Przez 20 dni trwała wystawa ryb i roślin akwariowych w Domu Kultury Chorzowskiej Wytwórni Konstrukcji Stalowych „Konstal” w Chorzowie. Zwiedzając wystawę publiczność zachwycała się akwariami w których czasami pływały tak piękne i rzadko podziwiane ryby jak: kirys spiżowy, gurami całujące, pielęgnica pawiooka, niebieskołuska, zebra, grubowarg dwubarwny. Konkurs na najpiękniejsze akwarium wygrał Jan Ćwiek z ZDK „Konstal”, który uzyskał 89,3 pkt. W jego zbiorniku podziwialiśmy razborę klinową, hokejówkę, bystrzyka z Serpa, neona Innesa oraz wspaniale rozrośnięte rośliny: ludwigę czerwoną, zwartkę, rotalę indyjską, hiacynta niebieskiego. Drugie miejsce w tym konkursie zajęła Wytwórnia Sprzętu Akwarystycznego „Akwamont” z Chorzowa, która prezentowała w swoim zbiorniku (ocena 88,3 pkt) piękne mieczyki Hellera. Mariusz Drabek z ZDK „Konstal” za swoje akwarium uzyskał 88 pkt zajmując trzecie miejsce. Wśród anubiasów i barklei pływały pawie oczka.
Jan Cwięk wygrywając ten konkurs zdobył puchar przechodni na własność. Konkurs Poecilla Reticulata wygrał Andrzej Cieślak z Warszawy uzyskując za triangla czarno-czarnego 85 pkt. A oto dalsza klasyfikacja: II miejsce – Alojzy Haręża – Tychy – trangiel czamo-czerwony – 81,66 pkt. III miejsce – Jerzy Czerwonko – Chorzów – triangiel czarno-czarny – 81 pkt. Jerzy Czerwonko za triangla wielobarwnego uzyskał 79,66 pkt, a za czarno-czerwonego 79,33 pkt zajmując tym samym miejsce czwarte i piąte. -VI miejsce – Jerzy Marzec – triangiel wielobarwny – 79 pkt. Dla potomnych warto również wymienić nazwiska komisji sędziowskiej, która wyłoniła zwycięzców: Andrzej Cieślak z Warszawy (swoich ryb nie oceniał, stąd trudno mówić o stronniczości), Jerzy Kaszuba z Poznania i Ryszard Patrias z Tych. Nagrodę publiczności zdobyło Zagraniczne Przedsiębiorstwo Produkcji Rynkowo-Eksportowej „Tropical” wystawiając pokarmy, filtry i prezentując pięciozbiornikowe kaskadowe akwarium. Niestety, w czasie wstrząsów, które na Śląsku są normalne, jeden zbiornik uległ zniszczeniu. Od tych wstrząsów pękło też kilka innych zbiorników konkursowych.
Atrakcją były również żółwie: kaspijski (Mauremys caspica) i błotny {Emys arbicularis), prezentowane na wystawie przez dr Aleksandra Heczka z Katowic oraz wąż pyton tygrysi którego przywiózł Stanisław Kula z Opola. Na wystawie zaprezentowano kilkadziesiąt gatunków ryb i roślin. Były ryby doskonale znane – mieczyki, gupiki ale były i takie, które nieczęsto widzi się w naszych zbiornikach – ryba słoń i… brrrr – piranie. Wystawcy i organizatorzy spisali się na medal przygotowując oazę ciszy, spokoju i piękna, która tak bardzo potrzebna jest na co dzień tej szarej ziemi i ludziom tutaj żyjącym.
