Cyprichromis microlepidotus (Poll, 1956)Rząd >> Rodzina: Wielkość: Synonimy: Występowanie: Cechy charakterystyczne: Jest to łagodny gatunek i nie będzie konkurować z innymi gatunkami. Najlepiej dobrać do nich gatunki, które żyją w różnych obszarach zbiornika. Mogą to być mniej agresywne gatunki Julidochromis lub Altolamprologus. Cyprichromis dobrze czują się w towarzystwie własnego gatunku. Trzeba rozważyć zakup nie mniej niż 8-10 sztuk, chociaż im większa grupa, tym lepiej. Kiedy są trzymane w większych grupach wiele samców często w pełni ukazuje swoje ubarwienie, dzięki czemu możemy podziwiać przepiękne widoki. Samce są bardziej kolorowe niż samice. Ryby mają małe pyski i przystosowane są do zjadania zooplanktonu. W akwarium trzeba upewnić się, że wszystkie oferowane pokarmy są odpowiedniej wielkości. Małe żywe i mrożone pokarmy takie jak: artemia i rozwielitki są najlepszym wyborem, choć będą również spożywane suszone pokarmy. Najlepiej karmić kilka razy dziennie zamiast jednego dużego posiłku, tak jak w naturze żerują przez cały dzień. Warunki hodowlane: Temperatura wody: 24-27°C Parametry wody; pH 7,8-9,0 , GH – 10–25°n Rozmnażanie: Samce tworzą tgzw. terytoria lęgowe w wodach otwartych. Inne gatunki i samice mogą przepływać przez to terytorium w dowolnym momencie, a rywalizujące samce są przepędzane. Jeżeli dojrzała samice zainteresuje samca zostanie zaproszona do środka jego terytorium. Tarło odbywa się wtedy w połowie słupa wody, samica łapie jajeczka do pyska, ponieważ są one opadające. Samiec ma ala atrapy jajowe na końcu jego płetw brzusznych i uwaga samicy jest przyciągana do nich. Gdy próbuje zabrać je do pyszczka pobiera plemniki od samca, które zapładniają jajka w ustach. Samica nosi zaledwie 5-10 jaj przez okres do 4 tygodni po czym uwalnia narybek. W tym okresie samica nie pobiera pokarmu i można łatwo zauważyć jej wypchany pyszczek i charakterystyczne poruszanie pyszczkiem gdy obraca ikrę czy tez larwy. Czasami samica potrafi wypluć larwy przedwcześnie lub je zjeść, więc należy zachować ostrożność, jeśli zdecydujemy się przenieść ją do innego zbiornika. Warto również zauważyć, że jeśli samica jest z dala od grupy ryb przez zbyt długi czas może stracić swoją pozycję w hierarchii. Niektórzy hodowcy sztucznie wyciągają młode z pyska samicy na etapie 2 tygodni i wychowują je sztucznie. Powoduje to zwiększenie liczby młodych, ale nie jest to podejściem dla początkujących. Jeśli zostaną wychowane i zwolnione naturalnie, są wtedy wypuszczane w szczelinach między kamieniami. W naturze nie tylko skały zapewniają im ochronę, ale narybek miesza się z lęgami innych gatunków (np: Lepidiolamprologus profundicola) i są chronione przez matkę tak, jakby były jej własne. Narybek zjada nowo wyklute larwy solowca dzień po tym gdy są uwalniane. |
|