HEMIGRAMMUS ERYTHROZONUS Durbin, 1909 – zwinnik jarzeniec
Rodzina: Characidae
Ojczyzna: Gujana Brytyjska
Zwinnik jarzeniec dorasta do 4,5 cm, występuje w zacienionych bagnach i strumieniach lasów tropikalnych. Ciało wydłużone, bocznie spłaszczone, niezbyt wysokie. Pod względem kształtu, należy do „najelegantszych” ryb spośród kąsaczowatych. Na szarozielonym ciele od górnej części oka aż do nasady płetwy ogonowej widoczny jest niezbyt szeroki, rzucający się w oczy, pas przypominający rozżarzoną miedź. Pas ten rozszerza się nieco ku końcowi. Oglądając jarzeńca w silnym świetle i padającym pod odpowiednim kątem, zauważyć można nad miedzianoczerwonym pasem cieńszą linię barwy błyszczącego złota. Przednie promienie płetwy grzbietowej i odbytowej, a czasami także płetw brzusznych, jarzą się czerwienią przypominającą miedź. Końce płetw grzbietowej i odbytowej są żółtawe lub mleczno białe. Górna część oka jarzy się miedziano W ostatnich latach pojawiła się w akwariach mutacja złota. Samica jest nieco większa i bardziej pełna, zwłaszcza w partii brzusznej.
Zwinnik jarzeniec dobrze czuje się w grupie składającej się co najmniej z 6 osobników. Skład wody nie ma zasadniczego znaczenia. Niemniej jednak należy unikać wody świeżej i chlorowanej. Przebywa najchętniej w środkowej i dolnej części zbiornika.
Rozmnażanie nieco trudniejsze. Woda powinna być miękka i lekko kwaśna (1-3°n, pH – 6-6,5) o temperaturze 25 do 27°C.