Protomelas taeniolatus (Trewavas, 1935)
|
Rząd >> Rodzina:
(Cichliformes) – Pielęgnicokształtne >> (Cichlidae) – Pielęgnicowate
Występowanie:
Afryka: endemiczna do jeziora Malawi, gdzie jest szeroko rozpowszechniona.
Wielkość:
samiec 19, samica 15 cm
Synonimy:
* Haplochromis taeniolatus Trewavas, 1935
* Cyrtocara taeniolata (Trewavas, 1935)
* Cyrtocara taeniolatus (Trewavas, 1935)
* Haplochromis cancellus Greenwood, 1963
Cechy charakterystyczne:
Zamieszkuje skaliste obszary płytkiej, przejrzystej (bez osadów) wody.
Pokojowy gatunek, ale jest bardziej wytrzymały niż inne gatunki z rodzaju, a nawet może być trzymany z mbuna. Jednak bardziej odpowiednimi towarzyszami są Aulonocara, Copadichromis i inne spokojne gatunki Malawi. Samce są bardzo terytorialne, a bardzo duży zbiornik będzie wymagał więcej niż jednego. Lepiej jest też trzymać kilka samic na jednego samca.
Samiec jest większy i znacznie bardziej kolorowy niż samica i ma wydłużone płetwy grzbietowe i odbytowe.
Jeden z bardziej popularnych i łatwo dostępnych gatunków z rodzaju Protomela. Istnieje kilka form barwnych obu tych gatunków. Niektóre z popularnych odmian taeniolatus to „Red Empress”, „Super Red Empress” i „Blue Fire”. Jest prawdopodobne, że niektóre z nich mogą zostać przeklasyfikowane jako odrębne gatunki w przyszłości, ponieważ osiągają różne maksymalne rozmiary. Żaden z tych pokrewnych gatunków lub odmian nie powinien być razem w akwariach, ponieważ mogą się hybrydyzować.
Żywi się głównie glonami i innymi mikroorganizmami w naturze i wymaga wysokiej zawartości błonnika w akwarium. Duża część diety powinna zatem składać się z substancji roślinnych, takich jak płatki spiruliny lub zblanszowany szpinak i sałata. Żywe i mrożone solowce, dafnia i bloodworm są przydatnymi suplementami. Pokarmy mięsne, takie jak wołowina, są szkodliwe dla długoterminowego podawania rybom. Jest chciwą rybą i ma skłonność do nadwagi, dlatego należy zachować ostrożność podczas karmienia.
Warunki hodowlane:
Akwarium powinno mieć wymiary co najmniej 120 cm x 45 cm x 37,5 cm – 200 litrów. Do dekoracji uzywamy stosów skał, aby utworzyć wiele jaskiń i kryjówek z obszarami otwartej przestrzeni do pływania. Piaszczyste podłoże jest idealne.
Parametry wody pH: 7,6-8,8 dH: około 10-25 ° Temperatura wody około 24-28 ° C
Rozmnażanie:
Najlepiej rozpocząć od grupy 6-8 młodych ryb. Akwarium o odpowiedniej wielkości z obszarem otwartego piasku i płaskich powierzchni skalnych działają jako potencjalne miejsca tarła. Wartość pH powinna wynosić około 8,0-8,5. Samiec tworzy niewielkie tymczasowe terytorium zawierające płaską powierzchnię skalną lub po prostu obszar podłoża, w którym wykopuje dół. Prezentuje się wokół niego, pokazując intensywny kolor i spróbuje zachęcić samice, by się z nim sprzymierzyły. Może być dość agresywny w swoich poszukiwaniach, w celu rozproszenia tej agresji stosujemy hodowle haremową. Jeśli w zbiorniku znajdują się inne gatunki, nie będzie im wolno wejść na terytorium samca. Gdy samica jest chętna, zbliży się do miejsca tarła i położy tam swoje jajeczka, pozwalając samcowi zapłodnić je przed pobraniem ich do pyska. Po zakończeniu tarła obie ryby opuszczają teren, samiec nie broni już terytorium. Samica inkubuje jaja przez około 3 tygodnie przed uwolnieniem narybku do swobodnego pływania. Nie będzie jadła w tym okresie i może być łatwo zauważona przez jej rozdęte podgarle. Jeśli samica jest nadmiernie zestresowana, może przedwcześnie wypluć potomstwo lub je zjeść, więc należy zachować ostrożność, jeśli zdecydujesz się przenieść rybę, aby uniknąć drapieżnictwa. Niektórzy hodowcy sztucznie wyciągają narybek z pyska matki na etapie 2-tygodniowym i wychowują je od tego momentu, ponieważ zwykle skutkuje to większą liczbą narybku. Ta metoda jest zalecana tylko dla eksperta. Narybek przyjmuje wylęg solowca lub pokarm mikro natychmiast po tym, jak zaczną swobodnie pływać.