Paraneetroplus bulleri Regan, 1905
|
Rząd >> Rodzina:
(Cichliformes) – Pielęgnicokształtne >> (Cichlidae) – Pielęgnicowate
Występowanie:
Ameryka Środkowa: wzdłuż Atlantyku, w dorzeczu rzeki Coatzacoalcos w Meksyku.
Wielkość:
Samiec 30 cm, samica 25 cm
Synonimy:
* Cichlasoma bulleri (Regan, 1905)
Cechy charakterystyczne:
Gatunek występuje tylko w Meksyku. Głównie od Papalopan do Grijalvabäcken w południowym Meksyku. Woda w tych siedliskach jest zwykle twarda i zasadowa, materiał dna składa się głównie ze skał i żwiru, nie występują rośliny.
Samiec jest większy i bardziej kolorowy niż samica, z wiekiem narasta mu guz tłuszczowy.
W naturze zjada glony (aufwuchs) ze skał. W akwarium należy podać im podobny pokarm. Na przykład: mieszanka krewetek i granulek o dużej zawartości warzyw.
Warunki hodowlane:
P. bulleri to pokojowy gatunek, który dobrze się trzyma w grupie 4-5 osobników, gatunek jest aktywnym pływakiem i musi mieć akwarium o co najmniej o dwóch metrach długości z silnym krążeniem. Gatunek ten jest również bardzo podatny na choroby bakteryjne, dlatego jest bardzo ważne aby dokonywać częstych podmian wody. Podniesienie temperatury do 27-29 ° C również zmniejsza ryzyko ataku bakterii. Biorąc pod uwagę, że jest to gatunek pokojowy, najlepiej cieszyć się tym samym wraz z podobnymi w usposobieniu gatunkami jak: Vieja, Theraps i Thorichthys.
Parametry wody pH 7,5-8,0 ; GH: 15-30, KH: 5-15 Temperatura: 20-28° C
Rozmnażanie:
Tarlaki składają ikrę bezpośrednio na żwirowym podłożu, po wylęgu larwy są przenoszone do wykopanego dołka. Po około 1 tygodniu narybek zaczyna swobodne pływanie i powinien być karmiony nowo wylęgniętą artemią i drobno rozdrobnioną paszą roślinną. Rodzice są bardzo utalentowanymi opiekunami.