Gymnotus carapo Linnaeus, 1758
|
|
Opis pochodzi ze strony: www. akwadrago.plGymnotus carapoSystematyka :Rząd
Synonim:Gymnotus fasciatus Pallas, 1769 Występowanie :Ameryka Południowa –. Wielkość :Do 60 cm. Dymorfizm płciowy :Brak danych. Woda :Parametry nie sprawiają większego problemu w przygotowaniu Akwen :Wymiary akwarium dla osobników do 30 cm długość i szerokość co najmniej 180×80 cm. Dla większych okazów chyba nie muszę pisać że odpowiednio większe, co najmniej 300×100 cm. Powinno być urządzone z dużą ilością kryjówek w których powinno być ciemno. Najlepiej z korzeni lub rurek drenarskich lub plastykowych o średnicy przynajmniej 80 mm. Oświetlenie jest całkowicie zbędne, w zupełności wystarczy to które jest w pomieszczeniu gdzie stoi akwarium, podobnie rośliny. Jednak jeżeli ktoś musi mieć zieleń w jednym końcu akwarium można coś posadzić mało światłolubnego i tam umieścić oświetlenie. Reszta akwarium powinna pozostać ciemna. Zachowanie :Jest to ryba pseudo elektryczna w otoczeniu orientuje się słabymi impulsami które wysyła i odbiera. Dzięki tym impulsom komunikuje się również z innymi przedstawicielami swojego gatunku. Jest bardzo agresywny wobec przedstawicieli swojego gatunku, zwłaszcza gdy zbiornik jest zbyt mały. Gdy przebywał na kwarantannie był na tyle agresywny że atakował z zawziętością wąż do podmian wody. Natomiast po przenosinach do tymczasowego akwarium ogólnego o pojemności 750 l nie zauważyłem agresji wobec innych większych ryb, wszystkie małe które uda mu się połknąć znikną w nocy. Najprawdopodobniej agresja wynikała ze zbyt małej przestrzeni życiowej. Dlatego najlepiej chować je pojedynczo, ewentualne próby łączenia większej liczby powinny być przeprowadzane w dużych akwenach. Powinno być w nich dużo kryjówek, a ryby trzeba obserwować czy nie dochodzi do zamieszek. Od czasu do czasu podpływa do powierzchni aby wydalić zużyte i zaczerpnąć świeżego powietrza atmosferycznego. Tak jak wszystkie gatunki z rzędu strętwokształtnych jest to ryba typowo nocna, jednak podczas karmienia wychodzi choć nie chętnie przy zapalonym świetle. Przy karmieniu i obserwacji jednak jeżeli ktoś oświetlenie będzie miał najlepiej wyłączyć to w akwarium i zostawić w pokoju. Dieta :Mięsna jako drapieżnik najlepiej karmić go rybami i ich mięsem, ponadto zjadają wszelkie mrożonki larw i skorupiaków wodnych, doskonałe są też larwy much. Dżdżownicami jednak nie wolno karmić dojrzałymi płciowo rosówkami dość często, chociaż nimi najszybciej by się najadły. Z nieznanych mi przyczyn ryby często karmione rosówkami padają, dlatego powinny to być średniej wielkości robaki. Seks :Do rozmnażania należy zastosować metodę pór roku, gruczoły rozrodcze tych ryb dojrzewają tylko w wyniku obniżenia przewodności elektrycznej wody i podniesieniu jej poziomu. Potrzebny jest duży zbiornik z wieloma kryjówkami. Okres sztucznej suszy powinien trwać 2 – 6 tygodni, podczas których pomału odlewamy wodę, a temperatura rośnie, w tym czasie ryby obficie karmimy wysoko kalorycznymi pokarmami takimi jak dżdżownice, wazonkowce, małe ryby oraz ich mięso . Okres suszy kończy się powolnym uzupełnieniem wody w zbiorniku poprzez dodanie wody deszczowej lub wody uzyskanej z filtra ro . Która powinna wynosić, twardość ogólna nie więcej niż 3°dH, twardość węglanowa równa 0. W zbyt dużej twardości węglanowej utrudnione jest zapłodnienie ikry i jej rozwój, pH 6,5 w takich warunkach powinno dojść do tarła. Według obserwacji w naturalnym środowisku ikra składana jest do wykopanych w podłożu dołków, lub w korzeniach makrofitów, samiec opiekuje się ikrą i przez pewien czas młodymi. Wymagania : |
|