Proterorhinus semilunaris (Heckel, 1837)
Babka rurkonosa
Rząd >> Rodzina:
(Gobiiformes) – Babkokształtne >> (Gobiidae) – Babkowate
Występowanie:
Euorpa: Morze Czarne; wody Maritza i Struma we wschodnim basenie Morza Egejskiego. W Dunaju występuje aż do Wiednia, inwazyjne od lat 70. XX wieku, docierając w górę rzeki do południowych Niemiec. Na południu Bugu i w Dnieprze daleko w górę rzeki. Wprowadzony do Ameryki Północnej w 1991 r. poprzez wody balastowe statków.
Wielkość:
Dorasta do 9 cm.
Synonimy:
* Gobius semilunaris Heckel, 1837
Cechy charakterystyczne:
Ubarwienie w zależności od podłoża od jasnego rudo-brązowego do żółto-brązowego. Na bokach ciała ukośnie przebiegające pasy o nieregularnych, ale ostro odgraniczonych brzegach, zanikające poniżej linii nabocznej. Na pierwszej płetwie grzbietowej 2-3 ciemne podłużne linie, na drugiej grzbietowej, odbytowej, ogonowej i płetwach piersiowych szereg mniej wyraźnych ciemnych linii. Głowa spłaszczona bocznie wyższa niż szersza. Cecha charakterystyczna gatunku są nozdrza wyciągnięte w rurki sięgające za górna wargę. Ciało pokryte łuska cykloidalną, w tym również wierzch głowy, odmiennie niż u babi łysej. Druga płetwa grzbietowa i odbytowa równo wysokie na całej długości, w odróżnieniu od babki szczuplej. Płetwy brzuszne zrośnięte w charakterystyczny lejek. Żyją około dwóch lat.
Samce i samice różnią się wyglądem. W okresie rozrodu samce ciemnieją od barwy szarawej do prawie czarnej, tak, że wzór barwny na ciele staje się zdecydowanie mniej widoczny. Płetwy wydłużają się. Pierwsza płetwa grzbietowa z pomarańczowo-żółtym obrzeżeniem.
Drapieżnik. W miejscach naturalnego zasięgu żywi się głównie drobnymi skorupiakami (Amphipoda, Cumaceea, Isopoda, Ostracoda) i wieloszczetami. Brak danych o ich diecie w wodach Polski.
Warunki hodowlane:
Gatunek euryhalinowy, występuje zarówno wodach słodkich (jeziora, rzeki, zbiorniki zaporowe), estuariach, jak i w zatokach morskich o znacznym zasoleniu. Żyje przy dnie, zwykle w płytkich wodach, choć w zbiornikach zaporowych stwierdzany do głębokości 4 m. Spotykany na różnych rodzajach podłoża, piaszczystym, mulistym, porośniętym roślinnością lub kamienistym.
Temperatura: 20 – 28 ° C pH: 6,0 – 8,0 Twardość: 2-15°
Rozmnażanie:
Dojrzałość płciowa osiągają w drugim roku życia, przy długości 5,5 cm. Tarło odbywa się w kilku rzutach (zwykle trzech) i trwa od 3 do 4 miesięcy. Zwykle rozpoczyna się w kwietniu lub maju. Liczba jaj na samice waha się od 324 do 1045, średnio 638. Jaja są relatywnie duże (1,4 – 1,5 mm), składane w pustych muszlach, pod kamieniami, korzeniami, w zagłębieniach łodzi i innych obiektów pływających itp. W gnieździe może znajdować się ikra więcej niż jednej samicy. Strzeże jej samiec. Behawior rozrodczy jest mało poznany. W okresie rozrodu obie płcie mogą emitować dźwięki o niskiej częstotliwości.
|