Nothobranchius korthausae Meinken, 1973
Zagrzebka zielona
Rząd >> Rodzina:
(Cyprinodontiformes) – Karpieńcokształtne >> (Nothobranchiidae)
Występowanie:
Wyspa Mafia u wschodnich wybrzeży Afryki. Występuje w rowach odwadniających, które całkowicie lub częściowo wysychają i są gęsto zarośnięte.
Wielkość:
5 cm
Synonimy:
* Brak
Cechy charakterystyczne:
Samiec zagrzebki zielonej jest barwy intensywnie zielononiebieskiej. Poszczególne, żółto obrzeżone łuski, tworzą charakterystyczny rysunek w postaci skośnej siatki.
Pokarm żywy
Warunki hodowlane:
Akwarium może mieć nawet od 10 litrów z podłożem torfowym. Konieczne są kryjówki dla samiczek. Dobrze jest dodać do wody 1 łyżeczkę soli kuchennej na 10 litrów wody. Hodowla: temperatura około 23°C , pH 5,8 – 7,0; dH: 0 – 4°.
Rozmnażanie:
Jak wszystkie ryby z rodzaju Nothobranchius składają ikrę na powierzchni dna i samczyk gwałtownymi ruchami płetw ogonowej i odbytowej wbija jajeczka wgłąb podłoża. Po tygodniu tarła podłoże torfowe powinno zostać wyjęte z wody i delikatnie wyciśnięte. Następnie torf należy leżakować przez 4 do 7 tygodni i zalać świeżą wodą. Moment wykluwania się młodych rybek zależy od wielu czynników i może nastąpić po 3, 6 lub 8 tygodniach ale też po 3 do 4 miesiącach. W przypadku tego gatunku tylko dokładna obserwacja rozwoju zarodków w jajeczkach daje gwarancję dobrania odpowiedniego czasu leżakowania. Nothobranchius korthausae jest stosunkowo produktywny i z jednego tarła (1 samczyk i 2 samiczki) można uzyskać do 200 młodych rybek. Należy je obficie karmić świeżo wyklutymi larwami solowców. Młode rybki rosną bardzo szybko i już po około 4 tygodniach można odróżnić płeć, a po dalszych 2 tygodniach są już dojrzałe. Istnieją doniesienia o udanym rozmnożeniu bez diapauzy. Młode wykluwały się po 4 tygodniach rozwoju w wodzie. Jednakże młode rozwijały się bardzo nierówno, co może prowadzić do kanibalizmu, a na pewno bardzo utrudnia wychów narybku.
Artykuły z czasopisma AKWARIUM: 4/79, |