Gambusia holbrooki Girard, 1859
|
https://fishesofaustralia.net.au |
Rząd >> Rodzina:
(Cyprinodontiformes) – Karpieńcokształtne >> (Poeciliidae) – Piękniczkowate
Występowanie:
Od środkowej Alabamy na wschód do Florydy i na północ wzdłuż zlewiska Atlantyku do New Jersey
Wielkość:
Samce dorastają do 4 cm, a samice do 7 cm.
Synonimy:
* Gambusia affinis holbrocki (Girard, 1859)
* Gambusia affinis holbrooki (Girard, 1859)
* Gambusia holbrocki Girard, 1859
* Gambusia holbrookii Girard, 1859
* Gambusia patruelis holbrooki (Girard, 1859)
* Heterandria holbrooki (Girard, 1859)
* Heterandria uninotata (non Poey, 1860)
* Schizophallus holbrooki (Girard, 1859)
* Zygonectes atrilatus Jordan & Brayton, 1878
Cechy charakterystyczne:
Gatunek ten żyje na największym obszarze świata, ponieważ spotykamy ją na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktyki. Do takiego rozpowszechnienia przyczynił się człowiek, gdyż ta ryba żywi się larwami komarów i często stosowano jako naturalny środek wytępienia plagi tych owadów przenoszących malarię.
Pokarm mrożony i suchy, ale z prawdziwym upodobaniem zjada larwy komarów, dafnie itp.
Warunki hodowlane:
Gambuzje w akwariach zamieszkanych przez gatunki o długich płetwach często je atakują. Najlepszym rozwiązaniem będzie hodowla ryb w jednogatunkowym akwarium, które będzie gęsto obsadzone roślinnością po bokach i na tyle, z przodu wydzieloną strefą wolnej przestrzeni do pływania. Parametry wody nie są istotne.
Jest gatunkiem, który może żyć w wodzie o temperaturze od 0 do 30 C. Aczkolwiek najlepszą temperaturą, również do rozmnażania będzie około 25 C.
Rozmnażanie:
Miot, który liczy od 10 do 80 sztuk, pojawia się co 5 do 8 tygodni w sezonie godowym.