Klasyfikacja roślin

KLASYFIKACJA ORAZ PODZIAŁ ROŚLIN WODNYCH I AKWARYSTYCZNYCH

Podział oraz opisy poszczególnych rodzin, rodzajów, sekcji i gatunków umieściłem na podstawie dostępnej mi literatury akwarystycznej, którą dokładniej przedstawiłem w osobnym dziale, mojej strony pt: „LITERATURA”
Oznaczanie gatunków roślin wodnych, a konkretnie ustalenie, z jaką rośliną mamy do czynienia może sprawić wiele trudności. Nawet znawcy roślin wodnych borykają się z takimi problemami, oznaczając je na podstawie dokładnej znajomości morfologii kwiatów i nasion nasion oraz detali zewnętrznej i wewnętrznej budowy łodyg , liści i korzeni. W uprawie akwariowej rośliny kwitną bardzo rzadko, a trzymane w różnych warunkach mogą przyjmować różne kształty. Kształt i wielkość rośliny zależą od warunków bytowania, podłoża, ilości światła, głębokości wody i jej właściwości fizyko-chemicznych. Zmienność ta wynika z przystosowania się roślin wodnych do różnych warunków środowiskowych. Obecnie spotyka się wiele mieszańców pokrewnych gatunków, odmian form i kultywarów sztucznie wyhodowanych. Podział systematyczny roślin wodnych dzieli je na grupy mniej lub bardziej spokrewnione ze sobą. Wyróżniamy w tym podziale kilka gatunków MSZAKÓW, a nawet GLONÓW. Jest spora grupa PAPROTNIKÓW, ale największą grupą są ROŚLINY NASIENNE, które są najwyżej zorganizowane i najbogatsze w gatunki. Za ojca współczesnej systematyki uznawany jest szwedzki uczony profesor doktor Karl von Linnaeus. Często używany jest skrót L. Powszechnie uważa się że dwuimienna nazwa gatunku wymyślona została przez Linnaeus’a. W rzeczywistości w roku 1623, a wiec 84 lata przed urodzeniem Linnaeus’a opublikował ją C. Bauhin. Natomiast zasługą Linnaeus’a jest powszechne jej zastosowanie. Podstawową jednostką taksonomiczną jest gatunek. Jako pierwsza w nazwie występuje nazwa rodzaju. Nazwa gatunku może powtarzać się dowolna ilość razy ale w obrębie danego rodzaju może występować tylko jeden raz. Świadectwo to nazwisko ( czasami imię i nazwisko, lub zespół nazwisk połączonych słowem et lub &) oraz rok opisania. Nie powinno się pomijać świadectwa w nazwie gatunku. Często zdarza się w praktyce podawanie tylko nazwiska opisującego.