Pethia padamya (Kullander & Britz, 2008)
Brzanka odeska (birmańska)
Rząd >> Rodzina:
(Cypriniformes) – Karpiokształtne >> (Cyprynidae) – Karpiowate
Występowanie:
Zamieszkuje w sztucznym stawie w miejscowości o nazwie Toe Gyi. Stwierdzono również występowanie w dolnych odcinkach rzeki Chindwin oraz z Irrawaddy River.
Wielkość:
7 cm
Synonimy:
* Puntius padamya Kullander & Britz, 2008
Cechy charakterystyczne:
Puntius padamya znana w handlu od początku 1970 roku, ale została opisany naukowo dopiero w 2008 r., ponieważ dokładne pochodzenie ryb było niejasne od wielu lat. Ryba ta pojawiła się w pobliżu Odessy, Ukraina (stąd potoczna nazwa) i przyjęto jako hybrydę innych gatunków brzanek, takich jak Puntius conchonius, Puntius ticto i Puntius cumingii. Te mity zostały utrzymywane do czasu złowienia dzikiej populacji Puntius padamya. Zostały ona odkryta przez Ralf Britz na początku 2003 roku. Brzanki odeskie mają srebrzysto-zielone ciało, z wyraźnie zarysowanymi, czarno obrzeżonymi łuskami. Samczyk po bokach ma czerwoną wstęgę ciągnącą się od nasady ogona do czubka głowy. W okresie tarła kolor jej jest niezmiernie intensywny. Dodatkowo ryby te posiadają dwie czarne plamy po bokach ciała: z przodu tuż za skrzelami, i przed płetwą ogonową. Rozróżnienie samca od samicy jest bardzo proste. Samica nie ma po bokach krwistoczerwonej szarfy,którą posiada samczyk. Jej ubarwienie jest jednolite. Poza tym samice są większe od swych partnerów. Piekne ubarwienie samców pojawia się dość późno bo dopiero w wieku 10 – 12 miesięcy.
Z karmieniem również nie ma problemu. Zjada ona chętnie każdy gatunek pokarmu. Zarówno sztuczny jak i naturalny. Ważne, by pokarm był urozmaicony. Wymagania żywnościowe Brzanki odeskiej praktycznie pokrywają się z wymaganiami brzanki różowej.
Warunki hodowlane:
Brzanka odeska to piękna, pokojowo usposobiona rybka. Najlepiej się czuje, i zresztą najpiękniej się prezentuje, w stadku (z niewielką przewagą samców). Rybka ta jest bardzo energiczna, „żywa”, towarzyska, pływa po całej toni w akwarium.
Temperatura wody: 22-26°C Parametry wody: kH do 20°,pH – 6,5-7,2
Rozmnażanie:
W niewoli rozmnaża się chetnie. Z wszystkich zalotów brzanek, zaloty brzanki odeskiej są najpiękniejsze. Samiec robi małe koła pływając wokół samicy i prezentując swe przepiękne barwy. Ta z kolei pływa sobie spokojnie, jakby wcale ją to nie interesowało. I tylko krótkie zapętlenie dwóch rybek i mnóstwo ikry rozrzuconej dookoła świadczy o tym, że samiczka nie pozostała obojętna na starania samca. Rozmnażanie Brzanki odeskiej raczej nie powinno przedstawiać większych problemów. Wygląda ono podobnie jak u brzanki różowej. Jest typowym przedstawicielem gatunków rozrzucających i zjadających ikrę. Młode wykluwają się mniej więcej po półtora dnia, w zależności od temperatury wody. Jaja do rozwoju potrzebują wody dosyć miękkiej, o twardości ogólnej do 7°dGH i temperaturze 25 – 26°C
Artykuł z czasopisma AKWARIUM: 1/75
|