Xenotilapia melanogenys (Boulenger, 1898)
|
Rząd >> Rodzina:
(Perciformes) – Okoniokształtne >> (Cichlidae) – Pielęgnicowate
Występowanie:
Jezioro Tanganika
Wielkość:
do 15 cm
Synonimy:
* Ectodus melanogenys Boulenger, 1898
* Enantiopus melanogenys (Boulenger, 1898)
* Enantiopus melanogenis (Boulenger, 1898)
* Ectodus longianalis Boulenger, 1899
* Enantiopus longianalis (Boulenger, 1899)
Cechy charakterystyczne:
Dawna nazwa Xenotilapia sp. „kilesa”. W Polsce przyjęto nazywać ją, jak i inne pyszczaki tego rodzaju Pielęgnicami Pisakowymi
Występuje wyraźny dymorfizm płciowy, samiczki są szare, samce zwłaszcza w okresie godowym są niezwykle barwne. Ciało dorosłych osobników męskich jest srebrnoszare z niebieską poświatą utworzoną przez rzędy drobnych niebieskich kropek biegnące wzdłuż ciała. Głowa ma fioletowy poblask. Górna część pyska ma wyraźne czarne zabarwienie, a dolna niebieskie, fluorescencyjne wzorki. Na spodniej stronie pyska występują czarno-żółte znaczenia, które uwidaczniają się w okresie godowym przy rozchylaniu skrzeli i opuszczaniu jego dna. Na tylnych częściach pokryw skrzelowych występuje czarna, wyrazista plama.
Płetwy są srebrzyste z niebiesko-żótło-czarnymi wzorami. Obrzeżenie płetwy grzbietowej jest żółte z występującymi u niektórych wariantów czarnymi plamami. Płetwy odbytowa i brzuszne mają szerokie, czarne, zewnętrzne obrzeżenie. Znane są różne warianty geograficzne różniące się nieco ubarwieniem.
Najlepszymi pokarmami są różnego rodzaju mrożonki takie jak: mysis, kryl, dafnia, wodzień, drobno pokrojone krewetki. Dietę można uzupełniać płatkowanymi i granulowanymi sztucznymi pokarmami przeznaczonymi dla ryb mięsożernych.
Warunki hodowlane:
Ryby te wymagają dużego zbiornika o długości minimum 150 cm i szerokości 60 cm. Ryby najlepiej trzymać w grupach. Powierzchnia dna w tym wypadku jest bardzo ważnaz dużą przestrzenią piaszczystego dna o grubości 5-8 cm. Można je trzymać w akwarium jednogatunkowym lub w towarzystwie innych gatunków rodzaju Xenotilapia, także niektórymi przedstawicielami rodzaju Julidochromis, Telmatochromis, zależnie od wystroju akwarium.
Temperatura wody: 24-26°C Parametry wody pH: 7,5-8,5 dość twarda
Rozmnażanie:
Samce budują specyficzne budowle godowe w postaci okręgów, po czym zwabiają do nich samice gdzie odbywa się tarło, a samica zbiera składaną partiami ikrę do pyska. Zwykle w zbiorniku w jednym czasie może dojść do tarła kilku samic z jednym lub kilkoma samcami. Po tym czasie samice odpływają w ustronne miejsce i tam inkubują ikrę. Po okresie około 2,5 – 3 tygodni samice wypuszczają młode z pyska i więcej się nimi nie opiekują. W jednym miocie samica może wypuścić od 30 do 40 sztuk narybku. Od pierwszego momentu samodzielności maluchy żerują na piasku.