C, dzięki czemu są odpowiednie dla dużych tropikalnych zbiorników. Jeśli ślimaki utrzymujemy w niskich temperaturach stają się ospałe. Poruszają się powoli i nie rozmnażają się. Przy niskich temperaturach może żyć nawet do 3-4 lat. W wysokich temperaturach, termin życia skraca się do 1-2 lat, w związku z przyspieszeniem procesów metabolicznych. Ale obserwacja ich, w tym przypadku, jest o wiele bardziej interesująca. Prowadzą aktywny tryb życia, często się rozmnażają.
Ampulyaria w ogólnym akwarium nie szkodzi rybom w żaden sposób. Małe spokojne ryby, nie stanowią zagrożenia dla tych ślimaków. Chyba że są głodne, mogą ich szarpać za wąsy. Ale ślimaki szybko przystosowują się do nich i utrzymują swoje wąsy blisko muszli, chowając je przy najmniejszym zagrożeniu. Z dużymi, agresywnymi rybami nie powinno się utrzymywać tych ślimaków, jeśli ich od razu nie zabiją, to nie dają im spokoju utrudniając żerowanie. Młode ślimaki żerują na wszystkich rodzajach ryb akwariowych.
Gdy w ogólnym akwarium istnieje potrzeba leczenia ryb a mamy w nim ślimaki, należy wziąć pod uwagę, że leki są bezpieczne dla ryb, ale mogą być śmiertelne dla ślimaków. Wynika to z faktu, że ślimaki biologicznie czasami są bliżej pasożytów ryb niż do rzeczywistej ryby. Zatem, przy leczeniu ryb w ogólnym akwarium, ślimaki na czas leczenia trzeba usunąć. Trzy – cztery z tych dorosłych ślimaków może tymczasowo mieszkać w słoiku pięcio litrowym ale należy go przykryć szybą aby nie wyszły. Szyba powinna być dostatecznie ciężka, jeżeli nie to należy ja przycisnąć Między szkłem a słoikiem musi być szczelina na dopływ świeżego powietrza.
Pomacea bridgesii blue, yellow
Pochodzenie: Żyje w wodach słodkich Ameryki Południowej i Środkowej. pH wody: 6,5 do 8,5 Temperatura: 18 ° C do 28 ° C
Opis: Pomacea bridgesii może być różnych kolorów. Ślimaki maja okrągłą muszlę z 5 krotnie zakreconą. W zależności od płci i warunków życia, mogą mieć 4-6 cm wielkości. Samice wydają się być nieco mniejsza od samca.
Karmienie: Ślimaki są wszystkożerne. Zjadają glony i inne pokarmy które podajemy rybom. Dobrze nadaje się dla tych ślimaków gnijące części roślin i wszelkiego rodzaju pozostałości żywności: warzywa i owoce, mięso i białko jaja.
Rozmnażanie: Najlepsza relacja jeżeli w akwarium na jednego samca przypada trzy samice. Przeciętny kokon składa się z 80-200 jaj. Samice składają jaja nad wodą. Rozwój przy temperaturze wody 25 stopni pełnego cyklu dojrzewania komórki jajowej przy normalnej wilgotności obejmuje okres od 7 do 14 dni. Im lepsze i będą warunki w zbiorniku, tym szybciej nastąpi rozwój jaj do wyklucia młodych ślimaków. Przy składaniu jaj powinna być przestrzeń nad powierzchnią wody. Akwarium powinno być przykryte pokrywą, w przeciwnym przypadku samice w poszukiwaniu lepszego miejsca do tarło mogą wydostać się ze zbiornika! Pierwsze trzy dni jaja są bardzo wrażliwe na bodźce zewnętrzne. Można umieścić je na kawałku pianki, nawilżając codziennie, odsunąć ewentualnie lampę, aby zapobiec wysuszeniu.
Utrzymanie: Ślimaki te dobrze trzymać się z małymi rybami i krewetkami. Przy agresywnym zachowaniu ryb, Pomacea bridgesii chowa się do muszli, zamykając pokrywę i czeka na lepsze czasy, nawet doświadczając głodu.
W MOIM AKWARIUM
Ampularie gościły w moim akwarium wielokrotnie, jednaj zawsze miałem tylko jedną sztukę przez jakiś czas po czym przychodził ich naturalny kres.
Nigdy nie zdarzyło się aby niszczyły rośliny lub miały zły wpływ na ich rozwój. Przyczyniały się do częściowego usuwania glonów i resztek zalegających w akwarium.
Miałem różnokolorowe jedne ciemniejsze inne jaśniejsze, żółte i brązowe. Często podchodzą pod powierzchnie wody i wypuszczając swoja wypustkę pobierają powietrze
Gdy wpuściłem do akwarium dwa ślimaki okazało się że była to para i po pewnym czasie na szybie akwarium ponad lustrem wody złożyły swoje jajeczka w różowawym kolorze zebrane w grono.
Po upływie około dwóch tygodni z grona zaczęły wychodzić wykształcone malusieńkie ślimaczki. Oczywiście gdy podrosły zaczęły być uciążliwe przez swą ilość więc należało się ich częściowo pozbyć. Obecnie już trzecie pokolenie tych ślimaków wychowuje się w moim akwarium.
Zauważyłem że samica po złożeniu ikry nagle ma bardzo duże ubytki w muszli, w postaci białych plam. Umieszczam w akwarium pokarm dla ptaków „Sepia” który ślimaki zjadają w miarę potrzeby.