Zdjęcia: autor
Nowo powstałe Oddziały PZA
RYPIN – woj. włocławskie
W dniu 25 marca 1984 r., w rypińskim Domu Kultury, przy ulicy Kościuszki 30, w obecności 30 członków – założycieli, odbyło się zebranie organizacyjne nowego Oddziału PZA. Inicjatorem powołania Oddziału PZA w tym mieście był były członek sekcji korespondencyjnej PZA, Marian Trawiński. On też zapoznał zebranych ze Statutem PZA, z celami i zadaniami Związku oraz obowiązkami członka. Obecny na tym zebraniu przedstawiciel Zarządu Głównego PZA – Kazimierz Staszek, stwierdził prawomocność zebrania. Dokonano wyboru władz Oddziału: prezesem wybrano jednogłośnie Mariana Trawińskiego, wiceprezesem został Jan Klonowski, sekretarzem Tomasz Rygielski, skarbnikiem Roman Stankowski, zaś członkami Zarządu koledzy: Jan Kłosiński i Zbigniew Brodewicz. Oddziałowej Komisji Rewizyjnej przewodniczy Józef Kałużny, a członkami tejże zostali: Jerzy Bachman, Ryszard Jałowiec, Witold Redlewski. W skład Oddziałowego Sądu Koleżeńskiego wybrano: Zenona Tuchalskiego (przewodniczący) oraz Andrzeja Kłosińskiego, Adama Trykowskiego, Zbigniewa Murawskiego. Oddział PZA w Rypinie jest pierwszym Oddziałem naszego Związku, powstałym na terenie województwa włocławskiego.
Stanisław Sitko
KATOWICE: Już w numerze 1 kwartalnika „Akwarium i Terrarjum” z roku 1925 jest wzmianka o działalności akwarystów katowickich. Towarzystwo Lubowników Akwarjów i Terrarjów w Katowicach (tak brzmiała dawniej jego nazwa) liczyło, w roku 1925, 50 osób. Warto wspomnieć, że również w dzisiejszej dzielnicy Katowic – Załężu, założone zostało w dniu 1 lipca 1923 r. Towarzystwo Lubowników (Miłośników) Akwarjów, Terrarjów i Przyrody „Ludwigia” skupiające w swych szeregach 56 osób. Jak czytamy w/w kwartalniku, towarzystwo to w dniach 15-18 marca 1925 r., urządziło „skromną” jak na owe czasy wystawę, gdzie w 56 akwariach zademonstrowano przeszło 60 gatunków ryb. Wystawę zwiedziło przeszło 400 osób dorosłych i około 1500 dzieci. Po 11 wojnie światowej istniała sekcja młodzieżowa Polskiego Związku Miłośników Akwarium przy Pałacu Młodzieży im. B. Bieruta w Katowicach, która zorganizowała pierwszą wojewódzką wystawę ryb i roślin. W roku 1965 sekcja ta podlegała ówczesnemu Kołu PZMA w Chorzowie. Krótko też działało koło PZMA w Katowicach. Wielu akwarystów Katowic do chwili obecnej było lub jest członkami w Oddziałach PZA w Chorzowie lub Tychach. ^Dzięki usilnym staraniom kolegów Waldemara Kryniewskiego oraz Roberta Borowego, w dniu 30.09.1984 r., w Zakładowym Domu Kultury KWK „Gottwald” w Katowicach przy ul. Krzyżowej 1 odbyło się zebranie założycielskie Oddziału PZA w Katowicach. Zebranie prowadził koi. Waldemar Kryniewski, który był również pełnomocnikiem Zarządu Głównego PZA. Po wygłoszeniu referatu wprowadzająco-programowego, zebraniu deklaracji i stosownych wpłat przystąpiono do zgłaszania kandydatów do przyszłych władz Oddziału. W głosowaniu brało udział 28 członków. Wszyscy kandydaci zostali przyjęci bez sprzeciwu. Prezesem Oddziału jednogłośnie wybrany został Waldemar Kryniewski. A oto pozostały skład Zarządu Oddziału: koi. Robert Borowy – pełni funkcję wiceprezesa, koi. Danuta Dereń jest sekretarzem, a koi. Milena Sierzputowska skarbnikiem. Członkami Zarządu wybrano koi. Władysława Załuskiego oraz koi. Waldemara Szwedkowicza. Oddziałowa Komisja Rewizyjna: przewodniczący koi. Adam Piekarski oraz członkowie: Zbigniew Wieczorek, Rozalia Okońska, Lech Pietraszek. Oddziałowy Sąd Koleżeński: przewodniczący – Jan Nurzyński oraz członkowie: Lech Snopkiewicz i Daniel Suliga. Władze Oddziału opracowały plan pracy, preliminarz budżetowy na rok 1985. Warto tutaj wspomnieć o szerokim poparciu dyrekcji Kopalni Węgla Kamiennego „Gottwald”, która zaoferowała pomieszczenie dla akwarystów oraz pomoc w zorganizowaniu ośrodka akwarystycznego PZA przy tej kopalni. W chwili obecnej zebrania Oddziału odbywają się w ZDK kop. „Gottwald” przy ul. Krzyżowej 1. Oddział liczy już przeszło 50 członków.
