Vallisneria gigantea Graebner 1913
– Nurzaniec olbrzymi
Naukowa nazwa gatunkowa Vallisneria gigantea ale jest synonimem Vallisneria nana ( Les i wsp. 2008 ).
POCHODZENIE : Nowa Gwinea, Filipiny oraz inne tropikalne obszary południowo-wschodniej Azji. Występuje w stojących jak i płynących wodach.
OPIS : Wiązkowy system korzeniowy tworzy białe, nitkowate korzenie i znacznie grubsze niż u innych gatunków nurzańców. Liście przykorzeniowe, wstążkowate dość grube od bladozielonych do czerwonawobrązowego koloru, o szerokości do 3 cm na czubku owalnie zwężone. Roślina osiągnąć długość nawet do 1,5 m. Kwiaty żeńskie osadzone na bardzo długich łodyżkach unoszą się na powierzchni wody, męskie pojawiają się w pochwach liści. Osobniki czyste, nie będące mieszańcami posiadają środkowy nerw liścia potrójnie żebrowany.
UPRAWA : Ze względu na swą wielkość roślina ta nadaje się do wysokich akwariów gdzie i tak zmuszona jest wykładać swe długie liście na powierzchnię wody. Podłoże dość grube i żyzne z dodatkiem gliny sprzyja rozmnażaniu się poprzez podziemne rozłogi. Roślina mateczna obumiera zazwyczaj w drugim roku. Wymaga temperatury w granicach 20-30°C. Znosi większe wahania temperatury, jednak nie poniżej 18°C. Rośnie dobrze przy standardowym oświetleniu, w miękkiej lub twardej wodzie o pH 6-8.
W MOIM AKWARIUM
Roślina bardzo duża i rosnąca szybko. Nadaje się tylko do wysokich akwariów. Po pewnym czasie liście wykładają się na powierzchnię wody i przysłaniają światło innym roślinom. Można obcinać liście na wysokość akwarium ale nie wygląda to efektownie. Rozmnaża się przez podziemne rozłogi. U mnie liście tej rośliny osiągały około 2 cm szerokości i do 1,5 m długości. W dobrych warunkach wypuszcza mały biały kwiatuszek na spiralnym pręciku, co udało mi się osobiście zaobserwować.
Do klasyfikacji
|