| A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | R | S | T | U | V | X | Y | Z | |
|||
| A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | Ł | M | N | O | P | R | S | Ś | T | U | W | Z | Ż | |
|||
Abactochromis labrosus (Trewavas, 1935)
|
Rząd >> Rodzina:
(Cichliformes) – Pielegnicokształtne >> (Cichlidae) – Pielęgnicowate
Synonimy:
Cyrtocara labrosa (Trewavas, 1935)
Haplochromis labrosus (Trewavas, 1935)
Melanochromis labrosus Trewavas, 1935
Wielkość:
W jeziorze, samce tego gatunku mogą dorastać do 12 cm, w akwarium jednak mogą rosnąć nieco większe z powodu dobrego karmienia. Samce mogą osiągnąć około 15 cm, samice około 12 cm.
Występowanie:
Znajdowany w płytkiej wodzie wzdłuż skalistych wybrzeży całego jeziora Malawi. Żyje w strefach pośrednich skalistych i piaszczystych. Występuje w jeziorze w dużych ilościach. wzdłuż wybrzeża Tanzanii, w północno-wschodniej części jeziora. Ryby te prowadzą skryty tryb życia na głębokości do 15 m, wśród dużych szczelin i przy najmniejszym niebezpieczeństwie natychmiast się w nich ukrywają. Tłumaczy to fakt, że ich złapanie nie jest łatwym zadaniem, i z tego samego powodu ryby te są dość rzadkie w kolekcjach akwarystów.
Cechy charakterystyczne:
Abactochromis labrosus nie jest jaskrawo ubarwiony. Jego ciało jest brązowo-żółte z niewyraźnymi ciemnymi pręgami poprzecznymi. Istnieją okazy ryb, u których żuchwa i gardło są pomalowane na jasnoszary kolor. Spłaszczony korpus. Głowa jest duża, również spłaszczona. Oczy i usta są duże, ale najważniejszym szczegółem w budowie tej ryby są wargi, które są bardzo duże i lekko podwinięte. Różnice płci są prawie nie do odróżnienia. Mniej lub bardziej dokładnie płeć ryb można ocenić dopiero w wieku dorosłym. W tym czasie u samców pojawia się nagromadzony guz tłuszczowy na czole, a ponadto są one nieco większe niż samice. U starszych ryb tego gatunku warga dolna silnie wygina się ku dołowi. Grube mięsiste wargi służą temu pyszczakowi jako narząd zmysłu dotyku podczas żerowania wśród glonów oraz poszukiwania owadów, skorupiaków i mięczaków w szparach i szczelinach.
Abactochromis labrosus może być nietolerancyjny wobec ryb tego samego gatunku, ale w stosunku do innych mieszkańców jest na ogół tolerancyjny. Można hodować ten gatunek z wieloma samicami oraz innymi gatunkami Mbuna tworząc wiele kryjówek w akwarium.
W warunkach naturalnych ryby żyją w dużych szczelinach, w których lubi się ukrywać duża liczba różnych małych ryb. Za pomocą ust, działających jak odkurzacz, wysysają małe ryby ze swoich kryjówek. Również ryby jedzą różne skorupiaki, robaki, larwy owadów. Pokarm w akwarium: porost glonów oraz żywy, liofilizowany, w tabletkach i płatkach.
Warunki hodowlane:
Wymagane jest akwarium o pojemności co najmniej 300 litrów. Możliwe jest trzymanie ryb w parze lub w grupie 4-6 ryb, przy czym bardzo ważne jest, aby na jednego osobnika przypadało co najmniej 40 litrów wody. Musi zawierać dużą liczbę różnych schronień w postaci stosów kamieni, grot i jaskiń. Jeśli w akwarium nie ma schronienia, w którym ryby mogą się chować, będą stale pod presją. Należy również zauważyć, że ryby te nie są terytorialne i nie wykazują agresji wobec ryb własnego gatunku. Wykazują oznaki agresji tylko w okresie przed tarłem. Można je pielęgnować w obszernym zbiorniku z kryjówkami w postaci kamiennych kryjówek – dla napastowanych samic jak i dla słabszych współmieszkańców.
Potrzebujemy filtracji, napowietrzania i cotygodniowych podmian część wody w akwarium na świeżą. Niezbędne jest również okresowe czyszczenie podłoża, zapobiegające jego nadmiernemu zamuleniu, ponieważ gromadzący się w nim amoniak jest dla tych ryb niezwykle niebezpieczny.
Twardość wody 8 -25°, pH 7,4 – 8,8 Temperatura 24 – 27°C
Rozmnażanie:
Należy zauważyć, że pyszczak ten, podobnie jak wszystkie inne rodzaje, inkubuje wszystkie jaja w jamie ustnej. Oznaką, okresu tarłowego, jest ich jaśniejszy kolor oraz pojawienie się ciemnych poprzecznych pasków na bokach ich ciała. Podczas tarła samica składa dość duże (do 3 mm średnicy) jaja o mlecznej barwie i po zapłodnieniu przez samca zbiera je w pysku. W tej formie ikra jest inkubowana przez 2-3 tygodnie. Przez ten czas samica w ogóle nic nie je. Larwy wydają się małe z dużym woreczkiem żółtkowym, z którego żywią się przez pierwsze kilka dni. Samicę należy wyłowić ze zbiornika, na krótko przed opuszczeniem przez narybek pyska matki, aby ochronić młode przed innymi współmieszkańcami. W pierwszych dniach życia narybek karmiony jest żywym pyłem, a nieco później zaczyna pobierać wylęg solowca i inne drobne pokarmy.
Żywotność tych ryb w warunkach akwariowych wynosi około 8-15 lat.