Stanisław Sitko
30-LETNIA DZIAŁALNOŚĆ ODDZIAŁU PZA W ŁODZI
Ostatnie posiedzenie prezydium Zarządu Głównego PZA w roku 1984 odbyło się w Łodzi i zostało połączone z obchodami 30-lecia Oddziału łódzkiego. 15 grudnia 1984 r. w Dzielnicowym Domu Kultury „Lutnia” spotkali się członkowie Oddziału; zasłużonym akwarystom wręczono złote i srebrne odznaki PZA oraz dyplomy za propagowanie tego pięknego hobby. Prezes Oddziału PZA w Łodzi – kol. Tadeusz Pudlarz, zapoznał wszystkich zebranych z historią łódzkiej akwarystyki. Pierwsza wzmianka o akwarystach w Łodzi pochodzi z czasopisma „Akwarjum i Terrarjum”, które poinformowało o powstaniu w tym mieście Towarzystwa Miłośników Akwarjów i Terrarjów. Zebranie organizacyjne odbyło się 10 lutego 1926 roku, w lokalu Robotniczego Banku Spółdzielczego z ograniczoną odpowiedzialnością. Prezesem został Władysław Wanatowski. W roku 1935 łódzkie Towarzystwo liczy 30 członków, a pięć lat później zorganizowano I Zbiorową Wystawę Akwarjów i Terrarjów, z której dochód przeznaczono na budowę Akwarium Społecznego. Wybuch wojny przerwał wszelką działalność akwarystyczną. Po wyzwoleniu zaczynano tworzyć akwarystykę w Łodzi od początku W kwietniu 1946 roku powstaje Koło Miłośników Akwarium i Terrarium, a w roku 1948 powstaje, przy Polskim Związku Wędkarskim, samodzielna sekcja „Skalar”. W rok później zorganizowano w Łodzi, pierwszą po wojnie wystawę akwarystyczną. W marcu 1950 roku odbyło się zebranie organizacyjne grupy założycielskiej Towarzystwa Miłośników Akwarium i Terrarium, opracowano statut i – czekając na jego zatwierdzenie – urządzono, w Ogrodzie Zoologicznym, „Akwarium słodkowodnych ryb egzotycznych”. Na mocy zezwolenia Prezydium Rady Narodowej miasta Łodzi z dnia 15 grudnia 1953 r dotychczasowa sekcja staje się Polskim Związkiem Miłośników Akwarium z zakresem działalności na obszarze całego kraju. Prezesem zostaje Tadeusz Krauza. Związek prowadził szeroką działalność popularyzującą akwarystykę; wygłaszano prelekcje, wydawano na powielaczu, co miesiąc, „Biuletyn Zarządu Głównego Polskiego Związku Miłośników Akwarium”, zapewniono posiadaczom akwariów domowych dodatkowy przydział energii elektrycznej w miesiącach zimowych.
