Cryptocoryne ciliata (Roxburgh) Schott (1857)
– Zwartka orzęsiona
SYNONIMY :
Ambrosinia ciliata Roxburgh 1819,
Cryptocoryne ciliata Wydler 1830,
Cryptocoryne drymorrhiza Zippelius 1863,
Cryptocoryne elata Griffith 1851.
POCHODZENIE : Roślina zasiedla tereny południowo-wschodniej Azji, a w szczególności Indie, Bangladesz, Birmę, Tajlandię, Wietnam, Malezję, Indonezję i Nową Gwineę. Zarasta przeważnie podmokłe, bagniste brzegi strumieni i stawów, sadzawek. Rośnie też w wodach słonawych, co ma miejsce przy ujściach rzek na terenach zajętych prze drzewiaste słonorośla mangrowców lub namorzynów.
OPIS : Jest to roślina błotna , mogąca rosnąć przez długi okres pod wodą i nadaje się do ciągłej uprawy w akwarium.
Wyróżnia się dwie formy tej rośliny:
Cryptocoryne ciliata var. ciliata
– Zwartka orzęsiona wąskolistna
Jest to roślina diploidalna, która rozmnaża się za pomocą długich kłączy rozrostowych oraz mają relatywnie węższe liście. Ilość chromosomów 2n=22
Cryptocoryne ciliata (Roxburgh) Schott var. latifolia Rataj 1975
– Zwartka orzęsiona szerokolistna
Rośliny triploidalne wypuszczają rośliny potomne przy nasadzie ogonków starych liści, a liście maja szersze i mniejsze. Ilość chromosomów 2n=33
Liście nadwodne i podwodne nie różnią się i są z góry jasnozielone z dołu jaśniejsze, lekko mięsiste, skórzaste, kształtu podłużnie lancetowatego, długości 35 cm i szerokości do 7 cm, na krawędziach lekko faliste o podstawie zaokrąglonej aż do kształtu sercowatego. Czubek płynnie się zwęża i kończy się tępo. Nerw środkowy liścia jaskrawy, dobrze widoczny od dołu tworzy żebro, od niego odchodzi na boki 6-10 nerwów bocznych. Ciemnozielone ogonki o grubości nawet do 7 mm, wyrastają na skróconym pędzie rosnącym w formie kłącza do 2 cm grubości. Roślina wytwarza nie więcej niż sześć liści na ogonkach zazwyczaj krótszych od blaszki liściowej. Roślina wytwarza dobrze rozwinięty system korzeniowy w postaci kłącza i podziemnych rozłogów dorastających 30-40 cm, jednej wiązki sznuropodobnych korzeni. Młode rośliny formują się co 7-10 cm jeżeli chodzi o formę diploidalna. Triploidy maja bardzo krótkie rozłogi długości 1-3 cm bez roślin potomnych. Pochwa kwiatu (spatha) dorasta do 30 cm. Rozszerzona część spathy czyli języczek jest koloru czerwonego z fioletowym podbarwieniem, gardziel żółta. Cechą charakterystyczna kwiatu są frędzelkowate wyrostki ozdabiające brzegi języczka. Owoc wielkości wiśni odpada od rośliny i pływa po wodzie gdzie dojrzewa. Po pęknięciu owocu nasiona kiełkują i wypływają na powierzchnię wody, gdzie się rozwijają jakiś czas a następnie opadają na dno i wrastają się w grunt.
UPRAWA : Roślina ze względu na szybkie wyrastanie liści nad powierzchnię wody nie jest często uprawiana w akwariach. Należy ją sadzić w odstępach do 10 cm. Dobrze rośnie w bogatym gruncie i półzacienionym miejscu. W warunkach niekorzystnych wstrzymuje wzrost.Roślina nadaje się do obsadzenia tylnego planu akwarium. Roślina rośnie równie dobrze zarówno w miękkiej i twardej wodzie o pH 6,5-8,0. Znosi wodę twardą a nawet słonawą. Temperatura wody 23-26 ° C Oświetlenie powinno być jasne ale rozproszone, nie mniej niż 0,5 W/l. Podłoże powinno być bardzo bogata w składniki odżywcze. Pod korzeniami roślin należy umieścić kawałki gliny i torfu. Jeśli ma silne światło i odżywcze składniki w podłożu szybko tworzy liście. Ta roślina osiąga duże rozmiary, a zatem potrzebuje dużego przestronnego akwarium. Ze względu na duże rozmiary rośliny sadzimy w akwarium na bokach i z tyłu. Tylko wtedy, gdy mamy wysoki poziom wody pozostaje z podwodnymi liśćmi. To powolnie rosnąca roślina. Zalecana do paludarium gdzie może rosnąć. Rozmnażana się wegetatywnie bardzo powoli. Rozmnażanie przez pędy podziemne (w tym podział kłącza). Forma triploidalna wypuszcza w katach liści rośliny potomne które można oddzielać po wytworzeniu 3-4 listków i od razu sadzić do akwarium.
Zobacz warunki ogólne uprawy zwartek.
Do klasyfikacji
|