Prezes Oddziału w Łodzi – Tadeusz Pudlarz wręcza upominek Henrykowi Mollowi
W 1957 roku narastają problemy; akwaryści nie znajdują zrozumienia u władz miejskich i zostają bez jakiejkolwiek pomocy. Zarząd Główny zostaje przeniesiony do Mysłowic, a w czerwcu 1959 roku do Chorzowa. Rok później akwarystów łódzkich pozbawiono ulgi za energię elektryczną. Zarząd Oddziału, z uwagi na trudności finansowe musi zrezygnować z posiadanego lokalu przy ulicy Piotrkowskiej 143. Od 1963 roku zaczęło się jednak dziać w Łodzi trochę lepiej. Organizowane są spotkania, połączone z referatami szkoleniowymi i wystawy. W prywatnej pralni Zbigniewa Kucharskiego urządzono „Klub Akwarysty” – była to kolejna siedziba Oddziału. Po wielu perypetiach akwaryści w Łodzi znajdują schronienie i pomoc w Dzielnicowym Domu Kultury „Rondo”. Dzisiaj urządzane są cotygodniowe spotkania członków Oddziału, raz w miesiącu odbywa się zebranie ogólne, połączone z prelekcjami fachowymi i wyświetlaniem filmów o tematyce akwarystyczno-przyrodniczej, urządzane są giełdy, wystawy i inne imprezy. Oddział posiada swój znaczek. Ostatnio zorganizował spotkanie z holenderską grupą HvO, a także Ogólnopolski Konkurs Mieczyka i Wystawę Ryb i Roślin Akwariowych. Wszystkim, którzy pracowali i wszystkim, którzy nadal pracują nad tym, aby rozpropagować akwarystykę wśród młodzieży i całego społeczeństwa należą się słowa podziękowania i uznania. Bez tych ofiarnych działaczy, którzy wierzyli i walczyli o miejsce dla swojego hobby w naszej codzienności, kto wie, może dzisiaj nie byłoby Oddziału w Łodzi i nie moglibyśmy napisać, że z okazji 30-lecia działalności życzymy wszystkim łódzkim akwarystom wszystkiego najlepszego.
Marek MIERZWIAK
I Mistrzostwa Polski Hodowców Pawich Oczek 1984
Organizator: „Klub Poecilia Reticulata – PZA”
Wyraźny ostatnio wzrost zainteresowania hodowlą gupików, jak również szeroko propagowana przez nasz klub idea organizowania konkursów gupików, pozwoliła, dzięki zorganizowaniu trzech krajowych konkursów gupików, przeprowadzić wśród hodowców-wystawców klasyfikację na Mistrzostwa Polski Hodowców Pawich Oczek. Zorganizowane przez „Klub Poecilia Reticulała – PZA” mistrzostwa, mają na celu rozpropagowanie hodowli gupików standardowych, stworzenie możliwości rywalizacji wśród hodowców – a tym samym skonfrontowania swoich osiągnięć hodowlanych. Warunkiem uczestniczenia w mistrzostwach jest udział w przynajmniej trzech konkursach gupików. O wyniku końcowym decyduje suma najwyższych punktów z trzech konkursów.
Klasyfikacja generalna I Mistrzostw Polski Hodowców Gupików za rok 1984 przedstawia się następująco:
I miejsce – Andrzej Cieślak – O/PZA Warszawa 236,50 pkt II miejsce – Jerzy Marzec – O/PZA, Chorzów 234,50 pkt III miejsce – Jerzy Czerwonko Chorzów (niestowarzyszony) 233,50 pkt IV miejsce – Jerzy Kaszuba – O/PZA Poznań 220,33 pkt V miejsce – Henryk Szeliga – O/PZA Tychy 219,41 pkt VI miejsce – Kazimierz Mendrek – O/PZA Bielsko-Biała 218,10 pkt VII miejsce – Piotr Kotkowicz – O/PZA Warszawa 211,55 pkt VIII miejsce – Irena Szerszeń – Klub Akwarysty „Molinezja” Szczecin 187,71 pkt
Klub Poecilia Reticulata – PZA składa koledze Andrzejowi Cieślakowi najserdeczniejsze gratulacje i życzy wszystkim Kolegom dalszych sukcesów hodowlanych.
Jerzy Kaszuba Oddział PZA Poznań
KONKURS PAWICH OCZEK – TYCHY 1984
Konkurs zorganizowali – 21 września 1984 dwu kolegów – hodowców z Erfurtu (NRD). – koledzy akwaryści z oddziału PZA w Ty- W konkursie zaprezentowano wiele bardzo chach. Była to udana impreza regionalna, w kto- dobrych ryb, w czym celowali hodowcy ze rej udział wzięło 27 wystawców z kraju oraz Śląska. Jedynym mankamentem było zbyt rygorystyczne sędziowanie imprezy. Konkurs ten został zakwalifikowany przez ,,Klub Poecilia Reticulata – PZA” do Mistrzostw Polski Hodowców Gupików 1984. Podczas konkursu odbyło się z inicjatywy koi. Ryszarda Patryasa (Oddział PZA – Tychy), szkolenie kandydatów na sędziów. Zwycięzcami generalnymi konkursu zostali: I miejsce – Jan Cieślik – O/PZA Kraków – Triangiel wielobarwny 77,0 pkt II miejsce – Jerzy Marzec – O/PZA Chorzów – Triangiel czarno-czerwony 74,50 pkt III miejsce – Andrzej Pluta – O/PZA Chorzów – Triangiel czamo-czerwony 74,25 pkt
Na szczególną uwagę zasługiwały również ryby wystawione przez kolegów – Jerzego Czerwonkę z Chorzowa (niezrzeszony) oraz Andrzeja Cieślaka z Warszawy.
Jerzy Kaszuba Oddział Poznań
AKWARYSTYKA ZA GRANICĄ
XIII posiedzenie ATI w Austrii, w roku 1984
W dniu 7 czerwca 1984 r. w Hochkarhof, koło Góstling (Austria) odbyło się posiedzenie Międzynarodowej Federacji Akwarystów i Terrarystów, zwanej w skrócie ATI, w którym uczestniczyli przedstawiciele 12 państw członkowskich tej organizacji. Posiedzenie to odbywało się w 12 rocznicę powstania ATI. Uczestniczyli w nim przedstawiciele następujących Związków Krajowych: OWO (Austria), BBAT (Belgia), DAU (Dania), FTAAT (Francja), NBAT (Holandia), FELAT (Luksemburg), NAF (Norwegia), PZA (Polska), VDA (Republika Federalna Niemiec), SARF (Szwecja), FAAS (USA i Kanada), COFA (Wielka Brytania), ponadto, w charakterze obserwatorów, przedstawiciele Niemieckiej Republiki Demokratycznej i Związku Radzieckiego. Posiedzeniu przewodniczył prezydent OWO (A), Erich Brenner – gospodarz spotkania, który powitał przybyłych na to jubileuszowe posiedzenie przedstawicieli państw – członków ATI, oraz wszystkich obecnych akwarystów. Posiedzenie rozpoczęto odczytaniem protokołu z ostatniego posiedzenia ATI w Antwerpii, w roku 1983. Omawiano m.in. takie sprawy, jak: uaktywnienie młodych akwarystów, ochrona gatunków ryb i zwierząt przez kraje członkowskie ATI, koordynacja sędziowania, określanie czasu posiedzeń ATI, wymiana referatów fachowych i przeźroczy. Wysłuchano sprawozdania sekretarza generalnego ATI, oraz skarbnika. Sekretarzem generalnym, po dokonaniu wyborów, został ponownie J. C. J. Thiefaine. Ustalono terminy następnych posiedzeń ATI: 15 kwietnia 1985 Holstebro (Dania) – gospodarzem będzie Dansk, Akvarie – Union; wrzesień 1986 Wageningen (Holandia) – gospodarzem będzie Nederlandse Bond Aqua – Terra; wiosna 1987 Góteborg (Szwecja) – gospodarzem będzie Sveriges Akvariefóreningars Riksfórbund. Uczestników spotkania poinformowano również o imprezach, organizowanych przez Związki Krajowe w roku 1984, a także o imprezach, planowanych w roku 1985.
Z okazji XXX-lecia Wiedeńskiej Oświaty Ludowej (Wiener Volksbildungswerk), pod auspicjami Ministerstwa Nauki i Kultury, odbyło się w dniach 7-12.VI.1984 r., w ośrodku szkolenia narciarskiego „Hochkar” w Góstling (Austria), międzynarodowe sympozjum „Aqua -Terra- I nternational”. W sympozjum udział wzięło 186 uczestników z 18 państw, których powitała Gertruda Stiehl – prezydent Wiedeńskiej Oświaty Ludowej. A oto niektóre prelekcje – z 21 – które szczególnie zainteresowały akwarystów i terrarystów: „12 lat – 12 państw w ATI” – Jacob Vente, Rhoon – Holandia „Kwiaty z ogrodu Posejdona” – Hans Stiller, Bochum – RFN „Świecące ryby w akwarium Bazylei” – dr Peter Studer – Bazylea – Szwajcaria „Koralowy świat Eilatu – podwodne obserwatorium” – Dawid Friedman – Izrael „Insektarium i hodowla pokarmów w berlińskim akwarium” – dr Jurgen Lange – Berlin Zachodni „Akwarystyka w Norwegii” – Leif Henryk Ellingsen – Sandvika – Norwegia „Akwarystyka w Moskwie” – Aleksander Koczetow – Moskwa ZSSR. Mówiono również o chorobach ryb ozdobnych, o chemii wody, wodzie morskiej i słodkiej, rozmnażaniu Polypferus ornatipinnis i o wielu ciekawych sprawach, związanych z akwarystyka i terrarystyką. Sympozjum zakończyło zwiedzanie Wiednia. Akwarystów szczególnie zainteresowała Międzynarodowa Wystawa i Konkurs „Pawich Oczek”, oraz „Dom Morza – Wiedeńskie Wiwarium”. Interesujące było również zwiedzanie Ogrodu Zoologicznego i „Akwarium” w Parku Schónbrunn, gdzie oprowadzali swych gości dyrektor – prof. dr Walter Fiedler oraz kierownik „Akwarium” dr Franz Luttenberger. Warto wspomnieć o przyjęciu cocktailowym w wiedeńskim ratuszu. Na zakończenie tej bogatej w treści imprezy, w sali miejskiej w Tulln, udekorowanej flagami wszystkich państw uczestniczących w sympozjum, uhonorowano wysokimi odznaczeniami państwowymi Ericha Brennera – dyrektora „Domu Morza – Wiwarium Wien”, prezydenta OWO oraz Liselotte Klammer – sekretarza fachowego Wiedeńskiej Oświaty Ludowej a zarazem sekretarza OWO – Austriackiego Związku Wiwarystyki i Ekologii. Występami folklorystycznymi i balem akwarystów pożegnał zagranicznych uczestników sympozjum gościnny Tulln.
Stanisław SITKO
CO PISZĄ INNI * CO PISZĄ INNI
W miesięczniku „Gospodarka Rybna”, w numerze 8/84 zamieszczono artykuł autorstwa Marii Lewkowicz, Stanisława Lewkowicza i Andrzeja Wałeczka pod tytułem „Masowe hodowle wrotków Brachionus rubens i Barchionus calyciflorus oraz wioślarek Moina micrura i Daphnia magna”. W artykule tym podano warunki hodowli wrotków, tak ważnych w akwarystyce, jako pokarm dla narybku w początkach jego rozwoju. Temperatura optymalna dla masowego rozwoju to 25-30°C, w której czas wylęgu osobnika od złożenia jaja wynosi 24-72 godzin. W dobrych warunkach z jaj wylęgają się same samice, zaś w złych – pojawiają się samce, co powoduje odkładanie jaj przetrwalnikowych. Masowe hodowle wrotków można prowadzić w systemie zamkniętym w lejach szklanych o objętości około 20 I i metalowych pojemnikach o objętości około 60 I, osłoniętych od światła słonecznego i zaopatrzonych w filtr żwirowy do wychwytywania fekalii. Trzeba zapewnić stałe krążenie wody. Hodowlę wioślarek Moina micrura prowadzono w zbiornikach 300 litrowych. Karmiono je nawozem kaczym, dodawanym w workach. Po uzyskaniu 1000 osobników w 1 litrze zaszczepiono Moina do dużych basenów, o objętości 3 i 10 m³. Maksymalną ilość populacji w basenach uzyskiwano po 7 dniach, w temperaturze od 20 do 25°C. Kultury masowe Daphnia magna prowadzono w basenach o objętości 3 m3, karmiono je drożdżami oraz nawozem kaczym w workach. Optymalne pH dla hodowli Daphnia magna wynosi 8. Nasycenie tlenem powyżej 100% powoduje szybkie obumieranie. Tak samo silny zakwit glonów w basenach powoduje śniecie D. magna. Najlepszym pokarmem dla D. magna są drożdże w ilości 80 g/m3, ale dla normalnego rozwoju D. magna, przez dłuższy okres, pokarm powinien być złożony z glonów, bakterii i drożdży. W temperaturze około 20°C młode osiągają dojrzałość w ciągu tygodnia i żyją jeden miesiąc.